کریم باقری در سالهای اخیر با حضور روی نیمکت تیم پرسپولیس و متعاقب آن تیم ملی به یک اتوریته و شخصیت خاص تبدیل شده و میانجی گری‌های او در دعواهای میدانی یا شخصیت خاصش در پایان دادن به تنش‌ها که به نوع مدیریت او القا می‌شود بارها بر سر زبان‌ها افتاده است.
باقری در سالهای اخیر بارها مورد تشویق قرار گرفته و با توجه به احترامی که نسل کنونی فوتبال برای این ستاره سابق قائل است توانسته است به لحاظ مدیریت روانی تیم عملکرد خوبی داشته باشد.
همین عامل باعث شد تا تیم ملی نیز برای مسابقات اخیر دست به دامن پرسپولیس و او شود تا در نهایت کریم را روی نیمکت تیم ملی هم ببینیم.
این نظریه بارها مطرح شده که هر تیم برای موفقیت در کنار عوامل فنی به یک چهره مثل کریم باقری نیاز دارد و هر تیم یک کریم میخواهد.
البته که این حرف درست است اما متاسفیم که بگوییم فوتبال ما در ساخت و پرورش چهره‌هایی مثل کریم باقری برای نیمکت تیم‌ها تعلل کرده و نتوانستیم مربی‌هایی این چنینی تربیت کنیم تا حالا مجبور شویم همزمان از کریم باقری در پرسپولیس و تیم ملی استفاده کنیم.
