سرمربی بازنده؛ من به دنبال بهانه نیستم، این ناامیدی برای همه ماست!

به گزارش خبرورزشی، درست ۱۲۸ روز پیش، در ششم ژانویه، سرجیو کونسیسائو با یک جام به میلان آمد.

دیروز، عملاً داستانش با روسونری را به پایان رساند؛ داستانی که می‌توانست به شکل شگفت‌انگیزی باشکوه باشد، تا جایی که شاید با دوران کارلو آنچلوتی مقایسه شود، آخرین مربی‌ای که توانسته بود در یک فصل دو جام کسب کند. اما تجربه‌اش در میلان تنها به شب شادی‌آور ریاض گره خورده و نتوانست فصول درخشان‌تری به آن اضافه کند.

در این میان تغییر سیستم‌ها، بازیکنانی که احیا شدند و برخی دیگر که به نیمکت تبعید شدند، بازگشت‌های روحیه‌بخش، شکست‌های ناامیدکننده، و شخصیتی که تنها در گفتار دیده می‌شد، اما کمتر در زمین پیاده شد. مثل همین بازی دیشب: میلان بی‌اثر و بی‌روح.

در آستانه این دیدار، سرجیو تلاش کرد تصویر تیمی غمگین و خاموش را رد کند، و به‌جای آن تیمی متمرکز و پرتنش را توصیف کرد. اما حقیقت، همان اندوهی بود که در بازی نمایان شد.

کونسیسائو چنین توضیح می‌دهد:

«انتخاب‌ها؟ کاری را کردم که باید می‌کردم، با خودم صادق بودم. باقی‌اش بخشی از فوتبال است. بازی متعادلی بود، فرصت‌هایی برای گل‌زنی داشتیم و نتوانستیم از آن‌ها استفاده کنیم. اما واقعیت این است که باید در چنین بازی‌ای بیشتر تلاش می‌کردیم، در هر نبردی باید همه توان‌مان را می‌گذاشتیم، چون هر لحظه می‌توانست تعیین‌کننده باشد. این بازی، آینه‌ای از فصل ما بود.

به بولونیا تبریک می‌گویم، دنبال بهانه نیستم. حتی از داوری هم نمی‌نالم ـ با اینکه بهترین نبود. آن آرنج؟ فقط آن نبود. بازی عملاً متوقف بود، ولی نمی‌خواهم بهانه بیاورم. برای هواداران متأسفم، این یک ناامیدی برای همه است.»

چمدان در دست، در آستانه خداحافظی

کونسیسائو با یک چمدان بزرگ و کاپشنی ضخیم به استادیوم المپیکو آمد (در سردترین شب‌های زمستان هم فقط تی‌شرت می‌پوشید) ـ انگار برای سفری طولانی آماده شده بود، و شاید همین‌طور هم باشد.

اگر دیروز پیروز می‌شد، شاید مدیران باشگاه را دچار تردید می‌کرد: آیا رها کردن مربی‌ای که در پنج ماه دو جام برده، تصمیم درستی است؟

اکنون پاسخ روشن است: بله، میلان مسیر فنی خود را تغییر خواهد داد و ساختار مدیریتی‌اش را هم دگرگون می‌کند. مدیر ورزشی جدیدی خواهد آمد، و تارِه برای بررسی اوضاع، شب گذشته در استادیوم حضور داشت.

به گفته مونکادا، مدیر فنی، در مصاحبه پیش از بازی: «آینده کونسیسائو به این بازی بستگی ندارد.»

اما واقعیت این است که میلان چندین بار در این فصل، بی‌رمق و بی‌راهکار ظاهر شده بود.

کونسیسائو می‌گوید: «در حال حاضر ذهنم درگیر بازی و چیزهایی است که اشتباه پیش رفت. هنوز دو بازی در لیگ باقی مانده، می‌خواهیم فصل را با شأن تمام کنیم، بعد درباره همه چیز صحبت خواهیم کرد.

در میلان افراد جدی‌ای هستند که همه‌چیز را بررسی خواهند کرد. اگر همه چیز مرتب بود، اینجا مربی دیگری نمی‌بود.

چه کسی بیشتر مقصر است؟ مهم نیست دنبال مقصر بگردیم. من مربی‌ام، رهبر تیم هستم و با تمام وجود کار می‌کنم. شرایط دشوار و فشار بالا بود، اما با این حال سوپرجام را بردیم و تنها چهار امتیاز با سهمیه لیگ قهرمانان فاصله داریم.»

بدون هیچ اطمینانی

کونسیسائو دیگر آن اطمینان‌های سابق را نداشت؛ نه گل‌های رایندرز، نه قدرت بدنی فوفانا، نه انسجام دفاع سه‌نفره، نه گل‌های یوویچ یا خیمنز، حتی روحیه بازگشت‌پذیری گذشته. هیچ‌چیز، هیچ‌چیز.

اینجا پایان راه است، تقریباً قطعی، بدون سهمیه اروپایی.

و میلان برای بازگشت به سطح قاره‌ای، به خیلی چیزهای بیشتر نیاز دارد.