تورام در فضا می‌تواند پاری‌سن‌ژرمن را از پا درآورد؛ حتی با ضربه پاشنه…

به گزارش خبرورزشی، توپی در عمق، پشت خط دفاعی، تا مارکوس را به حرکت درآورد؛ بازیکنی که حالا بازی با لطافت و ضربات غافلگیرکننده را نیز آموخته است.

امروز ارزش تورام چقدر است؟
اینتر دو سال پیش او را از بورسیا مونشن‌گلادباخ، با قرارداد آزاد به خدمت گرفت. البته «کاملاً رایگان» نه – بین کمیسیون‌ها و پاداش‌ها حدود ۸ میلیون یورو هزینه شد؛ عددی که همچنان در مقایسه با ارزش فعلی‌اش، بسیار ناچیز است. تورام تا سال ۲۰۲۸ با اینتر قرارداد دارد و امروز این باشگاه با رقمی کمتر از ۸۰ میلیون یورو حتی وارد مذاکره هم نمی‌شود.

این یعنی، جذب تورام یکی از هوشمندانه‌ترین سرمایه‌گذاری‌های دوران مدیریت ماروتا-اوزیلیو بوده است. باقی کار را سیمونه اینزاگی انجام داد که توانست بهترین نسخه تورام را به نمایش بگذارد – جایی که حتی دیدیه دشان، سرمربی فرانسه، هنوز نتوانسته چنین کند. پسر رشد کرده، تکنیکی‌تر شده و با لائوتارو مارتینس به شکلی طبیعی و سریع هماهنگ شده. آن‌ها زوجی کلاسیک و همواره پُربازده‌اند: بلند قد (تورام) و کوتاه قد (لائوتارو)، هم از نظر قد و هم سبک بازی. تورام در فضا و بازی بلند ویرانگر است، لائوتارو در فضاهای کوتاه و بازی کوتاه مرگبار. «گاهی حتی نیاز نیست به هم نگاه کنیم تا بدانیم طرف مقابل چه خواهد کرد»، تورام یک سال پیش به نشریه “L’Équipe” گفته بود.

گام‌های مرگبار
در نگاه نخست، شرایط به سود تورام است. پاری‌سن‌ژرمن پرس را از بالا آغاز می‌کند. بی‌دلیل نیست که در لیگ قهرمانان امسال، تیم لوئیس انریکه در صدر جدول بازیابی توپ‌ها قرار دارد: حکیمی (۱۰۶)، ژوآو نوس (۸۶)، ویتینیا (۸۴) و نونو مندس (۸۰). مجموعاً ۷۹۴ توپ‌گیری – بیش از هر تیم دیگر. اینتر در جایگاه هفتم با ۵۴۶ توپ است.

اما این چه ربطی به تورام دارد؟ ربط دارد چون همه توپ‌گیری‌ها موفقیت‌آمیز نیستند. اگر اینتر از فشارهای پاریس جان سالم به در ببرد، می‌تواند توپ را پشت مدافعان پاری‌سن‌ژرمن برای تورام ارسال کند – یک موقعیت ایده‌آل برای مهاجم فرانسوی. بین دوناروما و چهار مدافع، اغلب فضای باز بزرگی ایجاد می‌شود. حتی اگر بازیکنی مثل حکیمی با سرعتش قادر باشد تعقیب و مهار کند، مقابله با فیزیک‌ و قدرت تورام و دومفریز بسیار دشوار است. تصور ارسال یک پاس عمقی برای تورام، پشت سر مارکینیوش و پاچو، اصلاً خیالی نیست. تورام گام‌هایی مرگبار دارد – همانند دومفریز – که می‌تواند از راست نفوذ کند و با سانتری به مرکز، توپ را به تورام یا لائوتارو برساند.

نه فقط قدرت بدنی
اما ارزیابی تورام تنها از منظر قدرت بدنی و سرعت بی‌انصافی است. در دورانش با اینتر، او در بُعد کیفی نیز ارتقا یافته است. دو لحظه کلیدی در لیگ قهرمانان گواه این موضوع‌اند: در مونیخ، در بازی رفت برابر بایرن، پاس گل با پاشنه برای لائوتارو؛ و در بارسلونا، بازی رفت نیمه‌نهایی، خودش با ضربه پاشنه گل زد – از سانتر دومفریز – که گویای درک بالای آن‌ها از یکدیگر است.

مربیان معمولاً از ضربات پاشنه‌ای خوششان نمی‌آید – مگر اینکه مانند این موارد تعیین‌کننده باشند. چنین حرکاتی نشان از تسلط کامل بازیکن بر خود و مهارت‌هایش دارند. شاید عجیب باشد، اما تورام گاهی در موقعیت‌های گل ساده، مانند آنچه برابر اتلتیکو در مادرید پیش آمد، ناکام بوده؛ اما از نظر خونسردی هم پیشرفت کرده است.

اعتماد به نفس
تورام کمبود اعتمادبه‌نفس ندارد: «امروز خودم را جزو ۱۰ مهاجم برتر دنیا می‌دانم»، در مصاحبه‌ای اخیر با Onze Mondial گفته بود. او در همان گفتگو فاش کرد که تیری آنری، مهاجم سابق آرسنال، برایش الهام‌بخش بوده: «آنری گفت اگر حرکتی هست که دوستش داری، باید هر کاری کنی تا در آن دخیل باشی». تورام افزود: «هر چه بیشتر موقعیت‌ها را کنترل کنی، شکست‌ناپذیرتر می‌شوی». این جمله کلیدی‌ست برای درک پیشرفت چشمگیر او. تورام یاد گرفته خودش را مهار و هدایت کند.