اولین سه گانه منچستر سیتی و دومین سه گانه دوران مربیگری پپ، در فصل ۲۰۲۲/۲۳ رقم خورد. پپ، نام منچستر سیتی را به لیست بهترین‌ها در فوتبال اروپا اضافه کرد و رکوردهای زیادی توسط او ثبت و جا به جا شد.
او به اولین مربی تبدیل شد که دو مرتبه،به سه گانه دست پیدا کرده؛ اولی با بارسلونا جذاب ۲۰۰۸/۰۹ و حالا در این فصل رؤیایی با منچستر سیتی، به آرزوی تحقق نیافته طرفداران و مالکان و بازیکنان باشگاه، رنگ واقعیت پاشید. همچنین گوآردیولا به میرچئا لوچسکو رسید و با سی و پنج عنوان قهرمانی در پانزده سال اخیر، پس از فرگوسن با چهل و نه جام مختلف، در رده دوم پرافتخارترین مربیان تاریخ قرار گرفت.
ضمن اینکه پپ منچستر سیتی را به تیمی تبدیل کرد که بدون باخت در لیگ قهرمانان،بر روی سکوی قهرمانی برد. تا قبل از منچستر سیتی، نه تیم موفق شده بودند که بدون هیچ شکست در لیگ قهرمانان یا جام باشگاه‌های اروپا، فاتح معتبر ترین تورنمنت فوتبالی قاره سبز شوند. آث میلان، آژاکس، لیورپول، منچستریونایتد، بایرن مونیخ، بارسلونا، اینتر میلان، مارسی و ستاره سرخ باشگاه‌هایی هستند که بدون یک باخت، فاتح این جام شده‌اند. تیم جدیدی که باید به این اسامی افزود، منچستر سیتی درخشان پپ است.
شاگردان پپ کمترین گل خورده را در راه قهرمانی، به ثبت رساندند و با پنج گل خورده، توانستند اینتر اینزاگی را هم در آخرین بازی از پیش رو بردارند تا برای اولین بار،به نوک قله اروپا را برسند.
منچستر سیتی به هشتمین تیمی بدل شد که در یک فصل، دست به کسب سه گانه زده و موفق به پا گذاشتن در این لیست ویژه می‌شود. حال متوجه می‌شوید که با وجود چنین آماری، سیتیزن‌ها به چه مهمی‌در اروپا دست پیدا کرده اند.
بعد از اتمام فینال، بسیاری از اهالی فوتبال، این دیدار را با فینال ۱۹۹۹ بارسلونا میان منچستر یونایتد و بایرن مونیخ مقایسه می‌کنند که البته این چنین قیاسی در نوع خودش جالب توجه می‌باشد.
شباهت فینال نیوکمپ با فینال شنبه شب در استانبول، این است که هر دو منچستر، از شانس زیادی در بازی نهایی برخوردار بودند، فوتبال خوبی از خود ارائه نکردند و در استفاده از تک موقعیت‌ها، به موفقیت رسیدند. بایرن مونیخ و اینتر فرصت‌های فراوانی در باز کردن دروازه دو تیم شهر منچستر، از دست دادند و چه بسا اگر شانس با آنها یار بود، باید به جای منچستر یونایتد و منچستر سیتی، دو تیم آلمانی و ایتالیایی را قهرمان رقابت‌ها به حساب می‌آوردیم.
اگر نگاه منصفانه ای به بازی اینتر و منچستر سیتی داشته باشیم، در آمار و ارقام مشاهده می‌کنیم که تعداد موقعیت‌ها و ضربات به چهار چوب نراتزوری، دو برابر سیتیزن‌ها در طول نود دقیقه بود. شاید اگر لوکاکو، بد شانس نبود و حمله‌ها و فرصت‌های بازیکنان اینتر، به دروازه ادرسون راه پیدا می‌کرد، روند بازی به طور اساسی تغییر می‌کرد و به جای نام منچستر سیتی، نام اینتر بر روی جام حک می‌شد.
پپ و منچستر سیتی،در فصل جاری، شایستگی عنوان بهترین تیم و بهترین مربی را دارند. باید اذعان کرد که پپ به مورینیویی ترین وجه ممکن، فاتح فینال ۲۰۲۳ استانبول شد.
دفاع بسیار خوب، با تعداد پاس‌ها و مالکیت همیشگی و فرصت سوزی‌های شاگردان اینزاگی راه را برای قهرمانی سیتی هموار کرد و هرچند که دست اینتر هم از چهارمین جام اروپایی اش در لیگ قهرمانان اروپا، کوتاه ماند.
پپ در این فصل نشان داد که همیشه برای بردن، الزامی ندارد حریف خود را درهم کوبید؛ بلکه گاهی اوقات لازم است که به جای اقتدار، باهوش باشید و با یک برد اقتصادی و خلاصه،به یک جام دست پیدا کنید.
در تحسین پپ باید گفت که او دائما در حال تفکر به فلسفه‌ها و ایده‌های تاکتیکی اش می‌باشد. چند ماه پیش یکی از دستیارانش در مصاحبه‌ای، درباره پپ این طور توضیح داده بود: «پپ در زندگی شخصی اش، بیشتر از پنج دقیقه، نمی‌تواند به مباحثی غیر از فوتبال، فکر کند.»
ناگفته نماند که قهرمانی منچستر سیتی در لیگ قهرمانان، یک اتفاق یا حادثه‌ای تنها برای یک فصل نبود؛ چنین دستاوردی، از سال ۲۰۰۸ با ورود شیخ منصور به باشگاه، برنامه ریزی، پایه ریزی و طراحی شده بود.
آبی آسمانی‌های منچستر، فصل گذشته تا یک قدمی جام پیش رفتند ولی در نیمه نهایی، اسیر اکسیر جادویی رئال و کارلو آنجلوتی شدند. پپ آرام آرام توانست بر مشکلات تاکتیکی، چیره و مسلط شود و تیم را به جایی برساند که هیچ عیب و ایرادی نمی‌توان بر آن وارد کرد.
با خریدهالند و به خدمت گرفتن یک مهاجم نوک تخصصی و کلاسیک، ضعف تمام کنندگی توپ‌ها در محوطه جریمه رقبا، در این فصل تا حد امکان، برطرف و رفع شد و حریفان، پیش از رو در رو شدن با استراتژی‌های پپ، به فکر مهار بچه غول نروژی بودند.
به گفته برخی کارشناسان، لیگ برتر انگلیس هم در حال تک قطبی شدن و مبدل شدن به لیگی تنها با یک قهرمان، است. شاید همان اتفاقی که برای بوندسلیگا و سری آ راجع به تیم‌های بایرن مونیخ و یوونتوس رخ داد، درباره منچستر سیتی و انگلیس، در این چند سال اخیر صدق کند.
به راستی چه تیمی می‌تواند برابر منچستر سیتی قد علم کند و ترمز قهرمانی این تیم خارق‌العاده را بکشد؟ تیمی که در شش فصل اخیر، پنج بار قهرمانی لیگ برتر را کسب کرده است. پپ تنها یک مربی فقط برنده در فوتبال نیست؛ بلکه نابغه ای است که تا به حال، شخصی به مثابه او، به دنیای مربیگری فوتبال پا نگذاشته است!
در وصف او، از چه کلماتی می‌توان بهره برد؟ نابغه، اعجوبه، شگفت انگیز یا مغز فوتبال؟ آیا این کلمات، توانایی توصیف گوآردیولا را دارند؟
معین احمدوند| باشگاه خبرنگاران آزاد
