به گزارش خبرورزشی، رئیس مجلس سنای ایتالیا، اینیاتزیو لا روسا، در گفت‌وگویی مفصل درباره انتخاب گتوزو به‌عنوان سرمربی تیم ملی، وضعیت فعلی فوتبال ایتالیا، بحران هویت آبی‌پوشان و آینده این تیم سخن گفت.
او با صراحت تأکید می‌کند: «هر بار که سرود ملی را می‌شنوم، احساسی می‌شوم. علاقه‌ام به تیم ملی بیشتر از عشقم به اینتر است — و من یک هوادار دوآتشه‌ام.»
با وجود نگرانی‌هایش از عدم صعود دوباره به جام جهانی، او به انتخاب گتوزو احترام می‌گذارد: «انتخابی شده و باید از آن حمایت کرد. گتوزو نماد فوتبال نیست — برای من این نمادها توتی، ریورا، باجو، دل‌پیرو، بوفون و زنگا هستند — اما او نماد تاب‌آوری است. حالا باید همه پشت سر رینگیو باشیم.»
نبود تعصب به پیراهن ملی؟
لا روسا به نوعی دل‌زدگی بازیکنان از پیراهن آبی اشاره می‌کند: «احساس می‌کنم دیگر بازیکنان برای بازی در تیم ملی شور و اشتیاقی ندارند. اگر قرار است بازیکنی که غیبت کرده، دفعه بعد دعوت نشود، یعنی همه مشکوک‌اند که بعضی‌ها عمداً نمی‌آیند. شاید در ابتدای مسیر به‌خاطر افزایش ارزش‌شان بیایند، ولی بعد دیگر برای‌شان مهم نیست. نمی‌گویم همه این‌طورند، اما وجود چنین تصوری، خودش زنگ خطر است.»
او راهکار را صرفاً در مربی نمی‌بیند بلکه خواهان تغییر نگاه کل فوتبال کشور است: «جهت‌گیری باید کمتر تجاری و بیشتر متعهد به پیراهن ملی باشد، حتی اگر از نظر مالی سود نداشته باشد.»
دلسردی هواداران نیز؟
لا روسا می‌گوید حتی هواداران هم دچار افت علاقه شده‌اند: «بسیاری برد باشگاه‌شان را به برد تیم ملی ترجیح می‌دهند. دوستی دارم که از ۱۵ سال پیش فقط برای اینتر اهمیت قائل بود، نه تیم ملی. به نظر من این یک توهین است. و اگر به سکوها نگاه کنید، ۸۰٪ جوان‌ها همین‌طور فکر می‌کنند. لیگ و فدراسیون باید تغییر فرهنگی ایجاد کنند.»
گتوزو و مسئولیت سنگین گراوینا
به‌گفته لا روسا، گراوینا (رئیس فدراسیون فوتبال) با انتخاب گتوزو مسئولیت بزرگی را پذیرفته: «اگر صعود کنیم، او تحسین می‌شود، و اگر نه، باید پاسخ‌گو باشد. دیگر جایی برای اشتباه نیست.»
پیشنهادهای اصلاحی
وی پیشنهاد داده که باشگاه‌ها موظف به استفاده از تعداد مشخصی بازیکن ایتالیایی در ترکیب اصلی شوند یا در تقسیم درآمد حق پخش، باشگاه‌هایی که بیشتر به آکادمی‌ها اهمیت می‌دهند، سهم بیشتری بگیرند؛ ایده‌ای که وزیر ورزش، آبودی، نیز در حال پیگیری آن است.
بازیکنان تعیین‌کننده
در حال حاضر، لا روسا سه بازیکن را کلیدی می‌داند: «دیمارکو، بارلا و دوناروما — از نظر فنی چیزی کم از ستاره‌های تیم‌های بزرگ خارجی ندارند.»
درباره دوناروما و اینتر
در پایان، وقتی از شکست اینتر در فینال لیگ قهرمانان پرسیده می‌شود، لا روسا با طنز پاسخ می‌دهد: «مطمئنم بازیکنان‌مان شب قبلش آسیب دیده بودند و در زمین فقط بازیگرانی بودند که برای آرامش عمومی به میدان آمده بودند!»
در مورد جام جهانی باشگاه‌ها نیز ابراز تردید می‌کند: «اگر توافقی در کار نبود، ترجیح می‌دادم شرکت نکنیم. با تیمی از نیمه جدول سری B مساوی کردیم، بازیکنان خسته‌اند و باید تجدید قوا می‌کردند. اما انتخاب کیوو به‌عنوان مربی منطقی بود — کسی که فضای باشگاه را خوب می‌شناسد، جوانان را هدایت کرده، و مثل اینزاگی در لاتزیو، می‌تواند پیوندی باشد میان نسل آینده و پروژه‌ی امروز.»