رتمام دنیا به تیمهای قهرمان پاداشهای مالی خوبی پرداخت میشود و اساساً یکی از انگیزههای تیمها برای قهرمانی، رسیدن به این پاداش است. در لیگ قهرمانان آسیا که یکی از ضعیفترین لیگهای تمام دنیاست، تیمها از هر مرحلهای که صعود کنند، پاداشی را دریافت خواهند کرد و تیمهای اول تا سوم هم پاداش مناسبی میگیرند اما در ایران نه تنها از این پاداشها خبری نیست، بلکه از حق پخش تلویزیونی هم خبری نیست و به طور کلی سیستم مالی باشگاهها فلج است.
صرف نظر از مسائل مالی باید به موارد دیگری هم اشاره کرد. مثلاً در فوتبال ایران معمولا جایزه آقای گل را نمیدهند و این مسئله هیچ ربطی به کرونا هم ندارد. در طول بیست سال برگزاری لیگ حرفهای شاید کمتر از سه بار جایزه کفش طلا به آقای گلها تعلق گرفته باشد. آخرین آقای گل لیگ برتر هم سجاد شهباززاده است که سالها باید دنبال کفش طلای خود بدود. همان طور که شیخ دیاباته یک سال و اندی دوید و به هیچ جا هم نرسید.
به طور کلی لیگ برتر فوتبال ایران فقط اسم حرفه ای را یدک میکشد و سالهاست که از پرداختهای مالی مناسب به تیمهای قهرمان و نایب قهرمان و اعطای جایزه آقای گل و یا بهترین بازیکن لیگ هیچ خبری نیست. در حالی که در تمام دنیا بهترینهای لیگ خود را انتخاب کرده و با عزت و احترام به آنها جایزه میدهند.