ملی‌پوشان به طور کلی قطر را دست‌کم نگرفته بودند و می‌دانستند که این تیم چون میزبان است انگیزه‌های زیادی برای رسیدن به فینال و تکرار قهرمانی جام ملت‌های 2019 دارد، اما به نظر می‌رسید بعد از گل زودهنگام سردار آزمون خیال‌شان بابت پیروزی و رسیدن به فینال تا حدی راحت شد و ناخواسته بازی را شل گرفتند. وقتی با چند بازیکن تیم ملی در این رابطه صحبت کردیم می‌گفتند کاش آن گل زودهنگام را به قطری‌ها نمی‌زدیم چون بعد از آن احساس کردیم کار تمام است. البته همه به ما هشدار داده بودند که مراقب قطر باشید و به خاطر پیروزی مقابل ژاپن مغرور نشوید، حتی ما می‌دانستیم که جو ورزشگاه تقریباً در اختیار میزبان است و احتمالات داوری را هم در نظر گرفته بودیم اما در نهایت بدشانس بودیم و شاید اگر توپ جهانبخش وارد دروازه می‌شد شرایط خیلی فرق می‌کرد. 
مهم‌ترین ایراد تیم ملی در جام ملت‌های قطر نوسان این تیم بود. ما دقیقاً یک بازی درمیان همانی نبودیم که باید باشیم و روز بازی با قطر هم بر خلاف دیدار با ژاپن خیلی مقتدرانه ظاهر نشدیم. اگر ما چند موقعیت خوب گلزنی داشتیم قطر هم داشت و اگر یک‌بار دیگر منصفانه فیلم بازی را تماشا کنیم به این نتیجه می‌رسیم که قطر شایستگی رسیدن به فینال را داشت و اینکه قلعه‌نویی مدام از بدشانسی می‌گوید درست نیست. آنها هم در اواخر بازی حداقل در ۲ صحنه خیلی بدشانس بودند وگرنه گل‌های چهارم و پنجم را هم می‌زدند. وقتی تیم ملی نمی‌تواند در وقت‌های قانونی تیمی چون سوریه را ببرد و از قطر ۳ گل می‌خورد قاعدتاً نباید به جام برسد. ما حتی مقابل هنگ‌کنگ هم ضعیف ظاهر شدیم در حالی که عملکردمان مقابل فلسطین، امارات و ژاپن خوب و قابل دفاع بود اما با درخشش یک درمیان در هیچ تورنمنتی نمی‌توان قهرمان شد.