آلن پاردو، سرمربی سابق لیگ برتر انگلیس، بینشی از نحوه زندگی در زسکا صوفیه، از جمله خوابیدن در زمین تمرین، ارائه کرده است.
پاردو در ابتدا به عنوان مشاور در سال ۲۰۲۰ به باشگاه بلغارستانی ملحق شد اما در این فصل پس از جدایی استویچو ملادینوف، به عنوان سرمربی موقت وارد این باشگاه شد.
آتش‌بازی
برای مربی‌ای که هفت باشگاه بزرگ انگلیسی را مدیریت کرده، چنین مسئولیت سنگینی چیز جدیدی نبود. و او مجبور شد یکی از بزرگ‌ترین بازی‌های بلغارستان در دو دهه گذشته را از سر بگذراند چراکه تیمش برای اولین بار در ۱۷ سال با رقیبش لِفسکی در فینال جام بلغارستان یا همان جام‌حذفی این کشور دیدار کرد.
در آستانه فینال پاردو و تیمش در ساعات اولیه صبح با آتش بازی مورد استقبال قرار گرفتند. پاردو به «اسکای اسپورت» گفت: «آن شب ساعت ۲:۳۰ بامداد از طرف هواداران رقیب آتش بازی داشتیم که حواس‌مان باشد که بازی بزرگی در راه است. یک جورهایی زنگ هشدار. من واقعاً شور و اشتیاق هواداران اینجا را در انگلیس تجربه نکرده بودم، وحشیانه است.»
خانه‌های ییلاقی
پاردو همچنین نشان داد که زمین تمرین شب قبل از بازی همه بازیکنان و مربیان را در محل حاضر می‌کند. آنها در جایی که پاردو به عنوان «خانه‌های ییلاقی» توصیف می‌کند می‌مانند. او با توصیف اتاقش گفت: «ما آنها را خانه‌های ییلاقی می‌نامیم، اما واقعاً باحال هستند. چای صبحانه انگلیسی در قوری من. دفتر کوچکم. تخت من یک نفره است اما بعضی بچه‌ها تخت دو نفره دارند و دوتایی می‌خوابند.»
شکست در فینال
متأسفانه روند شکست‌های او در فینال‌های جام حذفی ادامه پیدا کرد و لِفسکی در مقابل دیدگان ۴۰۰۰۰ هوادار دیوانه فوتبال، دربی را با نتیجه ۱-۰ برد. ایلیان استفانوف گل پیروزی‌بخش را به ثمر رساند و مدال نایب‌قهرمان جام بلغارستان را به سه شکست پاردو در فینال جام حذفی انگلیس اضافه کرد. پاردو یک بار به عنوان بازیکن و دو بار به عنوان سرمربی در فینال جام حذفی شکست خورد.
شکست در فینال، آینده پاردو در زسکا را در هاله‌ای از ابهام قرار داد و قرار است در روزهای آینده با مالک باشگاه بنشیند تا درباره بودجه صحبت کنند و ببیند آیا قصد دارد در فصل آینده بماند یا خیر.
اما پاردو در آرزوی این است که بار دیگر در انگلیس مربیگری کند. او امیدوار است که راه اسطوره «روی هاجسون» را که هنوز در ۷۴ سالگی مربیگری می‌کند، دنبال کند. گفت: «بله، من می‌خواهم دوباره در انگلیس مربیگری کنم. من الان ۶۰ ساله هستم، اما تناسب‌اندام خوبی دارم و سلامتم. به روی هاجسون نگاه می‌کنم و فکر می‌کنم که شاید ۱۰ سال دیگر هم زمان دارم. و امیدوارم فرصتش پیش بیاید.»
