هاشمی نسب تابستان سال ۱۴۰۱ دستیار جواد نکونام در فولاد بود و همراه با او قرمزپوشان خوزستانی را در روزهای پایانی مرداد همان سال به مصاف پرسپولیس فرستاد.
بخشی از طرفداران پرسپولیس در آن مسابقه به‌شدت علیه هاشمی‌نسب موضع گرفتند و مهدی نیز طی مصاحبه‌ای که ۳۱ مرداد ۱۴۰۱ به صورت اختصاصی با خبرورزشی انجام داد، به این ماجرا واکنش نشان داده و جواب داد. بد نیست چکیده حرف‌های این بازیکن اسبق استقلال و پرسپولیس را به اتفاق یکدیگر مرور کنیم:
- سال‌ها از ماجرای رفتن من به استقلال می‌گذرد اما ظاهرا برخی از هواداران پرسپولیس هنوز آن را فراموش نکرده‌اند. من اشتباهی مرتکب نشدم و اگر ۱۰۰ بار دیگر هم زمان به عقب برگردد، بازهم تابستان سال ۷۹ از پرسپولیس جدا شده و به استقلال می‌رفتم. الهی شکر که با آن تصمیم درست توانستم به رفاه خانواده‌ام کمک کنم.
- آن‌هایی که به من فحاشی می‌کنند باید بدانند گل‌هایی که مهدی هاشمی‌نسب زد به خاطر دعای مادرش بود. من با اینکه مدافع وسط بودم اما ۵ گل در دربیها زدم که یکی از آنها خیلی چسبید! آن‌قدر چسبید که بعضی‌ها هنوز آن را فراموش نکرده‌اند.
- می‌دانم چه کسانی به سکوهای ورزشگاه آزادی خط می‌دهند تا یک نوجوان احساساتی به من فحاشی کند. جالب این‌جاست که همین آقایان وقتی مهدی هاشمی‌نسب را از نزدیک می‌بینند، جلوی من دولا راست میشوند. جلوی روی من خم میشوند اما روی سکوهای آزادی در غیاب من لات‌بازی در می‌آورند.
- بازیکنانی که هم‌اکنون در پرسپولیس توپ می‌زنند (منظور هاشمی‌نسب سال ۱۴۰۱ بود) باید بدانند کجا بازی می‌کنند. آنها باید ببینند چه رفتاری با مهدی شیری، احسان پهلوان و سعید آقایی ۳ بازیکن سابق پرسپولیس شد. این سه نفر برای پرسپولیس بازی کرده بودند و عرق ریختند اما حالا چون از این تیم جدا شده‌اند، در استادیوم آزادی فحش خوردند. بازیکنان کنونی پرسپولیس بدانند چه عاقبتی در انتظارشان است.
- مهدی هاشمی‌نسب دهه ۷۰ بهترین بازی‌ها را برای پرسپولیس کرد و بهترین گل‌ها را هم زد اما در نهایت فحش شنید. من سال ۷۹ به دو دلیل تصمیم گرفتم از پرسپولیس جدا شده و راهی استقلال شوم. اول اینکه باید خانواده‌ام را تامین می‌کردم و دلیل دوم هم وجود کسانی بود که دوست نداشتند مهدی هاشمی‌نسب در پرسپولیس بماند. سربسته بگویم آنها از خدایشان بود که من از پرسپولیس بروم چون نمی‌خواستند کسی گنده شود.
- هواداران استقلال قدرشناس هستند و پیشکسوتان خود را فراموش نمی‌کنند.
