غلامحسین مظلومی در تابستان سال ۸۹ پس از روی کار آمدن علی فتح‌الله‌زاده و سرمربی شدن پرویز مظلومی از سرپرستی استقلال کنار گذاشته شد.
آقای گل اسبق جام باشگاه‌های آسیا بعد از این اتفاق طی مصاحبه‌ای که هفتم مرداد سال ۱۳۸۹ با خبرورزشی انجام داد، به شدت از وضعیت موجود انتقاد کرد و حرف‌هایی زد که خلاصه آن‌ها را همراه با هم مرور می‌کنیم:
- علی فتح‌الله‌زاده اگر دوست داشت با من کار کند باید خودش زنگ می‌زد. حتی اگر نمی‌خواست با هم کار کنیم، باز هم باید زنگ می‌زد و مستقیم می‌گفت نه این‌که برادرم پرویز را واسطه کند و از او بخواهد به من زنگ بزند.
- پرویز زنگ زد، برای نشستن روی نیمکت استقلال رخصت گرفت و بعد از آن اعلام کرد انشاالله در سال‌های آینده باهم کار می‌کنیم. این حرف یعنی این‌که او نمی‌خواهد با من در استقلال همکاری داشته باشد!
- برادرم نباید قبول می‌کرد که به من زنگ زده و خبر برکناری‌ام را اعلام کند. واقعا نمی‌دانم چرا نظری جویباری را به استقلال آوردند و دوباره سرپرست کردند! پرویز می‌توانست از من حمایت کند و بگوید اگر برادرم نباشد، من هم نیستم اما این کار را نکرد!
- این حق مسلم پرویز مظلومی و منصور پورحیدری است که با هر کسی که دلشان می‌خواهد کار کنند اما یادشان باشد که دل من را شکستند.
- اواسط دهه ۶۰ هنگامی که سرمربی استقلال بودم، پرویز را روی نیمکت می‌نشاندم چون ۳۴ ساله بود و به جای او جوان‌ترهایی مثل چنگیز و گروسی را بازی می‌دادم اما او دوست داشت بازی کند و از همان زمان برایم خط و نشان کشید. حتی دعوتش کردم به عنوان کمک‌مربی بیاید و کنارم قرار بگیرد اما ترجیح داد با منصور پورحیدری کار کند. رابطه ما از همان روز خراب شد.
