وزنه‌برداری زنان ایران در حالی همچنان اولین سال‌های فعالیت خود را سپری می‌کند که با وجود حضور اندکش در میادین بین‌المللی به نتایج درخورتوجهی دست پیدا کرده است.

در شرایطی که حدود چهار سال از راه‌اندازی این رشته در کشور می‌گذرد اما بانوان ایرانی با وجود همه محدودیت‌ها و سنگ‌اندازی‌ها تا به امروز فراتر از حد انتظار ظاهر شده‌اند.

نخستین بار دو سال پیش بود که سیدالهام حسینی، چهره مطرح تیم ملی بزرگسالان با کسب مدال برنز دسته ۷۶ کیلوگرم مسابقات جام نعیم سلیمان اوقلو ترکیه، وزنه‌برداری زنان ایران را به دنیا شناساند.

بعد از آن نوبت به یکتا جمالی، استعداد نوظهور تیم ملی نوجوانان رسید که با عملکرد فوق‌العاده‌اش در مسابقات جوانان جهان تاریخ‌ساز شود.

مسابقاتی که بالاتر از رده سنی او بود اما این دختر ۱۶ساله با نمایشی بی‌نظیر سه مدال برنز یک‌ضرب، دوضرب و مجموع را از آن رقابت‌ها صید کرد.

اتفاق مهم‌تر دیگر هم مربوط به کسب اولین سهمیه المپیک وزنه‌برداری بانوان ایران بود که خیلی خبرساز شد اما این فرصت استثنائی با بی‌تدبیری فدراسیون وزنه‌برداری از دست رفت.

پریسا جهان‌فکریان در حالی در یک‌قدمی صعود به بازی‌های المپیک ۲۰۲۰ توکیو بود که با غرض‌ورزی و بی‌توجهی مسئولان مربوطه به مسابقات قهرمانی آسیا اعزام نشد تا بر مجموع امتیازاتش بیفزاید.

طولی نکشید که بعد از این پیکارها رنکینگ المپین‌های دسته ۸۷ کیلوگرم اعلام شد و در نهایت با انصراف ورزشکار ساموآ به‌راحتی سهمیه او به جهان‌فکریان رسید ولی افسوس که پریسا دیگر شانسی برای شرکت در المپیک نداشت. چراکه دستش را به تیغ جراحی سپرده بود.

حالا خبر تازه از افتخارآفرینی وزنه‌برداری زنان ایران مربوط به مسابقات نوجوان جهان عربستان است.

تیم ملی دختران ایران که نخستین حضور خود در این آوردگاه معتبر را تجربه می‌کند، توانسته در این بخش هم به نتیجه خوبی دست پیدا کند.

غزاله حسینی، وزنه‌بردار ۱۴ساله مشهدی، کسی است که با مدال‌آوری در این رقابت‌ها نامش بر سر زبان‌ها افتاده است. او که در دسته ۵۹ کیلوگرم وزنه می‌زند، در اولین تجربه حضورش در رویدادهای برون‌مرزی به مدال برنز دوضرب مسابقات جهانی رسیده است.

غزاله در حالی اولین مدال‌آور جهانی تیم ملی نوجوانان دختران ایران لقب گرفته که حضور خواهرش هم در این مسابقات بازتاب مدال‌آوری‌اش را بیشتر کرد. غزل که خواهر دوقلوی غزاله است نیز عضو تیم ملی نوجوانان در دسته ۵۵ کیلوگرم است که او نیز در جهانی عربستان شرکت کرد و به عنوان هشتمی رسید.

مینا عصفوری، مربی سازنده خواهران دوقلوی حسینی از عملکرد شاگردانش در مسابقات نوجوانان جهان عربستان به «شرق» می‌گوید: «غزل و غزاله هر دو از ۹سالگی فعالیتشان در رشته وزنه‌برداری را شروع کردند و من از ۱۱سالگی مربیگری آنها را رسما به عهده داشتم.

