جادو و تمدید؛ مأموریت ۲۰۲۶ لیونل مسی آغاز شد/ مردی که همیشه می خواهد برنده باشد!

به گزارش خبرورزشی، برای لیونل مسی، هیچ‌چیز آسان نیست. حتی وقتی رکورددار گلزنی از روی ضربات آزاد باشی، حتی اگر توپ دقیقاً در نقطه طلایی قرار بگیرد، حتی اگر دروازه‌بان حریف دیوار دفاعی‌اش را ناقص بچیند و زاویه را اشتباه تخمین بزند، باز هم تضمینی برای موفقیت وجود ندارد. شاید فقط کمی راحت‌تر از دیگران، اما هرگز ساده‌تر. حتی اگر نامت لیونل مسی باشد.

از او انتظار می‌رود هر حرکتش با یک پایان خاص همراه باشد: گل. به‌ویژه وقتی پای صعود اینتر میامی به مرحله یک‌هشتم نهایی جام جهانی باشگاه‌ها در میان باشد. او در آستانه تولد ۳۸ سالگی‌اش است و شاید این بار خودش زودتر از همه به خودش هدیه بدهد؛ اگر موفق شود برابر پالمیراس، نتیجه‌ای بگیرد که حضور تیمش را در دور بعد قطعی کند. آماری که تا امروز حفظ کرده—عدم حذف در مرحله گروهی هیچ تورنمنتی—دلیل روشنی دارد: مسی همیشه در زمین، تفاوت را رقم می‌زند.

در تیمی چون اینتر میامی که بیش از آن‌که به‌خاطر ساختار فنی یا کیفیت تیمی در این تورنمنت باشد، به‌واسطه حضور مسی وارد میدان شده، باز هم اوست که همه‌چیز را تعیین می‌کند. تأثیر او تنها به توجه رسانه‌ای و هیاهوی هواداری محدود نمی‌شود؛ کیفیت فنی و توانایی تغییر بازی در هر لحظه، همان چیزی‌ست که از مسی یک بازیکن منحصربه‌فرد ساخته است.

وقتی در دسامبر ۲۰۲۲ جام جهانی را در قطر فتح کرد، بسیاری آن شب را به‌عنوان پایان افسانه دانستند. حتی خود مسی هم آن قهرمانی را آخرین شانس خودش می‌دید. اما ورق برگشت. انتقال به آمریکا، دوری از فشارهای سنگین اروپا، و بازی در فضایی آرام‌تر باعث شد او دوباره جان بگیرد. حالا هدف جدیدش شکل گرفته: حضور در ششمین جام جهانی، در خاک آمریکا.

تمدید قرارداد با اینتر میامی تقریباً قطعی شده و تنها امضا مانده تا توافق رسمی شود؛ توافقی که تا سال ۲۰۲۶ ادامه خواهد داشت و صحنه را برای آخرین مأموریت بزرگ آماده می‌کند. مسی همچنان از آمادگی بالایی برخوردار است، نه‌فقط از نظر بدنی، بلکه در درک شرایط و مدیریت بدنش. او به‌خوبی می‌داند چه زمانی باید حرکت کند و چه زمانی باید فقط حضور داشته باشد؛ همین باعث شده که هنوز هم تعیین‌کننده باشد.

در قطر، زمان‌بندی خاص رقابت‌ها (برگزاری در ماه‌های نوامبر و دسامبر) نقش مهمی در درخشش مسی داشت. حالا هم لیگ MLS با ساختار متفاوت، به او امکان می‌دهد در شرایطی متعادل‌تر به مسیرش ادامه دهد. او از فوتبال لذت می‌برد و همین لذت، سوخت اصلی مبارزه با خستگی، درد و فرسایش انگیزه است.

مسی می‌داند که فقط یک بازیکن نیست. او حالا نماد است؛ نماینده نسلی که با فوتبال رشد کرده، الگوی جوانانی که او را اسطوره می‌دانند، و در عین حال سفیر جهانی برای این ورزش. هر بازی برایش بخشی از تور خداحافظی‌ست؛ توری بدون تاریخ پایان مشخص. در این مسیر، او همچنان لحظاتی خلق می‌کند که فقط از مسی برمی‌آیند: احترام به رقیب همیشگی‌اش کریستیانو رونالدو، لبخندهای صمیمی با اسطوره‌هایی چون روبرتو باجو، و گل‌هایی که هنوز هم چشم‌ها را به‌خود خیره می‌کنند.

کنار همه ویژگی‌ها، یک خصلت شاید کمتر دیده شده در اوست: رقابت‌طلبی بی‌امان. مسی همیشه می‌خواهد برنده باشد. شاید اینتر میامی نتواند همیشه ببرد، اما مسی در هر مسابقه، استانداردی تازه از حرفه‌ای‌گری، تعهد و اشتیاق تعریف می‌کند. و همین، او را نه‌فقط به ستاره، بلکه به یکی از ماندگارترین قهرمانان تاریخ فوتبال تبدیل کرده است.