مهدی هاشمی‌نسب بازیکن سابق سرخابی‌های پایتخت که این روزها دور از این دو باشگاه در فولاد به جواد نکونام در هدایت این تیم کمک می‌کند در گفت‌وگویی  از رقابت‌های آسیایی صحبت کرده است که در ادامه آن را می‌بینید؛
وقتی بازی‌ها به صورت متمرکز برگزار شوند، سختی خاص خودش را دارد. گروهمان هم چندان آسان نبود. بازیکنان خارجی الغرافه واقعا یک سروگردن از خیلی تیم‌ها بالاتر بودند. الاهلی هم همینطور بود. گروه راحتی نداشتیم اما خدا کمک کرد. با پشتکار و همت بچه‌ها، تدابیر کادرفنی و دعای خیر مردم توانستیم  از این گروه به عنوان تیم اول صعود که مستحق آن هم بودیم.

بدون ملی‌پوش صعود کردیم
شاید به کمترین حقمان رسیدیم. می‌توانستیم دو بازی دیگر را هم با اختلاف ببریم اما خوشحالم که توانستیم مزد زحماتمان را بگیریم. به بچه ها و دوستانمان تبریک می‌گویم. واقعا با قلبشان بازی کردند. رسیدن به جمع 16 تیم برتر قاره با فولادی که به هرحال تجربه کمتری در آسیا دارد، کار بزرگی است. خوشحالم از اینکه توانستیم دل مردم خوزستان و ایران را شاد کنیم و نماینده شایسته‌ای برای فوتبال کشور باشیم. بدون ملی پوش توانستیم خیلی مقتدرانه صعود کنیم. امیدوارم در مرحله حذفی هم بتوانیم نماینده شایسته‌ای باشیم و بچه‌ها همینطور خیلی مردانه، با تدبیر و تاکتیکی بازی کنند تا بتوانیم به خواسته‌هایمان برسیم. واقعا 25 روز بازی در لیگ قهرمانان آسیا و هر 4 روز یکبار، آن هم بازی‌های سنگین و در این رطوبت و شرایط آب و هوایی، کار راحتی نیست. ولی هم از نظر بدنی، هم از لحاظ تاکتیکی و ریکاوری در شرایط خوبی بودیم و توانستیم خداراشکر صعود کنیم.

 نه‌تنها از آهال، از کل گروه بهتر بودیم
آهال خیلی تیم قدرتی و تاکتیکی بود ولی کم تجربه بودند. ضمن اینکه مهره‌های خارجی تیم‌های دیگر امان این تیم را گرفت. شاید اگر یکی از ستاره های الاهلی یا الغرافه در آهال بودند به جرات مدعی صعود می شد اما چوب بی تجربگی اش را خورد. همانطور که ما سال گذشته با وجود بازی‌های خوبی که مقابل السد و النصر انجام دادیم، بی تجربگی مانع صعودمان شد. آهال هم تقریبا شرایط سال گذشته ما را داشت اما امسال نسبت به گروهمان فوتبال خیلی بالاتری را ارائه دادیم.

فقط برای صعود به عنوان تیم اول برنامه داشتیم
قطعا آمده بودیم که به عنوان تیم اول صعود کنیم. می‌دانستیم کار سختی داریم ولی به توانایی بچه‌ها ایمان داشتیم. واقعا مردانه جنگیدند. یک تیم بودیم. چه آن‌هایی که بازی کردند و چه آن ها که روی سکو بودند. حتی تیم پزشکی و تدارکات و... همه یکدل بودیم. شاید این یکدل بودن تاثیر خیلی بیشتری نسبت به مسائل دیگر داشت. واقعا بچه‌ها با قلبشان بازی کردند. جا دارد به تک تک آن‌ها تبریک بگویم. ان‌شاالله بتوانیم همین روند را در لیگ هم ادامه بدهیم تا جایگاه بهتری برای فولاد پیدا به دست بیاوریم.

در آسیا از استقلال و پرسپولیس می‌ترسند
به هرحال استقلال و پرسپولیس حذف شدند اما آن‌ها واقعا شناسنامه لیگ قهرمانان آسیا هستند. همه تیم‌ها وحشت عجیبی از این دو نماینده خوب کشورمان دارند. فکر می‌کنم توانستیم در غیاب استقلال و پرسپولیس و با وجود حذف ناراحت کننده سپاهان، نماینده خوبی برای کشورمان باشیم. ان‌شاالله در مراحل بعدی هم همین روند را دامه بدهیم و موفقیت‌های بیشتری به دست بیاوریم.

خانواده خط قرمز من است
همیشه در رختکن من صحبت می‌کنم. البته بحث فنی و تاکتیکی نیست. بحث انگیزشی است. فکر می‌کنم همه ما ایرانی‌ها و فوتبالی‌ها وقتی بحث خانواده در میان باشد حتی حاضریم فراتر از توانمان کار کنیم. حداقل برای من، خانواده خط قرمز است. اگر روزی هم توان نداشته باشم به خاطر خوشحالی آن‌ها خیلی بیشتر می‌جنگم. فکر می‌کنم حسی که باید، به بازیکنان منتقل شد. هیچ چیزی با ارزش تر از خانواده، پدر و مادر نیست.

به صعود قانع نیستیم
سال اول سهمیه گرفتیم. سال دوم از آسیا حذف شدیم. الان و در سومین سال صعود کردیم. فولاد حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. با این بضاعتی که داشتیم کاربزرگی انجام دادیم. مطمئن باشید سال‌های آینده با توجه به تجربه‌ای که نکونام دارد، کاری را که می‌بینیم، سختی‌هایی که می‌کشیم و تلاش شبانه روزی که داریم، مستحق نتایج خوب هستیم. بازیکنان ما هم شایسته هستند. با تمام توان تمرین می‌کنند و می‌جنگند. روز مسابقه هم همه وجودشان را برای تیم می گذارند.