آخر هفته گذشته هواداران معترض استقلال با تجمع مقابل باشگاه خواستار روشن شدن وضعیت تیم شدند. ۱۲ خرداد بود که فرهاد مجیدی رسما جدایی خود را از باشگاه استقلال اعلام کرد و راهی لیگ امارات شد. بدون شک هیات‌مدیره و مدیرعامل باشگاه از چند روز قبل خبر داشتند که چنین اتفاقی در حال رخ دادن است. اگر از بحث اشتباهات مدیریتی در نحوه تنظیم قرارداد سرمربی استقلال بگذریم که اجازه داد فرهاد بدون پرداخت یک ریال آن را فسخ کند، این انتقاد به مدیران باشگاه وارد است که طی بیش از دو هفته به صورت رسمی و شاید یک ماه به صورت غیررسمی چرا نتوانسته سرمربی جدید را روی نیمکت تیم بنشاند؟
از لحظه جدایی فرهاد مربیان زیادی به باشگاه لینک شده‌اند. از لوچسکو و استرا و الکس نوری تا نکونام و عنایتی و قلعه‌نویی. از ژاردیم و رحمتی تا گابریل پین و ساکت الهامی. بعضی از این گزینه‌ها آن‌قدر جدی شدند که پیشکسوت‌های استقلال، نشستن آنها روی نیمکت تیم را پیشاپیش تبریک گفتند. با این حال آنچه در واقعیت رخ داده نیمکت خالی استقلال در فاصله نزدیک به ۴۵ روز تا شروع لیگ برتر است. ۴۵ روزی که باید صرف بدنسازی، حضور فعال در بازار نقل‌وانتقالاتی و تدارک کامل برای فصل بعد شود اما فعلا فقط به انتخاب سرمربی اختصاص داده شده.
بعد از اینکه هواداران استقلال درفضای مجازی و حقیقی نسبت به انفعال باشگاه و سکوت مدیریت که باعث شده هر روز یک شایعه جدید اطراف نیمکت استقلال شکل بگیرد، معترض شدند مصطفی آجورلو در مصاحبه‌ای با سایت باشگاه توضیحاتی در این زمینه ارایه کرد و گفت هفته پیش رو اخبار خوبی از انتخاب سرمربی منتشر خواهد شد. مدیرعامل استقلال تاکید کرد برخلاف شایعات باشگاه در نقل‌وانتقالات هم کاملا فعال است و به صورت چراغ خاموش پیش می‌رود.
این بیانیه می‌توانست هواداران استقلال را آرام کند به شرطی که سیگنال‌های مثبت را پیش از این از طرف باشگاه دریافت کرده بودند. استقلال به دلایل مشکلات مالی با الکس نوری به توافق نرسید و حالا هواداران از خودشان می‌پرسند پس چه رقمی مد نظر آجورلو است و آیا با آن رقم یک مربی درست و حسابی حاضر است به لیگ ایران بیاید؟ آنها می‌پرسند وقتی نزدیک به یک ماه باشگاه نتوانسته مشکل را حل کند چه تضمینی وجود دارد که در چند روز آینده صرفا تحت فشار و برای رفع مسوولیت یک نفر را به عنوان سرمربی معرفی نکند؟ از آن مهم‌تر وقتی تیم سرمربی ندارد روی چه حسابی باشگاه در بازار نقل‌وانتقالات فعال است؟ اگر بازیکنانی که تمدید می‌کنند یا جذب می‌شوند مورد تایید سرمربی بعدی نباشند چه خواهد شد؟ هواداران نمی‌دانند این وسط بسته شدن پنجره نقل‌وانتقالاتی را دیگر کجای دل‌شان بگذارند.
اما بزرگ‌ترین علامت سوال پیش روی هواداران استقلال تکلیف صندلی مدیرعاملی باشگاه است که به اندازه نیمکت تیم بی‌ثبات به نظر می‌رسد. هر روز که به شهریور و انتخابات فدراسیون فوتبال نزدیک می‌شویم شایعات در مورد عزم مصطفی آجورلو برای ریاست فدراسیون جدی‌تر می‌شود. بسیاری از نزدیکان و پیشکسوتان باشگاه هم احتمال اتخاذ چنین تصمیمی از سوی مدیرعامل استقلال را بعید نمی‌دانند. به هر حال همه از علاقه قلبی آجورلو آگاه هستند. برخی از منابع خبری هم تاکید کرده‌اند یکی از دلایل نیامدن جواد نکونام به استقلال همین موضوع بوده است. جواد که می‌خواست با حمایت سردار به استقلال بیاید اصلا دوست نداشت در میانه راه روی نیمکت تیمی که هوادارانش به هیچ چیز جز قهرمانی راضی نمی‌شوند تنها بماند.
همه اینها در مورد تیمی است که قهرمان فصل گذشته لیگ برتر شد اما هوادارانش فقط سه روز حق شادی پیدا کردند و بعد از آن با جدایی مجیدی حواشی بر سر باشگاه آوار شد و هنوز هم این روند ادامه دارد. هواداران استقلال به خوبی می‌دانند این روزها و هفته‌هایی که می‌گذرد چقدر در موفقیت فصل آینده باشگاه اهمیت دارد. آنها در سال‌های گذشته شاهد بودند که چطور تعلل در بستن تیم و برآورده کردن نیازهای سرمربی قهرمانی را از استقلال دور کرد. آنها خوب به یاد دارند که وقتی نیمکت تیم از سوت پایان فصل تا آغاز فصل جدید دست نخورده باقی ماند و نفرات صرفا بر اساس نیاز سرمربی جذب شدند به چه نتیجه‌ای انجامید: قهرمانی بدون شکست! اصلی‌ترین رقیب آبی‌ها از ابتدای فصل نقل‌وانتقالات بهتر عمل کرده. آنها علاوه بر ثبات روی نیمکت نیازهای سرمربی را یکی پس از دیگری خریداری کرده‌اند و چند خرید جذاب دیگر را هم در راه دارند.
هواداران استقلال این اخبار را نگاه می‌کنند و حق دارند نگران باشند برای آینده تیم‌شان که قرار است در چهار جام بجنگد. لیگ برتر، جام حذفی، سوپر جام و لیگ قهرمانان آسیا. تنها امیدواری آنها مشخص شدن نتیجه مذاکرات باشگاه با سرمربیان مختلف در همین هفته پیش روست.
