محمدرضا مهدوی، مربی تیم نساجی و پیشکسوت فوتبال کشورمان که سابقه بازی در تیم‌‎های پرسپولیس و استقلال را هم در کارنامه دارد در گفت‌وگو با خبرورزشی، درباره بازی سوپرجام و حواشی آن اظهاراتی را مطرح کرد:

با توجه به اتفاقات حاشیه‌ای در بازی هفته ششم بین کادر فنی تیم شما و سرمربی استقلال، نظرتان درباره آرامش ساپینتو در دومین رویارویی مقابل تیم تان چیست؟

خوشحالیم که کمال همنشین در این آقا اثر کرد! او ما (کادر فنی تیم نساجی) را دید، لذت برد و فهمید که می‌تواند جنتلمن باشد. او متوجه شد جنتلمن بودن چقدر بیشتر به او می‌آید. اتفاقاً کت و شلوار پوشیده بود که خیلی به او می‌آمد، فقط ای کاش کراوات هم میزد چون مشخصاً این نوع پوشش افراد را با شخصیت تر هم جلوه می‌دهد. من فکر می‌کنم مهمترین دستاورد این سوپرجام همین موضوع بود.

برخی منتقدان معتقدند تیم نساجی در سوپرجام در حد و اندازه‌‎های قهرمان جام حذفی ظاهر نشد. این از قدرت بالای استقلال بود یا تیم شما شرایط خوبی نداشت؟

اولاً باید بگویم بضاعت مالی و نفری تیم ما همین است. ضمن اینکه ما پیش از این دیدار هفت بازیکن‌مان از زیر سرم بیرون آمدند و به مسابقه رفتند. در طول روزهای گذشته نصف بیشتر بازیکنان تیم ما آنفلوآنزا شدند و با شرایط افت بدنی بالایی به سوپرجام آمدند. آنهایی هم که شرایط بهتری داشتند دوبرابر انرژی شان زحمت کشیدند که البته جای یک تیم کامل و با انرژی را نمی‌گیرد.

درباره گلی که خوردید صحبتی دارید؟

ما دقیقا زمانی گل خوردیم که تیم‌مان ۱۰ نفره بود. وقتی ایوب کلانتری از ترکیب خارج شد استقلال گل زد. چون ایوب کلانتری یارگیر مستقیم ارسلان مطهری بود. ما برای تک تک بازیکنان استقلال، پیراهن به پیراهن و شماره به شماره برنامه داشتیم. این طور نبود که تیم ما تاکتیک و استراتژی نداشته باشد. همانطور که گفتم وقتی ۱۰ نفر شدیم گل خوردیم.

سرپرست تیم تان در دقایقی از بازی به حضور هواداران تیم استقلال در استادیوم معترض شد و می‌خواست تیم را بیرون بکشد! ماجرا از چه قرار بود؟

سوال ما این بود که مگر هرکی هرکی است که یک تیم دو هزار نفر از طرفدارانش را به استادیوم بیاورد و یک تیم نیاورد! مگر بازی بدون تماشاگر نبود؟ اگر اینطور است پس چرا جلسه برگزار می‌کنند؟ چرا مدیر تیم، مدیر رسانه‌ای ،مسئولان سازمان لیگ و بقیه دور هم جمع میشوند؟ اگر قرار به شام یا آبمیوه خوردن است این کارها را خودشان به تنهایی هم می‌توانند انجام بدهند. چرا هزینه بی دلیل می‌کنند؟ قرار بود نساجی و استقلال هر کدام ۲۰ نفر مهمان داشته باشند؛ مهمانانی در حد VIP یا CIP. کم مانده بود آقایان روی سکو برای استقلال سینه شان را چاک بدهند!

واقعا چنین بود؟

بله! نزدیک به دو هزار نفر هوادار استقلال روی سکوها نشسته بودند که کاملا مشخص بود مشوق هستند، نه افراد کت و شلواری و مهمانان ویژه. اگر اینطور است ما هم می‌توانستیم هواداران نساجی را به کرمان بیاوریم. از رامسر تا گرگان مازندران است. از هر شهری ده نفر طرفدار می‌آمد نصف بیشتر استادیوم پر می‌شد. اصلا سوال مهم این نیست...

منظورتان از سوال مهم چیست؟

سوال اصلی این است که وقتی می‌گوییم نساجی مازندران و استقلال تهران، چرا این دو تیم باید در کرمان به مصاف هم بروند؟ وقتی ورزشگاه وطنی قائمشهر بهترین چمن ایران را دارد و بعد از آن استادیوم آزادی دومین چمن برتر ایران را دارد، چرا بین این دو باشگاه قرعه کشی نکردند تا بازی در زمین یکی از همین دو تیم برگزار شود؟ چه اصراری بود بازی در کرمان برگزار شود؟ متاسفانه چمن ورزشگاه کرمان به قدری خراب بود که گفتن ندارد و در تصاویر مشخص بود.

در نهایت تکلیف هواداران تیم استقلال چه شد؟

با درایت آقایان سهیل مهدی و عباس تیموری (ناظر بازی) و دیگر افرادی که آنجا بودند شرایط به گونه ای پیش رفت که ما هم حرفی برای گفتن نداشتیم. آقای تیموری آمد به ما گفت «شما می‌گوید الان من چه کار کنم؟ بازی را قطع کنم، نمی‌شود! شما از زمین بیرون بروید بازی به هم میخورد». خلاصه من باز هم می‌گویم نکته مهم و دستاورد بزرگ سوپرجام این بود که کمال همنشین در ساپینتو اثر کرد و این مربی بالاخره یکبار تیمش را درست از لب خط هدایت کرد.