قطر از دهه هشتاد میلادی وارد تورنمنت‌های سطح بالای فوتبال در آسیا شد اما با برنامه‌ریزی و سرمایه‌گذاری درست، از هر نظر حالا یک قدرت فوتبال در این قاره است.
تا پیش از همین تورنمنت همواره مدعیان قهرمانی همان ۵ تیم سنتی ایران، ژاپن، عربستان، کره جنوبی و استرالیا بودند اما از حالا به بعد دیگر باید قطر را هم در فهرست مدعیان همیشگی جام ملت‌های آسیا قرار داد. اتفاق یک بار می‌افتد، مثل قهرمانی عراق یا کویت اما دفاع از عنوان و تکرار قهرمانی کار بزرگان است.
قطر با کسب عنوان قهرمانی در هجدهمین دوره جام ملت‌های آسیا هم در این دوره و هم در کل ادوار تاریخ این جام رکوردهای زیادی را به نام خود سند زد. رکوردهای افتخارآفرین که هر کدامش می‌تواند برای یک کشور تا ابد مایه افتخار باشد.
قطر در این دوره به همراه ایران و عراق، تنها تیمی بود که هر سه بازی مرحله گروهی را برد. آنها از ۷ مسابقه تنها یک بار برابر ازبکستان به مساوی رسیدند و در یک‌هشتم، نیمه‌نهایی و فینال در طول ۹۰ دقیقه حریف را شکست دادند. قطر تا بازی حذفی گل هم نخورد. ضمن این که تا بازی ایران در یک مسابقه دو گل نخورد.
قطر در پایان جام تمام عناوین انفرادی را هم به خود اختصاص داد که این رکورد هم تاکنون در جام ملت‌های آسیا دیده نشده بود. بهترین بازیکن اکرم عفیف، بهترین گلزن اکرم عفیف، بهترین دروازه‌بان مشعل و جایزه بازی جوانمردانه برای قطر.
تا دوره قبلی جام ملت‌ها علی دایی با زدن ۸ گل در ۱۹۹۶ رکورددار گلزنی در یک دوره بود. معز علی در امارات ۲۰۱۹ این رکورد را با ۹ گل ارتقا داد و حالا اکرم عفیف در ۲۰۲۳ با ۸ گل علی دایی به عنوان آقای گل برابری کرده است. او به توپ طلای خداداد در همان ۱۹۹۶ هم رسید!
اکرم عفیف در بازی فینال هت‌تریک کرد، تنها بازیکنی که در تاریخ جام ملت‌ها در فینال سه گل زده و جالب اینکه هر سه گل از نقطه پنالتی بود که می‌دانیم در مسابقاتی با چنین سطح بالا و در آن فشار زدن پنالتی چقدر کار سختی است.
اکرم عفیف در تمام بازی های سخت قطر در این دوره گل زد. او در نیمه نهایی زیباترین گل تورنمنت را به ما زد و حالا تنها بازیکن تاریخ جام ملت‌هاست که در دو فینال جام گلزنی کرده است، فینال ۲۰۱۹ و فینال ۲۰۲۳
اما رکوردهای قطر در کل ادوار جام ملت‌ها؛ کشوری که نخستین بار از ۱۹۸۸ با میزبانی وارد این تورنمنت شد و اکنون با سه میزبانی در جام ملت‌های آسیا رکورددار کل قاره است. البته این دوره قرار بود در چین برگزار شود اما به هر حال قطر میزبان شد.
قطر با این قهرمانی به جمع میزبانانی پیوست که جام را در خانه نگه داشته‌اند؛ کره جنوبی، رژیم اشغالگر، ایران، کویت، ژاپن و استرالیا.
و قطر با موفقیت از عنوان قهرمانی دوره قبل دفاع کرد تا به جمع بزرگان بپیوندد؛ کره جنوبی ۱۹۵۶ و ۱۹۶۰، ایران ۱۹۶۸ ۱۹۷۲ و ۱۹۷۶، عربستان ۱۹۸۴ و ۱۹۸۸ و ژاپن در ۲۰۰۰ و ۲۰۰۴ پیش از این طعم قهرمانی متوالی را چشیده بودند و حالا قطر هم به این جمع پیوسته است.
و در نهایت هر چقدر که قطر برای میزبانی این مسابقات هزینه کرد، هزاران برابرش برای کشورش افتخار و رکورد در تاریخ به دست آورد. حالا معرفی این کشور به دنیا و جذب توریست و بازگشت این سرمایه در کوتاه مدت به کنار ! درست مثل امکانات و زیرساخت‌هایی که یک بار قطر ساخته و حالا همیشه از آن استفاده می‌کند!
