به گزارش خبرورزشی، کریستیانو رونالدو چهار سال پیش از تولد رودریگو مورا، جوان‌ترین هم‌تیمی‌اش در این آخرین ماجراجویی ملی، در تیم ملی پرتغال اولین بازی خود را انجام داد.
مورا متولد ۲۰۰۷ است، اولین بازی ملی رونالدو به سال ۲۰۰۳ برمی‌گردد. امروز در مونیخ، آلمان میزبان پرتغال در نخستین نیمه‌نهایی لیگ ملت‌ها خواهد بود. فردا در اشتوتگارت، اسپانیا با فرانسه روبه‌رو می‌شود.
رؤیای جام جهانی
برای کریستیانو رونالدو این بازی، دیدار شماره ۲۲۰ در تیم ملی است؛ او نخستین بار در ۲۰ اوت ۲۰۰۳ پیراهن پرتغال را بر تن کرد. قرن تازه آغاز شده بود و اکنون به پایان ربع اول آن نزدیک می‌شویم. و او هنوز هست. همیشه. اولین لیگ ملت‌ها در سال ۲۰۱۹ را برده و حالا به دنبال دومی است. مهاجمی سیری‌ناپذیر که برای رسیدن به هزار گل در مجموع دوران ملی و باشگاهی تلاش می‌کند. اکنون با ۹۳۶ گل، تنها ۶۴ گل تا این هدف فاصله دارد — و ۷۱ گل بیشتر از رقیب همیشگی‌اش، لئو مسی، که البته دو سال جوان‌تر است و همان‌قدر مشتاق به ادامه بازی برای همیشه.
ستاره آرژانتینی، مسی هفته آینده با اینتر میامی در نخستین دوره جام جهانی باشگاه‌ها شرکت خواهد کرد، تورنمنتی که رونالدو هنوز در آن حضور ندارد.
ستاره
رونالدو تا پایان ماه جاری با باشگاه النصر قرارداد دارد. او تمام تلاش خود را برای جدایی از این تیم اهل ریاض که در جام جهانی باشگاه‌ها حضور ندارد، انجام داده، اما با توجه به دستمزد هنگفتش، این کار آسان نیست. CR7 اولین ستاره‌ای بود که به عربستان رفت و همین باعث شد میلیون‌ها دلار دریافت کند. اما حالا تمایل شدید دارد در جام جهانی باشگاه‌ها بازی کند و در این مسیر با یک متحد بزرگ، جیانی اینفانتینو رئیس فیفا، دیدار کرده است. مأموریت برای یافتن تیمی جدید — حتی موقت — برای رونالدو مدت‌هاست آغاز شده، اما هنوز به سرانجام نرسیده است. در ساعات اخیر از عربستان گزارش شده که رونالدو از این ایده صرف‌نظر کرده و قراردادش با النصر را تمدید کرده است. البته هیچ چیز رسمی نیست، بنابراین تردیدها باقی است، همچون احتمال انتقال او به آمریکا. ستاره‌اش همچنان میلیون‌ها دنبال‌کننده را به خود جذب می‌کند و فیفا به حضورش نیاز دارد تا علاقه‌مندان نسبتاً سرد نسبت به این تورنمنت جدید را به وجد آورد.
مورا و لامین
تا روشن شدن وضعیت آینده‌اش، رونالدو از حال لذت می‌برد. با روبرتو مارتینز به‌عنوان سرمربی، او در ۲۱ بازی، ۱۷ گل به ثمر رسانده — آماری فراتر از دوران حضورش با فرناندو سانتوس یا پائولو بنتو، حتی زمانی که جوان‌تر بود. سن برای او بی‌معنی است؛ سن بیولوژیکی‌اش را ۲۹ سال محاسبه کرده‌اند، یعنی ۱۱ سال کمتر از ۴۰ سالگی‌اش که در ۵ فوریه جشن گرفت. او اکنون ۲۲ سال بزرگ‌تر از رودریگو مورا است که در ۵ مه ۱۸ ساله شد و همچنین بزرگ‌تر از لامین یامال که در ۱۳ ژوئیه آینده به ۱۸ سالگی می‌رسد. مارتینز گفته: «در تیم ما ۴ تا ۵ نسل از بازیکنان حضور دارند» — حرفی بی‌راه نیست. او افزوده: «ضروری است که کهنه‌کارها از جوان‌ترها حمایت کنند» و البته در آینده جای خود را به آن‌ها بدهند.
همیشه گل‌زن
اما هنوز برای کنار رفتن وقت هست: از ۱۴ اوت گذشته، رونالدو در مجموع ۴۸ بازی در باشگاه و تیم ملی انجام داده و ۴۱ گل زده — تقریباً به میانگین یک گل در هر بازی. درست است، رقبای النصر در سطح اول دنیا نیستند و تیم تحت هدایت پیولی بدون جام فصل را به پایان رسانده، اما عطش گل‌زنی CR7 همچنان پابرجاست. امشب باید دید در برابر آلمان ناگلزمن چه خواهد کرد؛ تیمی که باید شکست در یک‌چهارم نهایی برابر اسپانیا در یورو، که آن هم در خانه برگزار شد، را جبران کند. سرمربی آلمان هم‌سن مسی است و بنابراین دو سال و نیم از رونالدو جوان‌تر، ولی با فهرستی طولانی از غایبان، از جمله موسیالا، رودیگر و هاورتز. رونالدو پنج بار برابر آلمان در تورنمنت‌های مهم بازی کرده و هرگز پیروز نبوده، با اینکه آلمان پنج پیروزی پیاپی در دیدارهای رودررو دارد، روندی که از سال ۲۰۰۶ آغاز شده است. زمانی که رونالدو ۲۱ سال داشت — تقریباً نیمی از سن فعلی‌اش. زمان برای همه می‌گذرد، اما نه برای او.