هیچ‌کس اراده‌ای ندارد یک تیم خاص قهرمان شود، فقط اراده این است که تیم ما نتیجه نگیرد آنهم چون من سرمربی این تیم هستم. همین! خیلی واضح و روشن گفتم.

ممکن است جام‌های فلزی را بگیرید، اما شرف، غیرت و مردانگی را هیچ وقت نمی‌توانید از این تیم بگیرد، چون مردم پشت تیم هستند. این تیم حکومتی نیست، تیم مردمی است. حالا بزنید و بکوبید و فلان؛

قضیه اصلاً فوتبالی پیش نمی‌رود. متأسفانه اتفاقاتی که می‌افتد بودار و مشکوک است. شاید اگر من سرمربی این تیم نبودم، این اتفاقات نمی‌افتاد. از هفته بعد هم با تیم امید در مسابقات حاضر می‌شویم! مگر اینکه حکم اخراج من را از بالا بالاها بدهند که من را بردارند.

این جملات تنها بخشی از حرف‌های تند و عجیب یحیی گل محمدی بعد از بازی مقابل آلومینیوم بود که به تساوی بدون گل انجامید. پرسپولیس درحالی صدرجدول را به سپاهان داد که بازی‌های این تیم به خصوص در دو هفته اخیر جنجالی شد و البته صحنه‌های مشکوک داوری هم به ضرر پرسپولیس داشت.

یحیی درحالی از دست‌های پشت پرده و وجود اراده بیرونی برای جلوگیری از قهرمانی پرسپولیس حرف زد که تیمش در هفته‌های اخیر اصلا فوتبال خوبی بازی نکرده و ضعف‌های فنی هم دارد. در واقع تیم گل محمدی در حد و اندازه‌های یک تیم قهرمان نبوده ولی نمی‌شود هم منکر اشتباهات فاحش داوری و قضاوت‌های ضعیف داوران شد. صحبت‌های گل محمدی موجی از نگرانی را بین هواداران پرسپولیس به وجود آورد و استرس را به تیم وارد کرد.

در واقع گل محمدی خودش با حرف‌هایش پرسپولیس را وارد حاشیه کرد، درحالیکه می‌توانست سیاست بیشتری داشته باشد و به تیمش برای بازی‌های پیش رو آرامش بدهد. با وجود اینکه هنوز بازی‌های زیادی تا پایان فصل باقی مانده ، ولی با این صحبت‌ها می‌شود فهمید که گل محمدی دست‌هایش را خیلی زود به نشانه تسلیم شدن بالا برده و از حالا می‌گوید تیم من قهرمان نخواهد شد.

این درحالیست که پرسپولیس در ۳ بازی آینده خود به راحتی می‌تواند مقابل تیم‌های پایین جدولی امتیازات از دست رفته را جبران کند و دوباره به صدر برگردد. مشابه همین شرایط دقیقا در زمان برانکو هم رخ داد.

مرد محبوب پرسپولیسی‌ها در لیگ هجدهم بارها نسبت داوری‌ها و البته اتفاقات بیرونی صحبت کرد. در آن فصل پرسپولیس در چند بازی از داوری ضرر کرد و برانکو هم بعد از یکی از بازی‌های تیمش حسابی از کوره در رفت و حرف‌های تندی را مطرح کرد.

پروفسور پرسپولیسی‌ها  بعد از یکی از  بازی تیمش در لیگ هجدهم گفت: شرم آور است که نسبت به قهرمان ایران و نایب قهرمان آسیا اینگونه رفتار می‌شود. تیمی که این همه هوادار دارد. در خانه و بیرون از خانه نمی‌توانیم یک داوری نرمال داشته باشیم.

یک نامه به باشگاه بفرستند بگویند که شما نمی‌توانید قهرمان شوید و ما هم با آرامش بازی‌ها را دنبال می‌کنیم. چرا گل ما مقابل ماشین‌سازی را قبول نکردند؟ در این بازی هم دو خطا را در دقایق آخر نیمه اول نمی‌گیرند و برای حریف کرنر و اوت اعلام می‌شود. فکر می‌کنند ما حالیمان نمی‌شود! ما مربیان از داوران بهتر داوری می‌کنیم. من هر روز در زمین هستم و هر روز داوری می‌کنم. هم خوب داوری می‌کنم هم عمداً بد داوری می‌کنم، چرا ما را احمق فرض می‌کنند!؟

وی ادامه داد: ما حق داریم که خواستار احترام گذاشتن به خودمان باشیم. تیمی‌که این همه هوادار دارد دو بار در لیگ برتر و دو بار قهرمان سوپرجام شده است.همه کار می‌کنند که مبادا ما برای سومین‌بار قهرمان شویم اما من می‌گویم ما قهرمان خواهیم شد.

می‌شود اعتراض و صحبت‌های یحیی و برانکو را به نوعی کنار هم قرار داد و به هم تشبیه کرد ولی تفاوتی که در صحبت‌های این دو که هر از مربیان پرافتخار باشگاه پرسپولیس هستند، وجود دارد به اعتماد به نفس بالای برانکو برمی‌گردد. برانکو همان روز که این صحبت‌ها را مطرح کرد، با قاطعیت از قهرمانی تیمش حرف زد و ما قهرمان خواهیم شد. ولی یحیی به نظر می‌رسد کمی‌بی انگیزه شده و امیدی به قهرمانی تیمش ندارد.

گل محمدی هم می‌توانست از این فرصت به بهترین نحو استفاده کند و تیمش را برای قهرمانی بشوراند و متحد کند. کاری که برانکو کرد و همان فصل با یکی از کم مهره ترین پرسپولیس‌ها و درحالیکه تنها ۱۲،۱۳ بازیکن داشت، هم به فینال آسیا رفت و هم قهرمان لیگ شد. حال باید دید یحیی در ادامه چه شیوه ای را پیش خواهد گرفت و سرانجام او و پرسپولیس چه خواهد شد.