تنها یک هفته بعد از آنکه این همه از صادق محرمی به‌خاطر دریافت کارت زرد دومش برابر امارات به شکل ناشیانه انتقاد شد، مهدی شیری در پرسپولیس درست در همان شرایط کارت قرمز گرفت و اوایل نیمه دوم سوپرجام، تیمش را ده نفره کرد. پرسپولیس نیمه اول را با یک گل به فولاد باخته بود و نیمه دوم را با چند حمله برای جبران عقب‌افتادگی آغاز کرد، اما خطای ناشیانه و خطرناک شیری در دقایق آغازین این وقت، برنامه تیم یحیی گل‌محمدی را به هم ریخت. به این ترتیب مهدی شیری بار دیگر در ساعات بعد از برگزاری مسابقه به سوژه اصلی شبکه‌های اجتماعی تبدیل شد. بسیاری از هواداران با یادآوری اشتباه فردی عجیب این بازیکن در فینال لیگ قهرمانان آسیا، دومرتبه او را مورد هجوم قرار دادند. شیری بعد از آن فاجعه بزرگ، رفته رفته داشت شرایط بهتری پیدا میکرد، اما این اخراج بار دیگر ورق را به ضرر او برگرداند. بسیاری از هواداران پرسپولیس هم‌اکنون از شیری به‌عنوان «مرد فینال‌ها» یاد می‌کنند؛ بازیکنی که بعد از بازی نهایی لیگ قهرمانان، در سیرجان هم امکان کسب یک جام از سوی سرخ‌ها را پایین آورد.
بدون تعارف داستان مهدی شیری، قصه یک بازیکن متوسط است که هرگز به سطح قهرمان بلامنازع این سالیان لیگ ایران نرسید. او البته در سطح خودش فراز و فرودهایی داشت و گاهی هم پیش آمد که مورد حمایت کادرفنی و همبازیانش قرار بگیرد، اما در مجموع از نظر فنی آنطور که باید ظاهر نشد. این مسئله نشان می‌دهد وقتی پتانسیل فنی وجود نداشته باشد، بقیه مسائل جانبی آنقدرها نمی‌تواند به بازیکن کمک کند. شیری در این یکی، دو سال به‌طور مشخص شانس آن را داشت که از حمایت صریح علی کریمی، اسطوره سرخ‌ها برخوردار شود. پشتیبانی جادوگر، کمی از حجم فشارها روی این بازیکن کاست، اما او با توانایی اندکش در فاز تهاجمی و نیز اشتباهات این چنینی در فاز دفاعی، عملا کار را برای خودش سخت و حمایت‌های بیرونی را خنثی میکند. عجیب است که یحیی گل‌محمدی در این بازی از منوچهر صفروف که اصلا برای همین پست جذب شده استفاده نکرد. پرسپولیسی‌ها برای رفع مشکل بزرگ دفاع راست دنبال بازگرداندن رامین رضاییان هستند و باید دید این پروژه دشوار به کجا می‌انجامد.
