باید به این نکته توجه داشت که فشارهای روحی و روانی زیادی از سوی هواداران صنعت نفت به بازیکنان و  ویسی وارد می‌شود اما نباید از یاد برد که عبدالله ویسی با این تیم قرارداد دارد و سکاندار این تیم تا پایان لیگ بیست و سوم می‌باشد؛ مگر اینکه نتایج ضعیف، او را تا آستانه برکناری و اخراج پیش ببرد.

ویسی در هفت دیدار، سه باخت، سه تساوی و تنها یک برد کسب کرد و تیمش در جایگاه سیزدهم جدول ایستاده است.

با توجه به امکانات محدود تیمی مثل صنعت نفت و استفاده وافر از بازیکنان بومی‌و البته جوان، تا به اینجای کار،عبدالله ویسی، عملکرد بدی نداشته و می‌توان با این مربی، به ماندن در لیگ برتر و عدم سقوط به لیگ یک، امیدوار بود.

شاگردان ویسی، به جز بازی اول مقابل استقلال، در شش دیدار متوالی، گل زدند و علاوه بر گلزنی، در هفت بازی هم دروازه خود را گشوده دیده اند. 7 گل زده و 14 گل خورده و شش امتیاز، عملکرد تیم عبدالله ویسی را به خوبی نشان می‌دهد.

در فصل گذشته، طلایی پوشان آبادان در هفت هفته ابتدایی، با هدایت رضا پرکاس، پنج امتیاز به دست آوردند و آمار گل زده این تیم بر روی عدد سه قرار گرفت. تمامی‌شواهد و قرائن حاکی از آن می‌باشد که ویسی، قطعه گمشده صنعت نفت آبادان است. شرایط آب و هوایی بسیار گرم آبادان، کار را برای هر سرمربی، سخت می‌کند و این یعنی سختی مربیگری در شهری مانند آبادان، چند برابر است.

ویسی شناخت خوبی از بازیکنان جوان و با استعداد دارد. مربی نترسی به شمار می‌آید و سبک هجومی و بازی رو به جلو را می‌پسندد. ضمن اینکه او با استقلال خوزستان، فاتح پانزدهمین دوره لیگ برتر لقب گرفت و چند فوتبالیست خوب و با کیفیت را از همان تیم قهرمان، به فوتبال کشور معرفی کرد.

ویسی، با تجربه است و آگاهی و اطلاعات جامع و کاملی از فوتبال جنوب کشور، در اختیار دارد. حال با این اوصاف، آیا مدیران صنعت نفت می‌توانند سرمربی دیگری با چنین کارنامه ای، برای تیم مهیا کنند؟

با یک بودجه اندک و چیزی در حدود هشتاد میلیارد تومان، ویسی تا به امروز شاهکار کرده و دست به معجزه زده؛ اصلا در اواخر فصل گذشته، چه کسی می‌توانست سکان هدایت صنعت نفت را با آن وضعیت عجیب و غریب و در خطر سقوط، بپذیرد؟

البته ناگفته نماند که توقعات ویسی از مدیران صنعت نفت، بسیار بالاست و اینکه تیمی به مثابه نفت آبادان برای گرفتن سهمیه آسیایی بسته شود، امری محال در آبادان به نظر می‌رسد! حتی شاید باور آن برای طرفداران متعصب برزیلی‌های آبادان، سخت و به دور از واقعیت باشد!

آقای ویسی! اگر عاشق صنعت نفت هستید، پس چرا نمی‌مانید؟ همانند مازیار زارع که با وجود سختی‌ها، ملوان را در اوایل یا اواسط فصل، ترک نکرد و تا آخرین بازی، همراه انزلی چی‌ها باقی ماند!

معین احمدوند| باشگاه خبرنگاران آزاد