بازی بعدی استقلال با ذوب‌آهن در اصفهان است که نسبت به فصول گذشته تیم بهتری دارد. شاید در شروع فصل قابل پیش‌بینی بود که محمد ربیعی از ذوب‌آهن تیم خوبی بسازد اما کمتر کسی فکر می‌کرد این تیم بعد از ۱۰ هفته در مکان دوم جدول باشد. هر چند تعداد بازیها مساوی نیست و ذوب‌آهن هم با تمام شایستگی‌هایش بنیه قهرمانی ندارد. آن‌ها در تهران با پرسپولیس یک - یک مساوی کردند آن‌هم در حالی که تقریبا همه کارشناسان گفتند گل مساوی پرسپولیس آفساید بود و در واقع شاگردان ربیعی می‌توانستند پیروز شوند. طبعا چنین تیمی در اصفهان هم برای استقلال خطرناک است و جواد نکونام که آنالیز دقیقی از همه رقبا انجام می‌دهد می‌داند که اصلا نباید ذوب‌آهن را دست‌کم گرفت. بازی در فولادشهر اصفهان برای استقلال خطرناک‌تر هم هست. شاگردان نکونام این فصل تمام بازی‌های خانگی خود را در آزادی برده‌اند. البته استقلال فصل گذشته رفت و برگشت ذوب‌آهن را شکست داد و تیم مهدی تارتار را در فولادشهر یک- صفر برده بود (بازی برگشت هم ۲- صفر شد).
پرسپولیس هم دوشنبه آینده کار بسیار سختی با النصر عربستان در ریاض دارد و باید بتواند از این تیم پرمهره و متمول امتیاز بگیرد. این شاید یکی از سخت‌ترین بازی‌های یحیی گل‌محمدی در تمام ماه‌های اخیر باشد. یحیی خوب می‌داند که اگر باز هم به الاتحاد ببازد شرایطش سخت‌تر می‌شود و هواداران پرسپولیس که تا امروز حمایت کرده‌اند اعتمادشان را به او از دست می‌دهند. برای گل‌محمدی بازی ۶ آذر به نوعی حکم مرگ و زندگی را دارد و اگر ببازد با اولین جام فصل جاری که مهم‌ترین جام هم هست باید خداحافظی کند. برای پرسپولیس که در سال‌های اخیر دو بار تا فینال آسیا رفته اصلا خوب نیست که مثل نساجی در همین مرحله گروهی حذف شود و این مسئله حساسیت‌های بازی سرنوشت‌ساز مقابل النصر عربستان را بیشتر و بیشتر می‌کند.
نکونام و گل‌محمدی امسال روزهای سختی را سپری کرده‌اند. جواد با خطیر مشکل داشت و استقلال در نقل و انتقالات خوب بسته نشد. همین حالا هم این تیم در بعضی از خطوط بالانس نیست. گل‌محمدی هم که بعد از باخت به سپاهان به بحران رفت و حتی شایعه استعفای او پیچید که البته این مربی پشیمان شد اما ناکامی در ریاض می‌تواند اوضاع را پیچیده‌تر کند. برعکس اگر پرسپولیس مقابل النصر نتیجه بگیرد تمام بحران‌ها را دریبل خواهد زد و با روحیه‌ای صدچندان به مصاف الدحیل قطر و استقلال (۲۳ آذر) خواهد رفت.
