به سالگرد درگذشت ناصر حجازی عزیز و دوست‌داشتنی رسیده‌ایم. اسطوره باکلاس استقلال و فوتبال ایران که هنوز نمی‌توانیم باور کنیم چگونه ۱۲ سال پیش ناباورانه از جمع ما پر کشید.
ناصر خان اگرچه بخش زیادی از عمر و جوانی خود را در استقلال سپری کرد، ولی همواره مورد احترام پیشکسوتان و هواداران پرسپولیس نیز قرار داشت به طوری که پس از درگذشت او، آن‌ها هم همچون استقلالی‌ها برایش سنگ تمام گذاشتند. حجازی بارها به عنوان بازیکن و سرمربی مقابل پرسپولیس ایستاد اما هرگز حرمت و اعتبار این تیم را زیرسوال نبرد. حتی یک بار وقتی او بزرگترین پیروزی بین‌المللی خود در خارج از کشور را برابر سرخ‌پوشان ایرانی کسب کرد، از وقوع چنین اتفاقی به جای این‌که شاد شود ابراز تاسف کرد!
قضیه به ۳۶ سال قبل بازمی‌گردد. زمانی که ناصرخان سرمربی محمدان بنگلادش بود و در جام باشگاه‌های آسیا به مصاف پرسپولیس رفت. مسابقه با پیروزی دو بر یک محمدان خاتمه یافت و پرسپولیس از گردونه پیکارهای آسیایی حذف شد. بعد از پایان بازی خبرنگاران حجازی را دوره کردند و از او در مورد این پیروزی بزرگ پرسیدند. ناصر خان در کمال تعجب اصلا شادی نکرد و گفت: به عنوان یک مربی در دنیای حرفه‌ای فوتبال طبیعی است که از پیروزی تیم خوشحال باشم ولی به عنوان یک ایرانی اصلا خرسند نیستم که برابر تیمی از کشور خودم پیروز شدم. ای کاش به جای پرسپولیس ایران، یک تیم از کشور دیگری برابر محمدان بنگلادش شکست می‌خورد.
بیژن طاهری سرپرست کنونی استقلال که در آن زمان بازیکن محمدان بنگلادش هم بود در این رابطه سال‌ها بعد از آن ماجرا به خبرورزشی گفت: بازی را برده بودیم و همه بازیکنان در داخل رختکن خوشحال بودند اما ناصرخان یک گوشه نشسته بود. پیش او رفتم و گفتم آقا چرا گرفته‌اید؟ چرا ناراحت هستید؟ حجازی نگاهم کرد و گفت: بیژن! هیچ‌وقت دلم نمی‌خواست در یک مسابقه بین‌المللی تیمی از ایران را شکست بدهم. ای کاش پرسپولیس حریف ما نبود و به دست ما حذف نمی‌شد.
حالا ۱۲ سال از فوت حجازی می‌گذرد و در این مدت بارها برایش نوشته‌ایم اما واقعا حیف که چنین جواهر ارزشمندی را خیلی زود از دست دادیم؛ خیلی زود خیلی تلخ. البته حداقل دلمان به این خوش است که حالا در آسمان کسی برایش تور حسادت نمی‌بافد. دلمان برایت تنگ می‌شود اسطوره...
