فوتبال یک کار تیمی و گروهی است و همه باید در جایگاه خود کارشان را به درستی انجام دهند تا یک تیم پیروز شود. نقش تیم بیرون از زمین به اندازه ۱۱ بازیکنی که درون زمین هستند اهمیت دارد. یکی از مهمترین دلایل در فوتبال برای پیروزی یک تیم رابطه عاطفی و اعتماد میان بازیکن و مربی است. به قول قدیمی‌ها مربی باید کاری کند که بازیکن به خاطر او سرش را جلوی توپ بگذارد.

همیشه و در همه جای دنیا مربیانی که روانشناسی می‌دانند موفق‌تر هستند. در همین فوتبال ما فیروز کریمی یا فرهاد کاظمی در روزگاری که چندان روانشناسی جایگاهی در فوتبال نداشت موفق‌تر بودند و خیلی مواقع روی کمبودهای بدنی یا تاکتیکی تیمشان را با همین فرمول می‌پوشاندند. در فوتبال مواقع بسیاری هست که بازیکن به لحاظ آمادگی جسمانی هیچ مشکلی ندارد و ۱۰۰ از ۱۰۰ است اما درون میدان مسابقه فقط ۴۰ درصد کیفیت خود را به نمایش می‌گذارد و برعکس، در تیم‌های مربیان روانشناس بازیکنی که از نظر آمادگی بدنی ۴۰ از ۱۰۰ باشد، درون میدان مسابقه با انگیزه و برتری روانی کمبودش را جبران می‌کند.

جواد نکونام از مکتب پاس می‌آید، مکتبی که مربیانش در طول تاریخ به روانشناسی مشهور بودند. او در دربی با اشتباه فردی آرمین سهرابیان به حریف گل تقدیم کرد، گلی که نزدیک بود به قیمت شکست تیمش تمام شود. او آرمین را تعویض کرد تا دیگر یک هدف مشخص برای انداختن گناه شکست برای همه وجود داشته باشد. اما نکونام بعد از بازی هنرش را نشان داد، او در رختکن سهرابیان را بهترین بازیکن تیمش نامید و در کنفرانس بعد بازی هم همین ادعا را تکرار کرد و اینکه هر بازیکنی ممکن است یک لحظه تمرکزش را از دست بدهد و اشتباه کند.

دیدیم که بعد از اشتباه علی نعمتی در همان دربی چه بر سر او آمد و این مدافع تا امروز دیگر نتوانسته به کیفیت قبلی برگردد. در مقابل آرمین سهرابیان ۵ روز بعد از دربی جلو آمد و با ضربه سرگل اول تیمش را وارد دروازه حریف کرد تا تیم نکونام با یک برد چهار بر صفر دوباره احیا شود. این روزها که استقلال به واسطه بازگشت امتیازات سپاهان صدر جدول را از دست داده و بعد از تساوی هفته قبل بیشتر از همیشه به این پیروزی در آخرین مسابقه نیم فصل اول نیاز داشت، دوباره سهرابیان جلو آمد و دوباره با یک ضربه سر سنگ بنای پیروزی استقلال را گذاشت.

سهرابیان در کار دفاعی بی‌تردید یکی از بهترین بازیکنان فوتبال ماست. وقتی جلو می‌آید و گل می‌زند، خودش را در قامت یک ستاره سرنوشت ساز و تعیین کننده معرفی می‌کند. ستاره‌ای که بعد دربی به راحتی ممکن بود وارد دوران افت نزول و بحران شود و به همین راحتی استقلال او را از دست می‌داد اما هنر نکونام باعث شد آرمین برای آبی‌ها حفظ شود.

برای درک بهتر کار بزرگ نکونام کافی است به نتایج صنعت نفت در هفته‌های اخیر نگاه کنید، مسیری که عبدالله ویسی دقیقاً برعکس نکونام طی کرد و نتیجه‌اش را در سرنوشت دو مربی ببینید...