همه چیز برای شکست پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا فراهم شد؛ هر تیم ایرانی دیگری هم جای پرسپولیس بود در این شرایط نابرابر، چاره ای جز تسلیم شدن نداشت.
از سرگردانی پرسپولیسی‌ها در فرودگاه بگیرید تا وضعیت میزبانی الهلال، تشویق بی امان تماشاگران و بازیکنان گران قیمت و حرفه ای این تیم، نشانه‌های واضح از تفاوت حرفه‌ای‌ها با فوتبال آماتور ما در قاره آسیا است.
باخت پرسپولیس و در مجموع نمایندگان ایران مقابل عربستانی‌ها تلخ است اما واقعیت را باید پذیرفت؛ صعود پرسپولیس به فینال لیگ قهرمانان آسیا یا نتایج جرقه ای فوتبال ایران در سایر عرصه‌ها در این شرایط حالی بی حالی، نشانه ای دیگر از اوضاع قاراشمیش همین فوتبال است.
حرف از شکست‌ها زیاد زدیم، از دردهای فوتبال هم زیاد گفتیم و عجیب است که از این اوضاع و احوال مالیخولیایی، خسته نمی‌شویم.
ما که می‌دانیم آنچه به جایی نرسد فریاد است، همچنان غر می زنیم و از نداشته‌ها می‌گوییم. الهلال و شادی عربستانی‌ها را در خانه آنها می‌بینیم و باز توقع داریم فصل بعد همه چیز درست شود؛ زهی خیال باطل!
