با توجه به وقوع جنگ اول خلیج فارس، مرحله نهایی رقابت‌های جام باشگاه‌های آسیا در سال ۱۹۹۰ که قرار بود بهمن ۱۳۶۹ به میزبانی عربستان برگزار شود، با چند ماه تاخیر و البته در بنگلادش برگزار شد. همان مسابقاتی که استقلالی‌ها توانستند عنوان قهرمانی را از آن خود کرده و مرداد ۱۳۷۰ دومین ستاره آسیایی را به ارمغان آورند.
در آن مقطع صحبت بر سر این بود که برای برهم نخوردن تقویم کنفدراسیون، جام باشگاه‌های آسیا با فشردگی بیشتری انجام شود و دوره ۱۹۹۱ نیز در اواخر زمستان سال ۱۳۷۰ یا اوایل بهار ۱۳۷۱ به سرانجام برسد اما afc پنجم آذر سال ۱۳۷۰ نامه‌ای تاریخی برای باشگاه استقلال فرستاد و مدعی شد هیئت رئیسه تصمیم گرفته فصل ۱۹۹۱ جام باشگاه‌های آسیا پیش از پایان همان سال میلادی به اتمام برسد و روی همین اصل استقلال باید حداکثر تا بیستم آذر همان سال خود را به دوحه برساند چون قرار است مراحل گروهی، نیمه نهایی و نهایی این پیکارها به میزبانی قطری‌ها برگزار شود!
این خبر شوک بزرگی برای استقلال بود چون عملا تمام برنامه‌های این تیم را برهم می‌ریخت ولی چاره دیگری وجود نداشت به همین خاطر فدراسیون فوتبال بازی‌های داخلی استقلال را لغو کرد تا مدافع عنوان قهرمانی جام باشگاه‌های آسیا آماده سفر به قطر شود.
آبی‌پوشان فقط توانستند یک اردوی ۵ روزه در بندرعباس ترتیب بدهند و پس از آن به قطر رفتند. دیدارهایی که در نهایت با نایب قهرمانی استقلال ایران به پایان رسید و آن‌ها نتوانستند ستاره سوم را کسب کنند.