استعفای علی نظری جویباری بعد از شکست آبی پوشان در سوپرجام تصمیم به جدایی از سمت مدیرعاملی استقلال گرفت البته جویباری در هفته های اخیر اعلام کرده بود که تصمیم گرفته تا از این پست کنار برود.
نظری جویباری اکنون پستی را در فضای مجازی منتشر کرد و به نوعی به جدایی از استقلال واکنش نشان داد و نوشت:
با نام نیک پروردگار
هواداران عزیز و عاشق استقلال
به وقت خداحافظی.....
از روزهایی که در سال ۱۳۵۵ روی سکو، نوجوانی پرهیجان بودم که استقلال و ستاره هایش را تشویق میکرد تا سالهایی بعد که به عنوان یکی از خدمت گزاران واقعی به این باشگاه قدم گذاشتم مسیر زندگی ام با «آبی» گره خورد در همه این سالها هدفم این بوده که در هر جایگاهی تمام توانم را برای سربلندی استقلال بزرگ بگذارم و امروز در آستانه ۶۲ سالگی همان شوق روزهای نوجوانی هنوز در قلبم زنده است.
افتخار داشتم در این هفت ماه مدیریت در کنار همکارانم تیمی بسازیم که شایسته نام استقلال باشد؛ از قهرمانی جام حذفی در یکی از سخت ترین فصول باشگاه تا انتخاب مربی محبوبی مثل ساپینتو و تزریق دانش بین المللی به همه ارکان باشگاه با حضور چهره ای چون کلارنس سیدورف که تجربه و نگاه جهانی اش به تصمیم سازی های کلان هم راه یافت از کنار گذاشتن بازیکنان بی اثر تا جذب جوانان ملی پوش و تمدید قرارداد با مهره های کلیدی و رسیدن به تیمی با ۱۵ بازیکن ملی و بین المللی همه بخشی از رویایی بود که سالها برایش جنگیدم.
در این مسیر کم مانع و بی مهری ندیدم نه فقط از بیرون که گاهی از جایی که انتظار همراهی میرفت با این همه سکوت کردم تا آرامش استقلال حفظ شود. خوشحالم که با وجود همه این شرایط تیم را از جایی که حتی خطر سقوط سایه انداخته بود به قهرمانی و بازگشت اعتماد و امید رساندیم.
امروز اما میدانم که مسیر پیش رو با ترکیب و شرایط تازه ای ادامه پیدا می کند؛ شرایطی که با نگاه و روش من متفاوت است. برای همین تصمیم گرفتم جایی بایستم که بتوانم بدون مداخله در روندها همچنان دل نگران موفقیت استقلال باشم.
من آموخته ام همیشه «استقلال در اولویت باشد و منافع آن فراتر از هر شخص و هر گروه و جناحی قرار گیرد خودشیفته نیستم و با همین باور به این نتیجه رسیدم که از حوزه اجرایی جدا شوم. با وجود لطف و اعتماد دکتر شریعتمداری و مدیران ارشد هلدینگ ترجیح دادم با احترام کنار بروم.
از صمیم قلب از پیشکسوتان بزرگ این باشگاه اعضای هیئت مدیره همکارانم اهالی رسانه و به خصوص شما هواداران بی نظیر که همیشه پشتم بودید تشکر میکنم لحظه ای که شادی شما را بعد از قهرمانی دیدم برایم از هر افتخاری بالاتر بود.
هر جا که باشم خود را سرباز استقلال میدانم و با همه توان و تجربه ام برای موفقیتش دعا و تلاش خواهم کرد.
به امید روزی که استقلال در ایران و آسیا بر قله بایستد.
