از وقتی سیستم امتیازدهی در فوتبال به روش ۳ امتیازی تغییر کرد، یک تغییر مهم اتفاق افتاد. تا پیش از آن گرفتن مساوی و یک امتیاز به عنوان یک تاکتیک از سوی تیم‌های ضعیف‌تر در مصاف با تیم‌های قوی‌تر مورد استفاده قرار می‌گرفت.
اما بعد از آن دیگر یک امتیاز خیلی فرقی با صفر امتیاز نداشت، چون برای تیم برنده ۳ امتیاز در نظر گرفته می‌شد و تمام کسانی که با لجبازی سعی در مقاومت مقابل این قانون داشتند خود ضرر کردند.
در لیگ خودمان حتی همین حالا تیم‌هایی داریم که تعداد مساوی هایشان در یک فصل از تعداد برد و باخت بیشتر است! این تیم‌ها هرگز به موفقیت نمی‌رسند و هیچ جام و افتخاری در کارنامه آنها ثبت نمی‌شود.
دیدیم که در هفته پایانی ۷ مسابقه برنده داشت در حالی که معمولاً بازی‌های حساس در فوتبال ما به مساوی بدون گل ختم می‌شد. جالب اینکه همان یک مساوی هفته آخر باعث شد هیچ کدام از دو تیم به خواسته خود نرسند!
در هفته پایانی ملوان نیمه اول برنده مقابل آلومینیوم به رختکن رفت اما در آخرین دقیقه مسابقه گل خورد و بازی ۱-۱ مساوی شد. دو مربی پرسپولیسی که هر دو در آینده کاندیداهای بالقوه این تیم بزرگ هستند.
از ابتدای فصل ملوان بیشتر اوقات در رتبه پنجم لیگ بود. البته با توجه به کسر ۳ امتیاز از شمس آذر . تا قبل از هفته آخر ملوان با ۴۰ امتیاز پنجم بود و تیم‌های ذوب آهن و شمس آذر با ۳۹ امتیاز پشت سر آنها و آلومینیوم هم ۳۸ امتیاز داشت.
همه این تیم‌ها شانس رسیدن به رتبه پنجم را داشتند اما ملوان در خانه شانس بیشتر و بهتری داشت اما نتیجه مساوی ملوان و آلومینیوم، شکست شمس آذر و پیروزی ذوب آهن باعث شد تا تیم اصفهانی در پایان فصل به رتبه پنجم برسد.
و البته بار دیگر ثابت شد که مساوی و نیت گرفتن مساوی برای هیچ تیم و هیچ کسی خوشبختی نمی‌آورد!
