خبرورزشی | در شبی که رؤیای اینتر برای فتح لیگ قهرمانان اروپا در هم شکست و در میان ویرانه‌های ورزشگاه آلیانتس مقابل پاری سن ژرمن زانو زد، جوزپه ماروتا، رئیس باشگاه، با وجود تلخی شکست، به آینده چشم دوخته است.
او گرچه از اختلاف فاحش در این فینال بی‌سابقه و شکست سنگین تیمش گله‌مند است، اما مسیر درخشان اینتر تا فینال را فراموش نکرده و بر لزوم بازسازی و نوسازی تأکید دارد. این شکست، زنگ خطری برای اینتر پیر و خسته به صدا درآورده است، اما ماروتا که پیش از این نیز تیم‌هایش را از دل شکست‌ها به اوج بازگردانده، مصمم است که این بار نیز اینتر را به مسیر جدیدی هدایت کند.
نگاه به گذشته و درس از شکست
برای نگاه به آینده، باید نگاهی به گذشته انداخت. و در دل ویرانه‌های ورزشگاه آلیانتس، که از زلزله‌ای به نام پاری سن ژرمن فرو ریخته بود، اینتر هنوز می‌تواند مسیر درخشانی را که در این فصل از لیگ قهرمانان طی کرده، به یاد آورد. همان‌طور که رئیس باشگاه، بپه ماروتا، در پایان بازی توضیح داد: «رسیدن به فینال بسیار دشوار بود، اما ما پس از شکست دادن تیم‌هایی چون بایرن و بارسلونا با شایستگی فراوان به آن رسیدیم. گرچه به شکلی شکننده سقوط کردیم، اما از بازیکنان و مربی‌مان قدردانی می‌کنم. ما ۵۹ بازی انجام دادیم و نشان دادیم این گروه و این باشگاه سزاوار حضور در این سطح هستند. باید به حریفان نیز افتخار کرد. این یک شب منفی بود، آن‌ها از هر نظر از ما برتر بودند. اما این شکست چیزی از ارزش‌های این فصل نمی‌کاهد، اگر به مسیرمان در لیگ قهرمانان نگاه کنیم. برای این نمایش متأسفیم، شب بسیار بدی بود، و بابت آن از هواداران نیز عذرخواهی می‌کنیم. درباره اینزاگی؟ پیش‌تر گفتم که هفته آینده دیداری خواهیم داشت. او هنوز یک سال از قراردادش باقی مانده، اما طی این چهار سال نشان داده که درخور این جایگاه است.»
نوسازی: ضرورتی اجتناب‌ناپذیر
با نگاهی به گذشته، مالکان و مدیران باشگاه به‌وضوح می‌توانند تیمی را ببینند که فرسوده و خسته، از فصلی بی‌پایان به‌لحاظ جسمی تهی شده است. هیچ‌چیز در فوتبال ابدی نیست و تنها با تکیه بر تجربه نمی‌توان ادامه داد، چنان‌که شکست ۵-۰ از تیمی چون پاری سن ژرمن، با حضور کواراتسخلیا و یارانش، این حقیقت تلخ را نشان داد—هیچ‌گاه فینالی در تاریخ لیگ قهرمانان با چنین اختلافی واگذار نشده بود.
میانگین سنی ترکیب اصلی پاری سن ژرمن در فینال، پنج سال و ۱۴۶ روز جوان‌تر از بازیکنان اصلی اینتر بود—۲۵ سال و ۹۶ روز در مقابل ۳۰ سال و ۲۴۲ روز برای لائوتارو و همراهانش. اکنون، پرونده‌ی نوسازی دوباره بر میز ماروتا و گروه سرمایه‌گذاری Oaktree قرار می‌گیرد، نمایندگانی چون کاترین رالف، آلخاندرو کانو، رناتو مدوری و کارلو لیگوری دیشب در جایگاه وی‌آی‌پی حضور داشتند. از آچربی و زومر گرفته تا مخیتاریان، دارمیان و حتی دی‌فرای، بخش مهمی از تیم فعلی در پایان مسیر خود قرار گرفته‌اند.
ماموریت ماروتا: بازگشت به اوج
ماروتا این را خوب می‌داند. مدیر اصلی اینتر که دیشب در مراسم اهدای جوایز بازیکنانش را بار دیگر با مدال نقره در گردن دید، اکنون چهار فینال لیگ قهرمانان را با شکست به پایان رسانده—دو بار با یوونتوس و دو بار با اینتر (استانبول و موناکو)، به‌اضافه فینال لیگ اروپا در سال ۲۰۲۰ برابر سویا در کلن. پس از هر شکست، تیم‌های او با انگیزه‌ای تازه بازگشته‌اند، به‌ویژه اینتر. اسکودتوی کونته، نتیجه‌ی همان شب تلخ کلن بود، و قهرمانی اینزاگی نیز پس از رؤیای ناتمام استانبول با منچستر سیتی شکل گرفت.
اما این‌بار اوضاع فرق دارد؛ اکنون نیاز به مسیری جدید است. ماروتا گفت: «ایتالیا دیگر بهشتی نیست که همه بخواهند در آن بازی کنند. فوتبال ما اکنون بیشتر یک گذرگاه است؛ بهترین‌ها به این‌جا می‌آیند و بعد برای دستمزدهای بالاتر می‌روند. پاری سن ژرمن بودجه‌ای نامحدود دارد، اما این نباید بهانه‌ای باشد. با دانش و مهارت مربیان ایتالیایی، ما همچنان می‌توانیم نقش مهمی ایفا کنیم. تیم‌هایی هستند که بسیار جلوتر از ما هستند.»
ماروتا همچنین گفته بود که با حضور اوکتاری، باشگاه دوباره خواهد توانست سرمایه‌گذاری کند. خریدهایی چون لوکا سوچیچ و لوئیز هنریکه نوید این مسیر نو را می‌دهند، اما نباید در همین‌جا متوقف شد. در دفاع و حمله باید تقویت‌هایی صورت گیرد، چرا که پشت سر زوج تهاجمی تورام-لائوتارو، تنها خلأ وجود دارد. طارمی ناامیدکننده بود، و آرناتوویچ و کوریا نیز به‌زودی باشگاه را ترک خواهند کرد.
آیا اینتر می‌تواند با نوسازی و سرمایه‌گذاری جدید، بار دیگر به یکی از مدعیان اصلی اروپا تبدیل شود؟