استقلال و مشکل همیشگی مدیریتی‌اش از افشارزاده و افتخاری گرفته تا فتحی، خلیل‌زاده، سعادتمند، آجرلو و فتح‌الله‌زاده... تعداد از این عدد هم بیشتر است اما همین بس که هر مدیری که آمد با وعده درست کردن آمد، هر مدیری که آمد با وعده حل کردن مشکلات آمد اما آن‌ها خیلی زیبا حرف می‌زدند، خیلی دلنشین صحبت می‌کردند و مصاحبه پشت مصاحبه اما دستاورد همه آن‌ها ماندگار ماندن مشکلات بود و به ارث گذاشتن همه آن‌ها برای مدیر بعدی.

یکی وعده پرداخت بدهی‌ها را داد، دیگری وعده ساخت ورزشگاه، یکی وعده درست شدن زمین تمرین، یکی دیگر وعده ستاره سوم، یکی وعده جذب بهترین بازیکنان، دیگری وعده قهرمانی و در آخر هیچ‌یک از وعده‌ها توسط هیچ‌کدام از مدیران عملی نشدند و استقلال نزدیک به یک دهه در حسرت قهرمانی ماند. (سال گذشته را فاکتور می‌گیریم)

استقلال نزدیک به یک دهه است از فقر نداشتن یک مدیر دلسوز و کاربلد و کارآمد رنج می‌برد. افراد مختلف با دستور وزارت ورزش به عنوان مدیر انتخاب می‌شوند اما مدیریت نمی‌کنند و هر کدام با باقی گذاشتن مشکلات و گاهی اضافه کردن به آن‌ها می‌روند و یکی دیگر جایشان را می‌گیرد و باز قرار نیست هیچ چیزی تغییر کند آن هم در جهت مثبت.

استقلال و مشکل مدیریتی‌اش باید یک روز پایان پیدا کند اما آن روز چه زمانی خواهد بود و کی از راه خواهد رسید معلوم نیست اما ای کاش زود از راه برسد و استرس و اضطراب مدیریتی و مشکلات روزافزون و حل‌ناشدنی این چند دهه هم پایان یابد تا به معنای واقعی آرامش به باشگاه استقلال و هواداران برگردد.

محمود فخرالحاج| باشگاه خبرنگاران آزاد