به گزارش خبرورزشی، در پی منتفی شدن بازگشت آنتونیو کونته و جدایی ناگهانی کریستیانو جونتولی، آینده ایگور تودور بر نیمکت یوونتوس دستخوش تحولات غیرمنتظره‌ای شده است. مربی کروات که با نقشی موقت و برای عبور از بحران به تورین آمده بود، اکنون به عنوان رهبر تیم در جام جهانی باشگاه‌های پیش رو معرفی شده، اما با وجود قرارداد تمدید شده تا ژوئن ۲۰۲۶، ماندگاری او برای فصل آینده به هیچ وجه قطعی نیست و ورود قریب‌الوقوع مدیرکل جدید می‌تواند معادلات را بار دیگر تغییر دهد.
جام جهانی باشگاه‌ها از آنِ اوست، اما آینده‌اش در هاله‌ای از ابهام
با منتفی شدن گزینه آنتونیو کونته، باشگاه اکنون باید تصمیم بگیرد: حفظ مربی کروات یا روی آوردن به چهره‌ای جدید.
خبر درست زمانی به ایگور تودور رسید که در خانه‌اش در اسپلیت، چند روزی را به دور از فشار تمرینات و مسابقات، در تعطیلات سپری می‌کرد؛ پیش از آغاز مجدد کار برای جام جهانی باشگاه‌ها. دنیای تودور ظرف چند ساعت دگرگون شد: از یک علامت سؤال به یک نقطه تکیه‌گاهی – دست‌کم برای آینده‌ای بسیار نزدیک. مردی که با نقش یک «موقت» وارد یوونتوس شد و ساعت شنی قراردادش دائماً پایان تعهد کوتاه‌مدتش را یادآوری می‌کرد، حالا تبدیل شده به تکیه‌گاهی برای عبور باشگاه از دریای طوفانی.
با کنار رفتن کریستیانو جونتولی – معمار پروژه‌ای که قرار بود یوونتوس را پس از قهرمانی با ناپولی احیا کند – و نیز پایان رؤیای آنتونیو کونته که مالکیت باشگاه تمایل داشت پروژه جدید را به او بسپارد، تودور به گزینه‌ای قابل اتکا برای زمان حال بدل شده است: رهبری در جام جهانی باشگاه‌ها، و شاید هم ماندن برای فصل ۲۶-۲۰۲۵. هرچند ماندگاری‌اش با یک قرارداد تضمین شده، تثبیت شده به نظر می‌رسد، ولی به هیچ وجه نمی‌توان آن را قطعی دانست – بلکه کاملاً بالعکس.
تودور و جونتولی، پس از صعود به لیگ قهرمانان، در شب یکشنبه وداع کردند؛ با اظهارنظری تند از سوی مربی کروات: «بی‌معناست که من تیم را در جام جهانی هدایت کنم، اما فصل آینده سرمربی نباشم». در آن دیدار، او متعهد شد که طبق قرارداد تمدیدشده تا ژوئن ۲۰۲۶ – به‌واسطه کسب رتبه چهارم – به آمریکا برود، فارغ از آنکه در آینده در سمت خود باقی بماند یا نه. مدیر یووه نیز قول داده بود اگر پیش از اواسط ژوئن تودور پیشنهادی دریافت کند، او را آزاد خواهد کرد.
اکنون با خروج جونتولی، ورق برگشته: تودور به جام جهانی می‌رود و حتی امید بیشتری به ماندگاری دارد. یووه البته هنوز می‌تواند با پرداخت غرامت تا پایان ژوئیه، قراردادش را فسخ کند – اما دیگر خبری از رقیب قدرتمندی در صف نیست.
برنامه جایگزین (Plan B)
یوونتوس تمام سرمایه خود را روی بازگشت کونته گذاشته بود و حتی طرحی برای جایگزینی نداشت. ایده جونتولی این بود: اگر نتواند کونته را متقاعد کند، تودور باقی بماند. اما حالا با تحول مدیریتی، همه فرضیه‌ها باید بازنگری شود.
فعلاً جانشین بالقوه‌ای وجود ندارد، به‌ویژه با ورود قریب‌الوقوع دامین کومولی به‌عنوان مدیرکل جدید، که قطعاً ایده‌های خاص خود را خواهد آورد. هنوز روشن نیست که آیا تودور باز هم در رقابت قرار خواهد گرفت یا خیر. نام‌هایی مثل روبرتو مانچینی و استفانو پیولی که پیش‌تر توسط جونتولی مطرح شده بودند، شاید دیگر مدنظر نباشند. جان‌پیه‌رو گاسپرینی – دیگر نام فهرست – در آستانه پیوستن به رم قرار دارد و به نظر نمی‌رسد دیگر در دسترس باشد. شاید مدیر جدید با معرفی یک چهره غافلگیرکننده، حتی خارجی، همه را شگفت‌زده کند.
فرصت طلایی در جام جهانی
در حال حاضر، بزرگ‌ترین برگ برنده تودور این است که از هم‌اکنون روی نیمکت نشسته. پس از ۹ بازی در سری A که حضور یووه در لیگ قهرمانان را تثبیت کرد، حالا می‌خواهد در جام جهانی باشگاه‌ها نیز خوش بدرخشد. انتخاب او در ماه مارس با اتفاق نظر میان مدیران همراه بود – مالکیت باشگاه نیز برای بازگرداندنش تلاش زیادی کرده بود. حتی جورجو کیه‌لینی نیز در آن تصمیم مؤثر بود و حالا در این دوره انتقالی در کنار تودور خواهد بود.
تیم از دوشنبه، پس از یک هفته استراحت، مجدداً گرد هم می‌آید و کمتر از دو هفته فرصت دارد تا خود را برای سفر به آمریکا (۱۴ ژوئن) آماده کند. زمان بازگشت، بستگی به عملکرد تیم در تورنمنت دارد – اما بدون شک زودتر از پایان ژوئن نخواهد بود. تا آن زمان، مشخص خواهد شد که تودور صرفاً یک پل موقت بود یا آغازگر فصلی تازه.