به گزارش خبرورزشی، باخت سنگین چهارشنبه شب در المپیکو، پروژه میلان را به لرزه انداخت. در دفتر باشگاه در خیابان آلدو روسی، حالا ذهنها تنها درگیر دو بازی پایانی لیگ برای کسب سهمیه کنفرانس لیگ نیست، بلکه موضوعات گستردهتری در دستور کار است. مهمتر از همه، انتخاب سرمربی و مدیر ورزشی آینده است؛ چهرههایی که قرار است نماد میلان ۲۰۲۵-۲۰۲۶ باشند، فصلی که باید فصل ناامیدکننده جاری را به فراموشی بسپارد.
باید از خطر کردن یا ریسکهای بیمحابا پرهیز شود. تصمیم به انتخاب مربیای ایتالیایی و آشنا به سریآ، پیشتر اتخاذ شده بود، اما حالا دایره گزینهها محدودتر شده است؛ تنها «برندهها» در لیست هستند، کسانی که ثابت کردهاند میتوانند فشار رقابتها را تا پایان مدیریت کرده و به هدف برسند.
وینچنزو ایتالیانو یکی از همین گزینههای معدود است. میلان پس از قهرمانی اخیر او در کوپا ایتالیا مجذوبش نشده، بلکه از مدتها پیش او را زیر نظر داشت. با این حال، عملکردش در شب المپیکو باعث شد تحسین کامل مدیریت باشگاه را برانگیزد؛ بهویژه در نحوه آمادهسازی و کنترل بازی، بدون آنکه حتی یک فرصت برای جبران به میلان بدهد.
ایتالیانو ۴۷ ساله، متولد کارلسروهه، پیشتر دو فینال کنفرانس لیگ و یک فینال کوپا ایتالیا را باخته، اما همچنین دو صعود بزرگ داشته: از سری C به B با ترپانی و از B به سری A با اسپتزیا. شاید افتخاراتش همپای آنچلوتی (سرمربی فعلی تیم ملی برزیل) یا الگری نباشد، اما میداند چطور تیم را تا آخرین لحظه برای اهداف بزرگ سر پا نگه دارد.
او با بولونیا تا ۳۰ ژوئن ۲۰۲۶ قرارداد دارد و مذاکراتی ابتدایی برای تمدید با ساپوتو، فنوچی و سارتوری داشته. گرچه در بولونیا حس خوبی دارد، اما اگر میلان تصمیم به اقدام جدی بگیرد، وسوسه باشگاهی بزرگ نمیتواند بیاثر باشد. در این صورت، مدیرعامل باشگاه، جئوفری فurlani، باید برای آزادسازی او از سال باقیمانده قرارداد، وارد مذاکره شود.
اهداف… به سبک مکس
میلان در حال بررسی جدی پرونده ایتالیانو است، اما او تنها گزینه نیست. باید مراقب نام ماسیمیلیانو الگری هم بود؛ گزینهای که از چندین هفته پیش بر سر زبانهاست. الگری منتظر فرصتی در یک باشگاه بزرگ است تا پس از پایان دورانش در یوونتوس، دوباره اوج بگیرد.
با شش قهرمانی سری A و دو فینال لیگ قهرمانان در کارنامه، الگری یکی از موفقترین گزینههای موجود در بازار است. علاوه بر این، او قبلاً با میلان قهرمان شده و بازگشتش میتواند روح تازهای در کالبد باشگاه بدمد؛ پیامی برای بازگشت به مسیر قهرمانی.
الگری همچنین میتواند نقشی مهم در حمایت از باشگاه ایفا کند؛ نقشی که در دومین دوره حضورش در یوونتوس نیز بهخوبی آن را اجرا کرد، بهویژه در شرایط دشوار. چه با مدیر ورزشی، چه بدون او، الگری گزینهای مطمئن بهشمار میرود.
سایر گزینهها؟ با توجه به اینکه کونته در صورت جدایی از ناپولی احتمالاً راهی یوونتوس خواهد شد، شانس ساری و دزربی کاهش یافته است. گاسپرینی همچنان درباره آیندهاش با آتالانتا صحبت میکند و از سوی رم برای جانشینی رانیری نیز زیر نظر است.
مدیر ورزشی جدید
انتخاب مدیر ورزشی موضوعی جداگانه اما مهم است. منطقی است که ابتدا مدیر ورزشی انتخاب شود و سپس سرمربی، اما این مسئله هنوز قطعی نیست. مذاکرات با ایگلی تاره انجام شده و او همچنان گزینهای محتمل است. تاره پس از ۱۵ سال حضور در لاتزیو، هنوز باشگاه جدیدی ندارد.
حضور تاره میتواند در مدیریت رختکن و بازار نقلوانتقالات تأثیرگذار باشد و به مونکادا اجازه دهد روی تخصص خود تمرکز کند: کشف استعدادها پیش از رقبای دیگر (او اولین کسی بود که امباپه را در موناکو شناسایی کرد).
در هر صورت، مدیر ورزشی جدید در راه خواهد بود. میلان جدید بدون چنین شخصیتی نمیتواند ادامه دهد.
در همین زمینه؛ میلان مقابل وینچنزو ایتالیانو؛ هوش مصنوعی و ذکاوت کارگاهی!