این روزها پرسپولیس با چالشی جدی دست‌وپنجه نرم می‌کند: تکمیل نبودن لیست تیم. در حالی که تنها چند روز تا آغاز لیگ باقی مانده، این تیم هنوز در چند پست کلیدی با کمبود بازیکن مواجه است.
پرسپولیس در پست‌های مدافع میانی، هافبک و مهاجم نیاز فوری به جذب بازیکن دارد، اما تاکنون هیچ خبری از خرید جدید نیست. علاوه بر این، قرار بود یک مربی تمرین‌دهنده خارجی به کادرفنی اضافه شود، اما این اتفاق هنوز رخ نداده و مشخص نیست چه زمانی محقق خواهد شد. وقتی مربی‌ای که باید برنامه‌های تمرینی را طراحی کند در کنار تیم و در مهم‌ترین مقطع فصل یعنی اردوها و تمرینات پیش‌فصل حضور ندارد، دیگر حضور او پس از شروع لیگ و در بحبوحه بازی‌های فشرده لیگ برتر و جام حذفی چه فایده‌ای خواهد داشت؟
در این میان، نکته عجیب ماجرا سکوت وحید هاشمیان است. سرمربی جوان پرسپولیس گویا از عملکرد باشگاه در نقل‌وانتقالات رضایت دارد و تیم فعلی را کافی می‌داند؛ چرا که تا این لحظه هیچ واکنشی نشان نداده است. شاید هاشمیان همچنان با ذهنیت فوتبال آلمان به شرایط نگاه می‌کند، اما در فوتبال ایران برای رسیدن به خواسته‌ها، باید مطالبه‌گری بلد بود و صدای اعتراض را بلند کرد. سکوت هاشمیان حسابی هواداران را کلافه کرده و این بی‌تفاوتی، نشانه‌ای است از رضایت او نسبت به شرایط فعلی تیم.
در صورت بروز ناکامی در آینده و افزایش انتقادها، بعید است هواداران عذر و بهانه‌ای را بپذیرند؛ به‌ویژه که برخی از خریدهای اخیر باشگاه نیز در دوران حضور او انجام شده و شخصاً آن‌ها را تأیید کرده است. اگر هاشمیان نقد یا خواسته‌ای دارد، اکنون زمان بیان آن است، نه زمانی که لیگ آغاز شده و دیگر فرصتی برای اعتراض، جذب بازیکن یا ترمیم نقاط ضعف باقی نمانده است.
نمونه قابل توجه، ریکاردو ساپینتو است. او وقتی دید استقلال بازیکنان مدنظرش را جذب نکرده، خیلی زود اعتراض خود را اعلام کرد و در نتیجه، ظرف چند روز تیمش با چند خرید خوب تقویت شد. شاید هاشمیان تصور می‌کند می‌تواند در سکوت کارش را پیش ببرد و نیازی به مطالبه‌گری نمی‌بیند. با این حال، زمان نشان خواهد داد که آیا این سکوت عجیب به سود او تمام می‌شود یا باعث پشیمانی‌اش خواهد شد.
بیشتر بخوانید: پرسپولیس نخواست، این لژیونر ملوانی می‌شود؟
