به گزارش خبر ورزشی، علیرضا فغانی این روزها به واسطه حضور در فینال جام باشگاه‌های جهان و اتفاقات حاشیه‌ای مرتبط با آن دوباره نامش در عرصه فوتبال ایران به مراتب پررنگ شده است.
فغانی ۲۷ تیر ۱۴۰۰ با خبرورزشی گفتگویی اختصاصی انجام داد و حرف‌هایی زد که بخش زیادی از آنها را تا آن زمان نگفته بود... حالا که دوباره بحث فغانی داغ شده، مرور حرف های چهار سال قبل فغانی که دقیقه بیست و هفتم تیر ماه سال ۱۴۰۰ با همکارمان امیرعباس واسعی در خبرورزشی گفتگو کرده بود، در بیست و هفتم تیر ماه سال ۱۴۰۴ خالی از لطف نیست؛
-برای کارشناسان داوری احترام زیادی قائلم اما به جهت بررسی عملکرد یک داور به نظرم باید داوری در همان سطح نظر بدهد. افرادی که کارشناسی می‌کنند قبل از این کار باید رزومه بدهند که در کجا و چه سطحی قضاوت کرده‌اند چون اگر به سخنوری و داشتن معلومات داوری باشد، سوپر مارکت سر محل ما در شهرری هر دو را دارد!
-یک تصور غلطی در قدیم وجود داشت که می‌گفتند موقعیت‌های ۵۰-۵۰ را به سود میزبان سوت بزن!
- شاید یک روزی برایم رویا بود که رکورددار قضاوت در دربی باشم اما حالا بازی‌هایی را سوت زده‌ام و به قله‌هایی رسیده‌ام که رکورد قضاوت جدال استقلال- پرسپولیس اهمیت چندان بالایی برایم ندارد.
-خارج کردن نام امیر عرب براقی از فهرست داوران بین المللی ایران یک ظلم در حق فوتبال ما بود. این حرف را اصلاً به آن دلیل که امیر برادر همسرم است نمی‌زنم بلکه معتقدم او سالها با هزینه فدراسیون فوتبال ایران راهی مالزی شد تا در کلاس‌های داوری شرکت کند اما وقتی از نظر کنفدراسیون شایستگی قرار گرفتن در لیست الیت را پیدا کرد، حذفش کردند. آنها می‌خواستند من را بزنند اما زورشان نرسید.
- نمی‌دانم دلیل اختلافات آقایان در فدراسیون با علیرضا فغانی چه بود. نمی‌توانم بگویم حسادت محض ولی آقایان وقتی در آسیا سمت گرفتند به جای آنکه برای حضور نماینده ایران بجنگند، دنبال آن بودند تا نام فغانی را از فهرست پاک کنند.
- وقتی برای حضور در جام ملت‌های ۲۰۱۵ به استرالیا رفتم، دوستان زیادی پیدا کردم که من را تشویق کردند به این کشور بروم.
-بازی آرژانتین مقابل فرانسه در جام جهانی ۲۰۱۸ دشوارترین مسابقه بین‌المللی بوده که تا امروز قضاوت کرده‌ام. خوشبختانه کار بسیار خوب از آب درآمد. بدون اشتباه و بدون نیاز به استفاده از کمک داور ویدیویی. البته فینال المپیک ۲۰۱۶ در برزیل هم بسیار باشکوه بود.
- مجذوب هیچ کدام از بازیکنان بزرگ همدوره خودم نشده‌ام ولی لیونل مسی انصافاً رفتاری جنتلمنانه داشت و برای داور دردسری درست نمی‌کرد.
-مارادونا را خیلی دوست داشتم و البته پله را هم همینطور. از بازیکنان معاصر هم بکام و رونالدینیو را دوست داشتم. رونالدینیو را در جام باشگاه‌های جهان اخراج کردم و همه کارشناسان متفق القول گفتند تصمیمم درست بوده است. اگر رونالدینیو را در جام باشگاه‌ها اخراج نمی‌کردم، مسابقات مذکور عملاً به آخرین میدان بین المللی من تبدیل می‌شد.
-در میان چهره‌های فوتبال خودمان علی پروین، مرحوم ناصر حجازی، مرحوم منصور پورحیدری، مرحوم غلامحسین مظلومی، غلامحسین پیروانی و خیلی‌های دیگر را دوست دارم ولی هیچ وقت تمایلات رنگی نداشتم و خانواده‌ام هم به خاطر مشغله بالای من در فوتبال، از این رشته متنفر هستند.
- روزهایی که در ایران زندگی می‌کردم، هر بار که پایم را بیرون می‌گذاشتم، یک عده اذیتم می‌کردند. حتی در شب بازی رده‌بندی جام جهانی ۲۰۱۸ هم برایم حاشیه ساختند.
-اگر قرار باشد روزی به مدیریت فکر کنم، به بالاتر از کمیته داوران می‌اندیشم.
- زدن داوران به ضرر فوتبال ماست همانطور که ضعیف شدن مربیان و بازیکنان به ما لطمه می‌زند.
بیشتر بخوانید:واکنش فغانی به اتفاقات اخیر؛ تمام افتخاراتم برای ایران است و قبلم برایش می تپد
