در فصلی که گذشت، استقلال با مربی پرتغالی اش هر هفته در رقابت‌های لیگ برتر به دلیل خلق و خوی تند او حادثه می‌آفرید و جنجال ساز می‌شد، اما این تیم سرپرستی داشت که به طور مداوم سعی می‌کرد ریکاردو ساپینتو را آرام و مهار کند.

بیژن طاهری اگر روی نیمکت استقلال نبود، شاید در برخی مواقع اتفاقات بدتری رخ می‌داد و محرومیت‌های بیشتری نصیب ساپینتو می‌شد. او اگرچه موفق نشد به خاطر همین اخلاق‌ها و رفتارهای مرد پرتغالی در آرامش و به دور از هیاهو به تمام وظایفش عمل کند اما تا آنجا که توانست در خدمت استقلال بود و هیچ کس از بیژن طاهری، چیزی جز احترام ندید.

طاهری از نظر شخصیتی و سوابق فوتبالی هم چهره ای معقول محسوب می‌شد و به نظر نمی‌رسید مشکل استقلال در بخش سرپرستی تیم باشد. در هر حال این حق مدیریت باشگاه است که برای کادرفنی جدید، سرپرست تعیین و صندلی سرپرستی تیم را به رضا حسن زاده یا هر فرد دیگری تعارف کند اما آنچه در استقلال مشاهده شد، این تیم یک سرپرست خوب و دلسوز را بدون هیچ دلیل موجهی از دست داد.

فصل تازه که از راه می‌رسد و بازی‌ها شروع می‌شود، خواهیم دید تبعات تصمیمی‌که گرفته شد چه خواهد بود.

در همین ارتباط: سرپرست جدید استقلال مشخص شد