یک برنامه تلویزیونی، امروز بسیاری را حتی از رسانه‌های بی‌طرف متحیر کرد. برنامه‌ای که عمق بغض آن نسبت به پرسپولیس و کینه آن نسبت به عوامل باشگاه و تیم البته برای ما عجیب نبود، اما اتفاق امروز لازم بود تا صحت گفتار ما در پرسپولیس، نسبت به وجود برنامه‌ای هدفمند علیه پرسپولیس برای ایجاد بی‌ثباتی و تغییر، به اثبات برسد.
امروز یک درخواست ویژه از هواداران داریم. اینکه حتما نسبت به جستجو و تماشای آخرین برنامه «ورزشگاه» اقدام کنند. حتما این کار را انجام بدهید چون کمک خواهد کرد دریابید قرار است برای از هم پاشیدن مجموعه و خانواده ما از چه دری وارد شوند و به چه روشی متوصل گردند. این که چگونه به نام پرسپولیس و هوادار پرسپولیس علیه آن اقدام می‌شود. هر چند یکی از دلایل چنین رویکردهایی در بعضی برنامه‌ها، تلاش برای جذب مخاطب و برون رفت از بحران نداشتن بیننده، شنونده و دنبال‌کننده است. این برنامه را ببینید و بعد خود قضاوت کنید قرار است از هواداری که نگران است، استرس دارد و از بعضی جهات به حق عصبانی است و گاهی اوقات عصبانیتی را که باید متوجه دیگران کند، متوجه پرسپولیس می‌کند، قرار است چگونه بهره برداری شود. بهره برداری می‌کنند به خاطر ارتباط‌های خاصی که خود با عوامل تیمی خاص دارند که به تعبیر بعضی بسیار کارکشته هستند. خود به ظاهر کنار می‌نشینند و آدم‌های‌شان را سراغ ما می‌فرستند.
می‌گویند، «عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد.» شاید این همان تهدیدی است که باید به آن به عنوان یک فرصت نگاه کنیم. فرصتی برای هوشیاری. همین هوشیاری باعث شد دیروز در پرسپولیس همه از مدیر تا مربی و بازیکن با وجود همه مشکلات و دغدغه‌هایی که همچنان وجود دارد، گرد هم بیایند و هم‌پیمان شوند. هوادار، عمود خیمه پرسپولیس است و این را هواداران می‌خواستند.
مشکلات مالی همچنان وجود دارد. مدیران و کادر فنی و بازیکنان همچنان با آن دست و پنجه نرم خواهند کرد ولی اگر عشق به مردم نبود، اتحاد دیروز روی نمی‌داد. جالب این که همین اتفاق دیروز در تمرین، گویا بعضی را نگران ساخته است. تا همه آن‌هایی که پیمان بستند را با هم بکوبند. مدیرعامل را یک‌جور، سرمربی را جور دیگر.
فقط به مونولوگی که برای مدیرعامل باشگاه نوشته شده توجه کنید. این دیگر نقد رسانه‌ای نیست. دشمنی و کینه است یا آن‌جا که سرمربی موفق تیم را می‌کوبند. موفق چون عملکرد یحیی را باید در این چند سال بررسی کرد نه در چند بازی. جالب این که برای عبور از او از قهرمانیهای سال‌های اخیر و سه گانه سال قبل وام می‌گیرند! این دیگر حیرت‌آورترین بود. آن سه گانه را با چه کسی و چه کسانی به دست آوردیم؟ حالا برای چند بازی چنین مربی را کنار بگذاریم که در دنیای نادان‌ها مدال افتخار بگیریم؟ این چه سخن و رویکردی است.
این ادبیات را دو آتشه‌ترین هواداران تیم‌های رقیب هم به کار نمی‌گرفتند و قطعا کسی که چنین برنامه‌ای می‌سازد اگر هم بخواهد و تلاش کند نمی‌تواند دلسوز پرسپولیس و هوادارانش باشد. این چه نگرانی است که به جان‌شان افتاده است؟ نگرانی از این که این پیمان به انسجامی بینجامد که سال قبل طومار رقیبان را در هم پیچید و جام‌ها را درو کرد.
