قضاوت یه حرف هس و گزارش فوتبال با تعداد اشتباهات فراوان یه حرف دیگه. چرا وقتی کسی نقد میشه بلافاصله پشت کلمه قضاوت سنگر میگیره؟ چه ایرادی داره که فرد بگه: آره من مدتی اشتباهاتم زیاد شده ولی سعی میکنم با تمرکز بیشتر روی کارم تعداد اشتباهاتم رو کم کنم. ‌واقعا چرا گفتن همچین جملاتی، در فرهنگ ما جایی نداره؟ یادمون نره استیو جابز بخاطر استراتژی اشتباهی که در شرکت اپل داشت از سمت خودش برکنار شد یعنی از جایی که خودش از صفر بوجود آورده بود، پس اونم بگه من نباید اخراج بشم چون اینجا رو من بوجود آوردم؟ ولی رفت و باقدرت برگشت. در زمینه ورزشی آیا گزارشگر دیگری در کشور ۸۵ میلیونی وجود نداره؟ خیلی فرقه بین گزارشگری که از ده جمله، یک کلمه اشتباه کنه و گزارشگری که از ده جمله گزارش، حداقل دو جمله رو اشتباه بگه!!

اگر بطور متوسط هر هفته یک بازی ایشا ن گزارش کرده با شد و فرض هم این با شد که سال ۵۲ هفته است و تما م سال هم لا ینقطع فو تبال دا شته باشیم چیزی نزدیک به ۱۲۰ سا ل با ید طول بکشد تا حضرت استاد این گزارشات را ادا فر موده با شند . البته ما امید واریم که ایشان عمر نوح دا شته با شند ۱۲۰ سال که عد دی نیست . گذشته از همه این حر فها ٬ از نظر بنده ایشان یعنی جواد خیابانی در میان گزارشگران قدیم و جدید ٬ حتی با وجود نود ی ها و دیگران ٬ خیر ا لموجودین است و نسبت به سا یرین بر تری ها ی شا خصی دارد و یکی از دلایل آن هم ٬همین کینه ورزی ها و ملا« نقطی» های افراد حسود و اکثرا دست و پا چلفتی است که از سر نا دانی و حسا دت هر دو با هم به خیابا نی گیر می دهند در حا لیکه خودشان فا قد هر گونه جسارتی حتی بیان یک حط از روی نوشته در حضور دیگرانند . البته جناب خیابانی هم بهتر است ضمن فا کتور گرفتن از بعضی پر گویی ها در مقام پا سخ ٬ تصمیم بگیرند که از تو صیحات وا ضحات و بعضی اظهار فضل ها بپر هیزند که : خیر ا لکلا م قل و دله ........ یعنی کم گو ی و گزیده گوی چون دُرّ