مهدی یکتا؛ رضا جباری یکی از تکنیکی‌ترین بازیکنان دهه ۸۰ فوتبال ایران است که از قضا خیلی هم خوب صحبت و مصاحبه می‌کند. هافبک تکنیکی پرسپولیس که از نگاه پژمان جمشیدی دربی‌بازترین بازیکن تاریخ رقابت‌های قرمز و آبی بوده حالا دوره‌های مربیگری را پشت سرگذاشته و تصمیم دارد تجربیات خود را در اختیار نسل جدید بگذارد.
با این وجود رضا جباری مثل دوران بازی یکسری اصول برای خودش دارد و نمی‌خواهد برای مربیگری به هر دری بزند یا به هر کسی رو بیندازد.
با رضا جباری به بهانه دستمزد بالای برخی فوتبالیست‌ها و تفاوت دوران بازی او با زمان فعلی گفت و گویی انجام دادیم که خواندن آن خالی از لطف نیست؛
به نظر رضا جباری دستمزد فوتبالیست‌های امروزی بالاست یا نه؟
من خیلی به این موضوع اعتقاد ندارم. شما باید تورم را در نظر بگیرید و بعد ببینید فوتبالیست‌ها دستمزد زیادی دارند یا نه؟ فوتبال بازی کردن یا فوتبالیست شدن خیلی هم آسان نیست و به قول آقا مهدی مهدوی کیا اگر آسان بود خُب همه می‌رفتند و فوتبالیست می‌شدند! در تمام دنیا و کشورهای مختلف نیز دستمزد بازیکنان فوتبال از سایر رشته‌ها بالاتر است و این مسئله جدیدی نیست. ضمن آن که اغلب فوتبالیست‌ها از قشر ضعیف جامعه هستند و اگر هم دستمزد بالایی می‌گیرند خرج خانواده خود و بسیاری از نیازمندان اطراف خود را می‌دهند. من می‌توانم ده‌ها نفر را معرفی کنم که فوتبال بازی می‌کنند و خرج ۴ یا ۵ خانوار را می‌دهند.
خود شما هم بچه جنوب شهر و نازی آباد تهران بودید که...
خواست خدا بود و دعای پدر و مادر که ما ورزشکار شدیم. من از نازی آباد آمدم و خدا را شکر توانستم فوتبالیست شوم.
اما کم نیستند کسانی که معتقدند رضا جباری می‌توانست خیلی بالاتر از این حرف‌ها برود و بازیهای ملی بیشتری داشته باشد. قبول دارید خیلی عطش بازی یا اینکه رسیدن به پیراهن تیم ملی را نداشتی؟
من دوست داشتم پیراهن تیم ملی را بپوشم اما نمی‌توانستم بابت آن التماس کنم. من فوتبال خودم را بازی می‌کردم و باید سرمربی تیم ملی هم مرا می‌دید. وظیفه یک بازیکن التماس کردن یا شلوغ بازی و ... نیست.
منظورم این است که شما بسیار تکنیکی و با استعداد بودید اما به اندازه استعداد خودتان بازی ملی ندارید؟
شاید اخلاق من یک مقدار خاص بود. من نیازی نمی‌دیدم بخواهم به خاطر بازی بیشتر یا حضور در اردوهای تیم ملی کاری غیر از فوتبال کرده یا التماس کنم، نه! من اهل این حرف‌ها نبودم و ...
شاید رضا جباری یک مقدار روابط عمومی ضعیفی داشت. درست است؟
شاید! این یکی را قبول دارم. به رغم احترامی‌که برای رسانه‌ها یا خبرنگاران قائل بوده و هستم ولی خیلی ارتباط نمی‌گرفتم یا دنبال تبلیغ برای خودم نبودم. حالا سالها گذشته و دیگر بازگشت به عقب هم فایده‌ای ندارد. خدا را شاکرم که در دوران بازی ام حاشیه‌ای نداشتم یا رفتاری نکردم که خاطرات بدی برای فوتبالدوستان به جای بگذارم.
رضا جباری اولین قراردادش با پرسپولیس را به یاد دارد؟
راستش را بخواهید تمام اعضای خانواده ام پرسپولیسی بودند. خیلی هم پرسپولیسی بودند و دوست داشتند من پیراهن این تیم را بپوشم. من عضو تیم بهمن بودم که خانواده ام همواره می‌گفتند برو سرتمرین پرسپولیس شاید تو را برداشتند اما...
اما چی؟!
