انتقادات شدید سرمربی استقلال از دراگان اسکوچیچ،شرایط تیم ملی و البته اتفاقات اخیر پرسپولیس همگی سوژه‌های خوبی بود تا با محمد مایلی‌کهن تماس بگیریم و با مردی همکلام شویم که خوشبختانه عمل جراحی قلب او موفقیت‌آمیز بوده و در بازی نمادین تیم ۹۸ با منتخب سرخابی کنار بزرگان بود
پس از صعود تیم ملی به جام جهانی این تصور ایجاد شده که ما باید حتماً از گروهمان هم در قطر بالا بیاییم .به نظرتان القای چنین حسی به جامعه درست است یا غلط؟
شرایط دیدارهای انتخابی جام جهانی با اتفاقاتی که در خود جام جهانی رخ می‌دهد، کاملاً متفاوت است و اصلاً نباید این دو مقوله را با یکدیگر مقایسه کرد . قطعاً در مرحله گروهی جام جهانی کار سختی داریم. نه تنها ایران بلکه تمام تیم‌های راه یافته به قطر ۲۰۲۲ کارشان دشوار است. این تصور نباید ایجاد شود که چون بی‌دغدغه به جام جهانی رسیدیم، تیم ملی کار بزرگی انجام نداده است. فراموش نکنیم در مرحله اول همین پیکارهای انتخابی جام جهانی شرایطی در دوران سرمربیگری آقای ویلموتس ایجاد شد که باعث ناامیدی جامعه فوتبال شده بود ولی خوشبختانه از آن عبور کردیم.
فروردین ماه با کره جنوبی بازی داریم. تیمی که مقابل ایران تحت هدایت شما با نتیجه ۶-۲ شکست خورد. باید آنجا تهاجمی بازی کنیم و دنبال افزایش تعداد پیروزی‌های خودمان باشیم یا اینکه بازی را ببندیم و فقط به تساوی و سرگروهی بیندیشیم؟
کره جنوبی در مسابقه رفت داخل تهران هم برای ما دردسرساز بود و مسابقه سختی را مقابل آنها داشتیم. قطعاً در کشور خودش با تمام قوا برای پیروزی می‌آید تا تحت عنوان تیم اول راهی مرحله نهایی جام جهانی شود. آنها هم می‌دانند که صعود به عنوان صدرنشین در سید بندی و قرعه‌کشی مهم است. از طرف دیگر، کره‌ای‌ها سال‌هاست دلشان می‌خواهد انتقام ناکامی‌ها برابر ایران و آن شکست معروف ۶-۲ را بگیرند. باید مراقب باشیم و امیدوارم تیم ملی با نتیجة مناسبی از کره جنوبی باز گردد.
فرهاد مجیدی جمعه‌شب بابت شرایطی که برای بازیکنان ملی‌پوش استقلال ایجاد شده بود، به شدت از دراگان اسکوچیچ انتقاد کرد!
این شرایط در دوران سرمربیگری خود من هم وجود داشت و هر کاری بکنید، باز هم عده‌ای شما را به این باشگاه و آن باشگاه متصل می دانند. در دوره من حتی امکانات اولیه هم وجود نداشت. زمین تمرین نداشتیم، تغذیه درست و حسابی نداشتیم و بازیکنان در اتاق‌های هشت نفره اسکان پیدا می‌کردند اما شکر خدا حالا دیگر چنین مشکلاتی برای تیم ملی وجود ندارد.
طبیعی است هر مربی می‌خواهد از بازیکنانش دفاع کند. وقتی ایران برای جدال با امارات وارد میدان شد من ابتدا تعجب کردم که امید نورافکن چرا آنجا بازی می‌کند ولی پس از دقایقی دیدم این بچه چقدر عالی و با جسارت داخل زمین ظاهر شده است. طبیعی است که مجیدی بخواهد از شاگردان خودش دفاع کند. الان سپاهان در تیم ملی بازیکنی ندارد درحالیکه به نظر من می‌توانست نماینده داشته باشد.
این مسائل همیشه بوده و هست. همین حالا اگر فرهاد مجیدی را هم سرمربی تیم ملی کنند، خیلی‌ها با او اختلاف دارند ولی وقتی تیم ملی چنین نتایج خوبی می‌گیرد، باید بحث‌های باشگاهی را کنار گذاشت چون پرچم مقدس ایران و خوشحالی مردم از چنین مواردی بسیار مهم‌تر است. نظر یک سرمربی باید با نگاه یک تماشاچی کاملاً متفاوت باشد.
در این شرایط مجیدی باید چه کار کند؟
باید به سیاوش یزدانی بگوید بیشتر تلاش کند تا شرایط بهتری در تیم ملی برایش ایجاد شود. دقیقاً مانند وضعیت خود فرهاد هنگامی که در تیم امید بهمن بازی میکرد و تلاش کرد تا من او را به تیم ملی دعوت کردم. یک روز برای تماشای فینال امیدهای تهران میان بهمن و پاس رفتم و دو بازیکن در آنجا چشمم را گرفتند. فرهاد مجیدی از تیم بهمن و علی موسوی از تیم پاس.
برسیم به پرسپولیس. سریال قهر و آشتی‌ها تمام شد و حالا همه چیز روی روال طبیعی خود قرار دارد. شرایط پرسپولیس را چطور می‌بینید؟
من نمی‌گویم فیلم بود ولی خدا را شکر که تمام شد چون پرسپولیس هواداران خیلی زیادی دارد که این تیم را واقعاً دوست دارند و روی آن حساس هستند. یکی از آنها نوه خودم.
واقعاً؟
بله. باور کنید که نوه ام از خودم پرسپولیسی تر است. من داخل زمین برای پرسپولیس جانم را هم می‌گذاشتم ولی همیشه به پسرم می‌گفتم با وجود اینکه پرسپولیسی هستی، اگر از تو در مورد تمایلاتت پرسیدند، بگو فرقی نمی‌کند.
دوباره برگردیم به ماجراهای پرسپولیس!
این مشکلات همه جا هست و سریال پرسپولیس هم همچنان ادامه دارد چون از روز اول این بنا کج گذاشته شده است. هیچ کس از افرادی که طی سالیان گذشته مدیرعامل پرسپولیس شدند، پیرامون عملکردشان بازخواست نکرده و از آنها بیلان نخواست. همان ماجرای دروازه‌بان خارجی پرسپولیس را که به خاطر دارید .
اصلاً بحث پرسپولیس به کنار، به‌طورکلی در فوتبال ایران اغلب بازیکنان خارجی که حضور دارند،چیزی بیشتر از فوتبالیست‌های جوان خودمان برای ارائه ندارند و نمی‌دانم چرا چنین هزینه‌های گزافی برای فوتبالیست‌های خارجی معمولی صرف می‌شود؟ یادش به خیر یکبار زمانی که سرمربی سایپا بودم، برای تهیه لباس تیم همراه با کارپرداز باشگاه راهی میدان منیریه شدیم.
سر ظهر بود و آنجا ناهار خوردیم ولی هزینه ناهار را از جیب خودم دادم و اجازه ندادم برای باشگاه فاکتور شود چون اعتقادم این بود که باشگاه نباید پول ناهار ما را بدهد ولی متأسفانه این روزها بازیکنان خارجی می‌آیند، قرارداد می‌بندند، کارایی چندانی هم ندارند و در نهایت می‌روند و پولشان را به صورت ارزی تمام و کمال می‌گیرند.
این پول از کجا می‌رود؟ از بیت‌المال .از پول همین مملکت.متأسفانه بیت‌المال برای یک عده حالا شده بیت الحال!