هر دو خواهر دو سال در المپیادهای کشوری نفر برتر بودند تا اینکه به اردوی تیم ملی نوجوانان دعوت شدند. مسابقات عربستان اولین میدان برون‌مرزی است که در آن به روی تخته می‌روند. بشخصه از عملکرد هردو راضی هستم. چون هم بی‌تجربه بودند و هم اینکه سنشان به رده این مسابقات نمی‌خورد و دو سال از رقبایشان کوچک‌تر بودند. بچه‌های من در هیچ مسابقه‌ای حتی آسیایی هم شرکت نکرده بودند که با سطح رویداد بین‌المللی آشنا شوند. آن هم در شرایطی که با رقبایی مثل آمریکا، تایلند و روسیه وزنه زدند».

او معتقد است که خوهران وزنه‌بردار حسینی اگر همین روند رو به رشد رکوردی را ادامه بدهند سال دیگر صددرصد روی سکو خواهند بود: «من مطمئنم که غزاله و غزل سال دیگر اگر در مسابقات جهانی شرکت کنند حتما اول و دوم می‌شوند.

تا آن زمان هم تجربه‌شان بیشتر می‌شود و هم اینکه تعدادی از رقبا به رده جوانان می‌روند و جا برای آنها باز می‌شود. بعضی از بچه‌های این تیم اصلا تجربه حضور در مسابقات استانی هم نداشتند که به جهانی رفتند. در آینده منتظر افزایش رکورد این دو وزنه‌بردار باشید».

مربی سابق تیم ملی وزنه‌برداری بانوان از مسئولان این فدراسیون می‌خواهد تا حمایت بیشتری از مربیان زن علاقه‌مند به این رشته کند تا آنها نیز پابه‌پای مردان به تجارب بهتری دست پیدا کنند: «ما مربیان مرد خیلی خوبی در کشور داریم که بانوان زیر نظر آنها دوره‌های مربیگری را گذراندند. همه ما مربیان زن از آنها برای تمرین‌دادن شاگردانمان مشاوره می‌گیریم.

یا حتی در بعضی از استان‌ها مربیان مرد نقش نظارتی را در تمرینات دارند. اما به نظر من اینها کافی نیست. فدراسیون تا به الان خوب از زنان حمایت کرده اما خوب‌تر آن است که مربیان زن را هم به دوره‌های ارتقای سطح بین‌المللی خارج از کشور اعزام کند.

در ایران مربیان زن فقط مدرک مربیگری درجه سه دارند. یا اینکه سعی کنند در مسابقات این‌چنینی مربیان استان‌ها را هم اعزام کنند تا کار بیشتر دستشان بیاید. خود من به عنوان مربی غزل و غزاله دو نماینده از استان مشهد در مسابقات جهانی داشتم اما همراه شاگردانم اعزام نشدم.

مشهد واقعا استعدادهای خوبی در وزنه‌برداری زنان دارد. من به جز خواهران حسینی سه، چهار شاگرد دیگر در این سطح دارم که مطمئنم به زودی به تیم ملی راه پیدا می‌کنند».

مشهد در حالی به عنوان یکی از شهرهای مذهبی ایران همواره با محدودیت و مشکلات زیادی درخصوص فعالیت ورزش زنان مواجه بوده که خوشبختانه این محدودیت‌ها تا به الان سد راه دختران وزنه‌بردار نشده است: «خدا را شکر ما مشکلی در این زمینه نداریم.

رئیس جدید هیئت وزنه‌برداری زنان مشهد همه‌جوره برای پیشرفت بانوان علاقه‌مند به این رشته تلاش می‌کنند. سالنی هم که ما در آن تمرین می‌کنیم یکی از بهترین سالن‌های کشور است.

نمی‌گویم عالی است ولی خوب است. در زمینه تجهیزات هم که به‌تازگی برایمان سخت‌افزارهای جدیدی را خریداری کردند. امیدوارم ادامه‌دار باشد این حرکت‌ها».