راستش دوست نداشتم تست بدهم. لطفا این حرف من را به حساب خودستایی نگذارید اما خودم را خیلی قبول داشتم و دوست نداشتم بروم تست بدهم آیا من را بردارند یا نه؟
زمان کدام مربی؟
زمان علی آقا پروین بود. البته به من گفته بودند علی آقا خیلی بازیکنان را تحویل نمی‌گیرد و ممکن است بروی سر تمرین پرسپولیس توی ذوق ات بخورد!
با دیدن علی پروین توی ذوق شما خورد؟
برعکس! علی آقا پروین یک انسان خوش مشرب و دوست داشتنی است. امکان ندارد شما مهمان ایشان در دفتر کار یا منزلش باشید و اجازه بدهد ناهار یا شام نخورده از آنجا خارج شوید. یک مرد بزرگ و سفره دار که بار اول دیدن ایشان شیفته‌اششدم.
مگر چه گفت؟
باور نمی‌کردم علی آقا پروین با آن عظمت جلوی پای من جوان بلند شود. من رضا جباری که یک جوان بودم و تازه در بهمن بازی می‌کردم. ایشان در دفتر کار خودشان خیلی مرا تحویل گرفت و سورپرایزم کرد.
همان جا گفتید باید با پرسپولیس قرارداد ببندید؟
همان برخورد اول علی آقا کار را تمام کرد! تصمیم خودم را گرفتم که با علی آقا دست بدهم و پرسپولیسی شوم.
از تیمهای دیگر هم پیشنهاد داشتید؟
از استقلال، پاس تهران و ذوب آهن پیشنهاد داشتم که پیشنهاد تیم اصفهانی زندگی ام را زیر و رو میکرد. خیلی رقم بالایی پیشنهاد داده بودند.
پس چرا به ذوبی‌ها جواب رد دادید؟
گفتم که کل خانواده ام پرسپولیسی بودند. دوست داشتم آرزوی آنها را برآورده کنم و خودم هم در یک خانواده پرسپولیسی از همان کودکی فقط رنگ قرمز را شناخته بودم.
اما بازیکنان سرشناس زیادی را می‌شناسیم که در دوران کودکی و نوجوانی پرسپولیسی بودند اما بعدها به استقلال پیوستند یا برعکس؟!
شاید این طور باشد اما علی آقا پروین را که دیدم دیگر کار تمام شد!
بعدها هم پای علی پروین ایستادید؟
علی آقا آن قدر اسم بزرگی است که نیازی به ایستادن من و امثال من ندارد. با افتخار شاگرد این مرد بزرگ بوده و هستم.
پس از درخشش در پرسپولیس هم اگر اشتباه نکنیم پیشنهاد ۴۰ میلیون تومانی از استقلال داشتید اما نرفتید؟
۴۰ میلیون تومان نه! پیشنهاد استقلالی‌ها ۳۰ میلیون تومان بود در حالی که پرسپولیس ۱۰ میلیون تومان به من میداد اما نتوانستم پاسخ مثبت بدهم.
شاید نسل جدید نداند اما یکی مثل مهدی هاشمی‌نسب به خاطر خانواده‌اشبه پیشنهاد استقلال پاسخ مثبت داد. نظر رضا جباری که به این پیشنهاد پاسخ منفی داده در این رابطه چیست؟
من همان زمان هم به مهدی هاشمی‌نسب حق دادم که به فکر خانواده‌اشباشد. او می‌خواست برای خانواده‌اشمنزلی تهیه کند و هیچ کس یا چیزی هم مهم تر از پدرو مادر و خانواده نیست. آن زمان پرسپولیس چنین پولی به هاشمی‌نسب که ستاره تیم بود، نمی‌داد. بنابراین او تصمیم درستی گرفت و رفت. من و شما بازیکنان زیادی را می‌شناسیم که دلی ماندند و به آینده فکر نکردند و حالا متأسفانه شاید لنگ زندگی خود باشند. به قول معروف اگر می‌خواهید کسی را قضاوت کنید باید خودتان را جای او بگذارید.
شما امروز پیشمان نیستید؟
شرایط من یک مقدار فرق میکرد. گفتم که شاید اگر من هم جای هاشمی‌نسب بودم همین تصمیم را می‌گرفتم.
اگر رضا جباری امروز بازی میکرد چقدر قیمت داشت؟
(با تواضع زیاد) ما که بازیکن خاصی نبودیم و...!
اتفاقا فوتبالیست تکنیکی و خاصی بودید که در دربی‌ها مقابل استقلال فوق العاده بودید. اگر الان بازی می‌کردید قراردادتان چقدر بود؟
این نظر لطف شماست و در این رابطه بهتر است کارشناسان نظر بدهد. به نظرم هر کسی هر چقدر می‌گیرد حتما حق‌اشاست و برای آن زحمت کشیده است.