این برنامه را ببینید و خوب فکر کنید چرا بعد از هم‌پیمانی دیروز در پرسپولیس و در آستانه بازی قبل دربی، باید چنین برنامه تحریک‌آمیزی ساخته شود و هواداران را سوق دهند تا در بازی پیش رو بحران ایجاد کنند و در هفته پیش رو نیز آرامش را از تیم بگیرند.
جالب است تلویزیون از بازیهای پرسپولیس درآمد کسب می‌کند. از آن هیچ سهمی به خود ما نمی‌دهد در حالی که ریشه اکثر این مشکلات که هواداران را بی‌قرار و ناراحت می‌کند در مسائل مالی است و بعد در مقام وکیل مدافع همین هوادار ایفای نقش می‌کند.
البته برنامه‌های خوب و آدم‌های منصف در بخش‌های ورزشی رادیو و تلویزیون کم نیستند. ولی از ما ناراحت نباشند چون از سوی همکاران آن‌ها مورد حمله ناجوانمردانه‌ای قرار گرفته‌ایم. شما فقط به لحن گوینده و مطالبی که مطرح می‌کند توجه کنید. این همه بغض و کینه به چه دلیل بود؟
عجیب است که با پرسپولیس و بازی‌هایش کسب درآمد کنند و بخشی از آن را به جای آن‌که در اختیار پرسپولیس بگذارند، آن را به برنامه‌سازانی اختصاص بدهند که پرسپولیس را تهدید به استفاده از تریبونی که دارند می‌کنند و به دنبال ایجاد بی‌ثباتی در مجموعه هستند در حالی که خود بارها گفته‌اند، ثبات از عوامل موفقیت است. آن‌ها با علم به این مساله به استناد همین برنامه اخیر به دنبال برهم زدن تشکیلات پرسپولیس و وارد کردن آن به دورباطل تغییرات مکرر هستند. آیا منصفانه است درآمدی که به نام پرسپولیس به دست می‌آید این‌گونه هزینه شود؟
ما را تهدید کرده بودند که اگر با آن‌ها همکاری نکنیم، اگر مدیرعامل و سرمربی و بازیکنان به برنامه‌آن‌ها رفت و آمد نکنند چنین و چنان خواهند کرد و این کار را کردند. صداقت در گفتار آن‌ها را با دانستن این واقعیت هم می‌توانید قضاوت کنید.
به نظر می‌رسد پرسپولیس همچنین قربانی درگیری‌ها و اختلافات درون سازمانی آن‌ها است چون در جریان همان تهدیدها گلایه داشتند که چرا مدیران، سرمربی و بازیکنان با یکی دو برنامه در ارتباط هستند و با آن‌ها نه! ما چه کنیم؟ نمی‌توانیم تمام وقت خود را صرف شرکت در برنامه‌ها کنیم به ویژه که بعد از هر برنامه تا چند روز پیامدها و آثاری وجود دارد. این که از بازی‌ها و پخش مستقیم بازیهای ما، بازی‌هایی که این همه برای آن‌ها هزینه می‌کنیم به رایگان استفاده می‌شود کافی نیست؟! تاوان رقابت‌های درون سازمانی دیگران را هم ما باید پرداخت کنیم؟!
هر بازی که پرسپولیس برگزار می‌کند با احتساب هزینه‌ها و دستمزدها، بین ۱۰ تا ۱۵ میلیاردتومان هزینه دربر دارد و تلویزیون برای آن ریالی پرداخت نمی‌کند. به راستی این کافی نیست؟
بیشتر بخوانید: عکس| گولسیانی پیراهن پرسپولیس را به چه کسی تقدیم کرد؟
