پیشنهاد چند میلیاردی وسوسه انگیز به بازیکن موفق استقلال

حتما گل گهره! ریگی خط قرمز ماست.

من خیلی بازیشو دوست دارم با تمام وجود بازی میکنه ... خیلی من رویاد قدیمی های باشگاه میندازه ..‌بدون حاشیه ، منضبط، نجیب ودراختیار تیم .. واقعا برای هرتیمی وجودش نعمته .. ازصمیم قلب آرزو میکنم شرایط موندنش فراهم بشه هرچند آقا مسعودهم انسانه وخانواده داره و البته که درک میکنم تواین شرایط اقتصادی واجتماعی حق داره به فکر آینده اش باشه.دیگه گفتن نداره که شرایط تحمیلی وزارت ورزش به باشگاه واقعا شرایط رواسفناک کرده ..‌ آرزوی سلامتی وموفقیت میکنم براش درهرشرایطی وبرای هرانتخابی

کامنت اول: استقلال خالی از بازیکن شد رفت. چند ماه پیش گفته بودم اینطوری میشه. تیم بی‌حمیت و پرمشکل و پرتنش عاقبتی جز این نخواهد داشت. مقصر اصلی این وضعیت کسی نیست جز فرهاد مجیدی که چند ساله با هیشکی نتونسته کار کنه و مدیریت تیمو تا تونسته کوبیده در صورتی که حق چنین کاری رو نداره. مدیریت هرچند هم منفعل و بد اما مربی حق نداره علیهش مصاحبه کنه و کاری کنه که بازیکنا و طرفدارا از او پیروی کنن و هر چی دلشون میخواد بهش بگن. تا زمانی که اینگونه حرکات توی سرمربی و بازیکنا وجود داره استقلال تیم بشو نیست و نتیجه نمیگیره. از قدیم گفتن همدلی از همزبونی بهتره. وقتی تیمی مشکلات خونوادگی خودشو میاره بیرون از خونواده و توی در و همسایه جار میزنه نه تنها انتظار صلح و سازش نیست بلکه روز به روز شکافها بیشتر میشه و هوادارا ناخودآگاه مجبور میشن به سرمربی و بازیکنا و مدیریت فشار بیارن و این میشه که اتحاد و همدلی تو تیم از بین میره. در صورتی که هوادار آگاه هواداریه که از کادر فنی تیمش توضیح میخواد نه توجیه. مجیدی و فکری با توجیه شرایط همش اینو اونو متهم کردن و اصلا دنبال حل مشکلات فنی تیم نرفتن.

کامنت دوم:اصلا فرض کنیم وزیر پرسپولیسی و داور هم مهندس، وظیفه منه سرمربی جنگیدن با عوامل بیرونی‌ایه که مانع موفقیت تیمم میشه نه تسلیم شدن برابر این عوامل. برای موفقیت باید جنگید، باید طرح و برنامه داشت، باید تغییر تاکتیک داد و باید آبروداری کرد. ننه من غریبم بازی در آوردن کار آدمای ضعیفه و تسلیم شدن کار ترسوهاست. وقتی از مشکلات بترسی قطعا دنبال حلشون نمیری و با اسم بردن از عوامل بیرونی و موانع خودتو راحت میکنی و میگی اینا نمیذارن موفق بشیم. وقتی فرشید و داریوش توپشونو گل نمیکنن تقصیر مددی و سلطانی‌فر نیست، تقصیر سرمربیه که نتونسته بهترین پنالتی زنهای تیمشو انتخاب کنه و به بازیکناش پنالتی زدن یاد بده و اونا رو از نظر روانی آماده کنه. روانشناسی ورزشی که میگن تو این لحظه‌ها نمود پیدا میکنه. روانشناسی یعنی بالا بردن قدرت ذهنی بازیکن در موقعیتهای سخت و نفسگیر و دست از تلاش برنداشتن. میگن قدرت آدما تو چشماشونه... وقتی دروازه‌بان ترس رو تو چشمای پنالتی‌زن می‌بینه قطعا میتونه فکرشو بخونه و جهت توپشو تشخیص بده. کاری راحت‌تر از پنالتی زدن و پنالتی گرفتن نیست. فقط باید راهشو بلد باشی.

کامنت سوم: باور کنید منی که تو خونه نشستم و صحنه پنالتیها رو می‌بینم توی ۹۰ درصد مواقع میتونم جهت پنالتیها رو تشخیص بدم و بگم دروازه‌بان باید کدوم طرف بپره. خلاصه کلام اینکه این تیم بیماره و بیماریش یه شبه درمون نمیشه. فقط باید مشکل رو مشکل نذارن و دونه دونه گرهها رو باز کنن. پله به پله و قدم به قدم.