مسعود شجاعی از هفته چهاردهم جانشین محمود فکری به عنوان نفر اول تیم هوادار شد. او در دو بازی باقیمانده از دور رفت اجازه نشستن روی نیمکت تیمش را نداشت و بعد از گرفتن مدرک مربیگری از دور برگشت لب خط آمد.
شجاعی با یک رکورد خوب، یکی از مربیان شکست ناپذیر لیگ ما تا هفته بیستم بود. او با دو پیروزی و سه تساوی طعم باخت را به عنوان مربی نچشیده بود تا اینکه وارد ورزشگاه یادگار امام تبریز شد. جایی که مسعود شجاعی خاطرات بسیار خوبی از آن داشت. او پس از سال‌ها حضور در اروپا در بازگشت به لیگ برتر پیراهن تراکتور را پوشید و به عنوان کاپیتان مورد حمایت هواداران تراکتور بود. شجاعی در یک مقطع بعد اخراج مربی پذیرفت که همزمان سرمربی و بازیکن تراکتور باشد و نخستین تجربیات مربیگری او در همان زمان رقم خورد.
این هفته شجاعی به محض بازگشت به ورزشگاه قدیمی خود به شدت مورد تشویق هواداران قرار گرفت، درست مثل همان زمانی که پیراهن تراکتور را به تن داشت. تیم شجاعی ابتدا ۴ گل خورد و بعد در ۱۰ دقیقه پایانی دو گل زد و البته که اتفاقات این بازی قطعاً مورد تحلیل و آنالیز او و همکارانش قرار خواهد گرفت. هوادار نقاط ضعف زیادی داشت که چهار گل خورد، نقاط قوتی هم داشت که دو گل زد اما تمام این مسابقه لااقل برای مسعود شجاعی بحث فنی نبود.
غیبت شجاعی لب خط به تیمش خیلی ضرر زد، همان نکته که بعد اخراج او در دیدار هفته قبل مقابل ذوب آهن نوشتیم و امیدواریم برای شجاعی جوان در مربیگری تجربه خوبی شده باشد. او انگیزه‌های زیادی برای درخشش مقابل تیمی داشت که فرصت اولین تجربه مربیگری را به او داد. خیلی هم دوست داشت که رکورد بی شکستی خود را حفظ کند اما خیلی بیشتر از اتفاقات فنی درون زمین، از نبودنش لب خط ضرر کرد. مطمئناً شجاعی از این شکست درس‌های خوبی گرفته که شاید مهمترین آن گوش دادن به انتقادات دلسوزانه رسانه‌ها و کارشناسان باشد. او امید نسل جوان مربیگری در فوتبال ایران است که اگر موفق شود، راه را برای سایرین باز خواهد کرد.
از آن مهمتر، او امید تمام فوتبال دوستان برای تغییر فرهنگ مربیگری در ایران است. آنها که دوست ندارند با هر سوت داور ببینند مربیان به داوری حمله و کار خود را رها می‌کنند. شجاعی و دستیارش و مدیر تیمش هفته قبل برابر ذوب آهن اخراج شدند و این هفته نیمکت خالی هوادار ضربه بزرگی به این تیم زد.
