هیس؛ چیزی نگویید، یک وقت یحیی گل‌محمدی ناراحت می‌شود. از او نپرسید بهترین خط دفاع تاریخ لیگ برتر را چطور تبدیل به چنین ویرانه‌ای کرده. چنان می‌گویند شجاع و کنعانی رفته‌اند که انگار بقیه تیم‌ها راموس و کیه‌لینی دارند. خداوکیلی «هوادار» این فصل با کدام مدافعان کمتر از پرسپولیس گل خورده است؟ از یحیی نپرسید علیرضا ابراهیمی را چرا خریده و چطور در بلبشوی ساختار دفاعی تیم به او اعتماد نمی‌کند؟ شاید جواب این سوال بیش از حد خصوصی باشد! از یحیی نپرسید چطور طی دو سال سه بار به آلومینیوم باخته؛ بالاخره تیم اراکی هالند و امباپه و کریم بنزما را در اختیار دارد و مهار مهاجمانش کار ساده‌ای نیست.

از یحیی نپرسید چطور ظرف چند ماه لیگ قهرمانان و سوپرکاپ و جام حذفی را از دست داده؛ خب دستش خالی است. با جلال و کمال و ترابی و امیری و رضاییان و سیامک و سرلک و عالیشاه و پهلوان و عبدی مگر چه کار می‌شود کرد؟ از یحیی نپرسید چطور یک لشکر بازیکن معمولی، متوسط و بدرد نخور در پرسپولیس جمع کرده است. از یحیی نپرسید چرا بیست هفته بعد از شروع فصل هنوز ترکیب اصلی پرسپولیس را نمی‌شناسد. از یحیی نپرسید چرا تیمش اینقدر متزلزل شده و برابر هر حریفی با هر کیفیت تا این اندازه شکننده است. می‌گویند شخصیت تیم‌ها به تدریج شبیه کاراکتر مربی‌شان می‌شود. این پرسپولیس ترسو و معترض هم شبیه‌ترین تیم به سرمربی فعلی‌اش است؛ مردی بهانه‌جو که رکورد قهر و استعفا را در فوتبال ایران شکسته است.

از یحیی نپرسید با میراث برانکو چه کرد؛ شاید از شنیدن اسم مربی قبلی زیاد خوشش نیاید. همینطور از یحیی نپرسید به کدامین گناه علیه جلال حسینی شورید؛ این پرسش دردناک هم می‌رود کنار معمای ده ساله تحقیر مهدوی‌کیا. هیچ‌کدام از اینها را از یحیی نپرسید. درست است که به اندازه مربی خارجی پول می‌گیرد، اما دلش خیلی نازک است، زود می‌رنجد!

پی‌نوشت: نه این که یحیی مربی بدی باشد. او نقاط ضعف و قوت خودش را دارد، اما خیانت اصلی را کسانی در حق پرسپولیس کردند که جناب «امپراطور» را به مقام قدسی رساندند، هر انتقادی را با رگبار فحش و فضیحت جواب دادند و به هر پرسشگری هزار انگ ناجور زدند. هر کجا درهای نقد و سوال را ببندند، راه زوال و سقوط باز می‌شود. این پرسپولیس، دستپخت چشم‌های بسته شماست.

منبع: ورزش‌مدیا