به گزارش خبرورزشی، شروعی تازه برای رم، با تمرکز بر بازگشت هرچه سریعتر به لیگ قهرمانان اروپا.
فرمول موفقیت از نگاه باشگاه، سهگانهای است از قلب، تلاش، و هویت؛ مفاهیمی که حالا در قالب مانترای گاسپرینی به پروژهای جدید جان بخشیدهاند. مربیای که هنوز دل همهی هواداران جالوروسی را نبرده، اما قدمهای مهمی برداشته و مصمم است رم را دوباره به سطح نخست فوتبال اروپا برساند.
ضدیت اولیه
گاسپرینی بهخوبی میداند که کارش را با نوعی «امتیاز منفی» آغاز میکند، اما رد پیشنهاد یوونتوس در آخرین لحظه، بخشی از نگاههای منفی را به نفع او تغییر داده است.
او صریح میگوید:
«بله، یوونتوس به من علاقه داشت. اما با وجود همه هشدارهایی که شنیدم، احساس کردم رم انتخاب درستی است. درباره رابطه با هواداران؟ نیازی به پنهانکاری نیست؛ در نهایت، فقط نتایج هستند که اهمیت دارند.»
در کنار او، کلودیو رانیری نیز حمایت خود را با صراحت اعلام میکند:
«راستش را بخواهید، در ابتدا از این انتخاب خوشحال نبودم—و همین را هم به خودش گفتم. اما گاسپرینی فردی رک، صادق و با شخصیتی قوی است؛ دقیقاً همان چیزی که برای مدیریت بازیکنان لازم داریم. من هم در کنار او خواهم بود تا هر جا که نیاز باشد کمک کنم.»
اهداف روشن، رویکرد واقعبینانه
رم فعلاً مدعی اسکودتو نیست، اما مسیر روشن است: ساخت تیمی با استانداردهای بینالمللی.
گاسپرینی میگوید:
«هدف اولیه ما صعود به لیگ قهرمانان است. اگرچه فعلاً شرایط رقابت برای اسکودتو را نداریم، اما میخواهیم تیمی بسازیم با بازیکنانی در تراز ملی یا حتی فراتر از آن. حتی اگر لازم باشد بعضیها را بفروشیم—بهشرط آنکه در باشگاه ارزش خلق کرده باشیم. در آینده امیدوارم رم بتواند در سطحی متفاوت سرمایهگذاری کند؛ برای جذب بازیکنانی که امروز برای ما دستنیافتنی هستند.»
رانیری هم با نگاهی مدیریتی ادامه میدهد:
«تا ۳۰ ژوئن باید تعهدات فیرپلی مالی را رعایت کنیم. تقریباً به هدف رسیدهایم اما هنوز کمی فاصله داریم. هدف سهساله ما این است که رم را بهطور پایدار به لیگ قهرمانان برگردانیم—و شاید حتی برای اسکودتو بجنگیم.»
کار، کار و باز هم کار
گاسپرینی کلید موفقیت را «کار» میداند:
«این بهترین ویژگی من است. من بیوقفه تلاش میکنم. اگر ناپولی توانسته در سه سال دو اسکودتو بگیرد، اگر پاریسنژرمن به مرکز فوتبال اروپا تبدیل شده، پس همین اتفاق میتواند در رم هم بیفتد. دیگر زمان قناعت یا مدیریت صرف گذشته است. بازیکنان من باید با این ذهنیت وارد فصل شوند که بهترین سال حرفهایشان را رقم بزنند.»
گاسپرینی با تیمی کار را آغاز کرده که فصل گذشته را در رتبه پنجم به پایان رساند.
«پایه خوبی داریم. دیبالا فوقالعاده است، فقط باید امیدوار باشیم که همیشه سالم بماند. پلگرینی و بقیه باید برای رسیدن به بالاترین سطح خود آماده باشند.
سوله؟ بازیکنی تهاجمی است. باید گل بزند و پاس گل بدهد. اما در فوتبال مدرن، بازیکن باید هم حمله کند و هم دفاع.»
او همچنین از مهاجمان فعلی تیم، آبراهام و دوفبیک، نام برد—بازیکنانی که شاید در مسیر رشد مهاجمان موفق گذشتهاش مانند میلیتو، زاپاتا، اسکاماکا یا رتگی قرار بگیرند:
«شاید فقط توانستم بهترینِ آنها را بیرون بکشم، شاید هم ایدههای فوتبالی من که تأکید زیادی بر گلزنی دارد، باعث شکوفاییشان شد. میخواهم همین ویژگی را به رم هم بیاورم. فعلاً با داشتهها شروع میکنیم و در صورت نیاز، تیم را تقویت خواهیم کرد.»
در نهایت، این پروژه از تصمیمی کلیدی آغاز شد: انتخاب گاسپرینی.
رانیری دربارهاش میگوید:
«وقتی گفتم مربی رم نخواهم بود، حقیقت را گفتم. در آن زمان فقط یک تماس اولیه گرفته شده بود. بعد از پایان فصل دوباره صحبت کردیم و توافق نهایی حاصل شد.»
او همچنین بهصراحت شایعه پیوستنش به تیم ملی را رد میکند:
«به تیم ملی احترام میگذارم، اما من متعلق به رم هستم.»
جملهای که شاید خیلی زود تبدیل به شعار محبوب هواداران در المپیکو شود.