مدیرعامل باشگاه پیکان گفت: از مدیران سایر باشگاه‌ها خواهش می‌کنم از پرداخت رقم‌های نجومی‌به بازیکنان پرهیز کنند. التماس می‌کنم؛ جلوی فاجعه را بگیرید...

مدیرعامل یک باشگاه لیگ برتری از همه ما که از راه دور به وقایع نقل و انتقالات فوتبال ایران می‌نگریم نزدیک تر است.

او بهتر از ما می‌داند در این بازار مکاره چه خبر است و هر باشگاهی که دستی در صندوق بیت المال دارد چگونه می‌تواند در این فضای عجیب، گشاده دستی کند.

وضع آنقدر خراب است که مدیرعامل باشگاه لیگ برتری به ستوه می‌آید و محافظه کاری را رها می‌کند. معترض می‌شود؛ حتی به التماس می‌افتد که سایر تیم‌ها تا این اندازه به فکر بمب‌های نقل و انتقالاتی نباشند.

به نظر شما عجیب نیست در شرایطی که زمین و زمان، باشگاه‌های ایرانی را ورشکسته اقتصادی می‌دانند، رکورد پرداخت‌های آنچنانی در بهار و تابستان امسال شکسته شده است؟

قراردادهای ۴۰ میلیاردی با مربیان تیم‌های لیگ برتری و پیشنهادهای ۲۰ میلیاردی به بازیکنانی که حتی فاقد سوابق ملی هستند، فقط بخش کوچکی از این بازار به ظاهر پر رونق است.

این هزینه‌ها اما وقتی با یک بررسی میدانی مقایسه می‌شود، شکل عجیب تر به خود می‌گیرد. راهروهای کمیته انضباطی و تعیین وضعیت فدراسیون فوتبال، بی شباهت به دادگستری نیست و کوهی از پرونده‌های جورواجور نیز در فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا) تلنبار شده است؛

این باشگاه‌های ورشکسته که همیشه در طول فصل نالان و گریان هستند،؛ چگونه وقتی به نقل و انتقالات می‌رسیم، گشاده دست می‌شوند و ولخرجی‌های افسارگسیخته می‌کنند؟ بازیکن و مربی خارجی می‌آورند و قراردادهای دلاری منعقد می‌کنند؟

اصلا کار به کجا رسیده و این حجم از پول در این اوضاع نابسمان اقتصادی از کجا آمده که مدیرعامل یک باشگاه لیگ برتری، ملتمسانه تقاضا می‌کند سایر مدیران از ویراژهای دیوانه وار خود در فصل نقل و انتقالات، دست بردارند؟