نامدار رئیس کمیته داوران بود و مردان سیاهپوش جام تخت جمشید با مدیریت او راهی میدان می شدند. نامدار در  ۱۹۷۴ اولین ایرانی بود که پا به رقابت های جام جهانی گذاشت. او دیدار استرالیا و شیلی را  سوت زد (همان دیداری که سه کارت زرد به ری ریچارد استرالیایی نشان داد و او را با تاخیر از میدان اخراج کرد) و چهار سال بعد دیدار لهستان و مکزیک در جام جهانی ۱۹۷۸ را قضاوت کرد. او در دو المپیک ۱۹۷۲ و ۱۹۷۶ هم به میدان رفت.

نامدار در طی سالهای بازنشستگی بارها از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا مورد تقدیر قرار گرفت که از آن جمله می توان به دعوت از او در سال ۱۹۹۹ و مراسم برترین های قرن آسیا سال ۲۰۰۹ و همچنین اعطای نشان زرین شایستگی در سال ۲۰۱۱ اشاره کرد . استاد نامدار تحصیلکرده دانشکده ادبیات بود. جعفر نامدار ابتدا بازیکن تیم ملی بود و در عرصه ملی در رقابت‌های جام ملت‌های آسیا سال ۱۳۳۸ هندوستان در سه بازی برای تیم ملی ایران به میدان رفت و در تیم ملی  که در بازیهای المپیک ژاپن شرکت کرده بود عضویت داشت.

او ۱۱ دی ماه ۱۳۹۲ در سن ۷۹ سالگی در کالیفرنیا بر اثر ابتلا به بیماری سرطان درگذشت. روحش شاد یادش گرامی باد.

افتخارات مرحوم جعفر نامدار:

حضور درالمپیک مونیخ         ۱۹۷۲           

حضور در جام جهانی آلمان     ۱۹۷۴         

حضور در المپیک مونترال      ۱۹۷۶