اگر شرایط این روزهای استقلال را به سریالی تشبیه کنیم که هر روز ماجرای غافلگیرکننده‌تری در اپیزودهای تازه‌اش برای مخاطب دارد، بیش از حد افراد شاغل در کادر مدیریتی این باشگاه را تحویل گرفته‌ایم.
استقلال این روزها در بهترین حالت، شبیه کودکستانی شده که همه اتفاق‌ها در آن بر مدار لجبازی استوار هستند.
باشگاهی با این سرمایه عظیم مردمی، این هوادارهای نگران و این تاریخچه پرافتخار، در دست‌های نابلدی قرار گرفته و شرایطش روزبه‌روز اسفبارتر میشود.
در آستانه مسابقه حساس با حریفی تا دندان مسلح مثل الهلال عربستان، انتظار میرود همه در باشگاه برای رسیدن به یک هدف متحد شده باشند اما استقلال، همچنان چندپارگی را تجربه می‌کند و با وجود جدایی ستاره‌های تأثیرگذاری مثل محمد نادری و مهدی قایدی، هنوز خبری از خریدهای بزرگ این تیم در فصل نقل و انتقالات نیست.
آرامشی که استقلالی‌ها تصور می‌کردند با مصاحبه‌های اخیر فرهاد مجیدی به تیم‌شان برگشته، حالا با صحبت‌های تازه او از میان رفته است. همه آن تمجیدها از اسپانسر و همه آن حمایت‌ها از مددی و هیأت مدیره، ظاهرا تلاشی ساختگی برای جلب نظر آنها بوده است. چرا که مجیدی حالا حرف‌های کاملا متفاوتی را به زبان آورده و ناراحتی‌اش را از شرایط این روزهای استقلال، علنی کرده است.
جالب اینکه پرویز مظلومی در چنین شرایطی به جای آرامش دادن به هواداران عصبانی استقلال در مقابل ساختمان باشگاه، در واکنش به مذاکره با جانشینان احتمالی فرهاد مجیدی، با لحنی قلدرمآبانه رودرروی آنها می‌ایستد و تأکید می‌کند که برای انجام هیچ کاری از طرفداران استقلال نمی‌ترسد. روحیه‌ای که همواره در بین مدیران استقلال وجود داشته است.
به‌نظر می‌رسد فرهاد مجیدی در بدترین موقعیت زمانی ممکن، تن به بازی شومِ مدیران استقلال داده است. بازی ناخوشایندی که شاید او و تیمش را با هم قربانی کند. مجیدی به‌گفته خودش پذیرفته که در رسانه‌ها حرف‌های مثبتی به زبان بیاورد. حرف‌هایی که به هیچ وجه واقعیت نداشته‌اند. طبیعتا چنین ماجرایی، اعتماد هوادارها به سرمربی تیم را به حداقل خواهد رساند. او همیشه به‌عنوان یک مربی صریح و بی‌تعارف شناخته شده اما این اشتباه کلیدی، حالا بیشتر از همه برای خود این مربی دردناک خواهد بود.
در روزهای اوج نقل و انتقالات، فرهاد مجیدی با صحبت‌هایش همه‌چیز را به سود مدیران باشگاه تغییر داد. درست وقتی همه سروصداها فروکش کردند و موج واکنش‌های منفی از بین رفت، همان مدیرها دوباره فرهاد را تنها گذاشتند و تیم را به حال خودش رها کردند.
بزرگترین خطای مجیدی، این بود که تصور کرد مدیران استقلال به‌معنای واقعی کلمه «عوض» می‌شوند. همان مدیرانی که فصل گذشته، حتی از پس پرداخت پاداش نفرات تیم برنمی‌آمدند.
الهلال عربستان، میلیونها دلار در پنجره نقل و انتقالات هزینه کرده تا رودرروی تیمی قرار بگیرد که به‌گفته مربی‌اش حتی پول تغذیه و تست کرونا هم ندارد. اصلا شاید معجزه‌ای رخ بدهد و استقلال برنده این مسابقه باشد اما چنین روندی، هرگز به یک موفقیت مستمر در فوتبال ختم نمی‌شود.
به‌نظر می‌رسد آبی‌ها عملا قید این مسابقه را زده‌اند و خودشان را بازنده این نبرد می‌دانند. جالب اینجاست که یکی از مدیران این باشگاه هم از خرید چند بازیکن بعد از جدال با الهلال صحبت می‌کند. این هم از طنزهای روزگار است که با دست‌های خالی به سراغ تیم مولتی‌میلیاردها بروی و بعد برای روبه‌رو شدن با پیکان و نفت مسجدسلیمان، ستاره خارجی جذب کنی.
گذشته مربی‌ها همواره در تعقیب‌شان است. فرهاد هم به‌خاطر جدایی‌های مداومش از باشگاه در سال‌های گذشته، فشار زیادی را تحمل می‌کند. او این بار، نمی‌خواهد نیمکت را رها کند اما از طرفی، اصلا دوست ندارد که اعتبارش را هم از دست بدهد.
استقلال این روزها بیشتر از هر چیزی، به شخصیت‌هایی نیاز داشت که آرامش را در باشگاه برقرار کنند اما چنین روحیه‌ای در بین مدیران تیم دیده نمی‌شود و تلاش‌های مجیدی هم تا امروز بی‌ثمر مانده است. حتی خرید شیمبا در روزهای آتی، چیزی را در استقلال تغییر نمی‌دهد.
این، سرنوشت باشگاهی است که قبل از خرید مهره‌های جدید، فهرست مازادش را رسانه‌ای می‌کند تا حالا در به در به‌دنبال همان مهره‌هایی باشد که تا همین چند روز قبل پس‌شان می‌زد. نابلدی مدیران باشگاه و کم‌تجربگی فرهاد، موجب می‌شوند که قد استقلال برای عبور از یک بحران دیگر، به اندازه کافی بلند نباشد.
