به گزارش خبرورزشی، دیگر داستان ندانستن قدر قهرمانان بزرگ که در نهایت منجر به مهاجرت استعدادها و نخبه‌ها می‌شود، آنقدر تکراری شده که خود ما رسانه‌ها از بازگو کردن آن خسته شدیم!
تازه‌ترین مورد ماجرای نیما عالمیان است. قهرمان تنیس روی میز که پس از ۶۴ سال به همراه برادرش این رشته ورزشی را صاحب مدال آسیا کرد، عضو ثابت کاروان ایران در المپیک‌های اخیر و کسی که هنوز هم در این رشته ورزشی می‌تواند برای کشورمان افتخار بیاورد...
بهتر است ماجرا را از زبان خود نیما بخوانید؛ «در روز آخر مسابقات که قهرمان شدم تعداد زیادی از مسئولان شهری و استانی به سالن آمده بودند؛ به‌طوری که برای دست‌دادن صفی تشکیل شده بود! در آن میان یکی از مسئولان ۲ کارت هدیه به من داد و تشکر کردم، اما بعد از یکی دو روز متوجه شدم که مبلغ آن در مجموع یک میلیون تومان بوده است. یعنی هر کارت ۵۰۰ هزار تومان! واقعاً شرمنده‌مان کردند!
اگر این کار را نمی‌کردند، خیلی بهتر بود، چون این مبلغ برای ورزشکاری که در کشور قهرمان شده و برای شهرش افتخارآفرینی کرده، چیزی جز توهین نیست. ۲۰ سال است به‌عنوان نماینده مازندران و بابل در کشور و آسیا و جهان افتخارآفرینی می‌کنیم، اما هیچ توجهی نمی‌شود. حتی بیمه هم نداریم. من و نوشاد برادرم مدال تاریخی را در آسیا کسب کردیم و چند بار در المپیک حضور داشتیم.»
همانطور که گفتیم به اندازه کافی از این رفتار مسئولان و کسانی که ادعا دارند برای خدمت به ایران و ایرانی آمده‌اند و قدر جوانان را می‌دانند، نوشته ایم و حرف زده شده، به ویژه از آنها که مسئولیت ورزشی در هر شهر و استان دارند و خود را پدر آن رشته ورزشی می‌خوانند.
پس وقتی یک رفتار از سوی این عزیزان مدام تکرار می‌شود و انتقادات ما هم هیچ تاثیری ندارد، لازم است زاویه دید خود به موضوع را عوض کنیم. شاید ما اشتباه فکر می‌کنیم، شاید این قهرمانان این مسئولان عزیز تقصیری ندارند!
اصلاً این نسل جدید و جوان است که بی دلیل و الکی پر توقع شده! چه کسی گفته که وقتی شما یک عنوان قهرمانی -حتی در جهان یا المپیک- می‌آورید باید توقع پاداش داشته باشید؟ چشمتان کور، شما برای دل خودتان و عشق و علاقه دنبال ورزش رفته‌اید، یک بازی را برده اید، مملکت که فتح نکرده اید!
آن مسئول عزیزی که به «قهرمان بانوی تکواندو جهان» قابلمه و قاشق و چنگال داد، بسیار آینده نگر بود و به فکر زندگی آن خانم پس از ازدواج! بالاخره هر دختری جهیزیه لازم دارد و قابلمه و قاشق چنگال جز ثابت جهیزیه هستند. آن مسئول عزیز نیتش خیر بود، می‌خواست پدر و مادر این دختر خانم به خرج نیفتند!
اما در مورد مسئولی که دو کارت هدیه ۵۰۰ هزار تومانی به نیما داده، نیما بسیار پرتوقع است چرا که در همین مازندران کشتی‌گیری داشتیم که با مدال طلای قهرمانی جهان به وطن برگشت. غول آمریکایی را با اقتدار برده بود و وقتی به کشور آمد، از کیلومترها قبل از زادگاهش مردم به استقبال رفته بودند.
مسئولان به خانه‌اش آمدند و به او کارت هدیه دادند اما این قهرمان چند روز بعد وقتی مقابل عابر بانک رفت، متوجه شد که آن حساب خالیست و آن کارت هدیه تنها به درد بازی بچه‌ها می‌خورد!
نیما اگر کمی خویشتن‌دار بود و خود را با قهرمان به مراتب نامدارتر از خود مقایسه می‌کرد، می‌دید که باید از این مسئول تشکر کند که لااقل کارت خالی به او نداده!
اینجا را ببینید: هنرنمایی تازه از مدیران ورزش دوست؛ قهرمان کشتی جهان از مدیر آموزش و پرورش «قابلمه» پاداش گرفت!