مرد همه کاره استقلال به تلویزیون آمد و پیرامون مسایل مختلف این باشگاه پرطرفدار توضیح داد. او حرف‌های همیشگی را تکرار کرد، چند خبر تازه داد و مهمترین قسمت حرف‌هایش یک ابهام بزرگ ایجاد کرد.
جایی که تاجرنیا در مورد ماجرای آل کثیر توضیح داد و گفت: «او در لیست ساپینتو بود و ما بر اساس خواست ایشان با مهاجم سابق پرسپولیس مذاکره و قرارداد بستیم ولی مربی پرتغالی با دیدن واکنش‌ها در فضای مجازی، منصرف شد»
این ادعا خیلی بزرگ بود و باید حتما بررسی شود. واقعا ساپینتو آل کثیر را می‌خواست و صرفاً با دیدن واکنش هواداران در فضای مجازی جا زد؟ اگر چنین باشد که وای بحال آن تیم و آن مربی! اگر هم اتهام است، چرا تا امروز بی پاسخ مانده؟ و باز وای بحال آن تیم با این مدیر!
باز اگر مربی ایرانی بود، می‌گفتیم از فضای مجازی حساب می‌برد! اما مربیان اروپایی با تربیت اصولی و با شکلی که فضای مجازی به صورت حقیقی برایشان دارد، نباید چنین مشکلی داشته باشند. در فرهنگ آنها فضای مجازی برای خط دهی به مدیران استفاده نمی‌شود و کاربردی ندارد!
حتی اگر ساپینتو که قطعاً خودش تسلطی به زبان فارسی ندارد و اگر هم داشت، وقتی برای چرخیدن در اینستاگرام ندارد! و مشخصا دیگران مطالب رسانه‌ها را برایش ترجمه می‌کنند، چنین خواسته‌ای داشته وظیفه مدیران چه بود؟!
این درست که مدیران -آن هم از نوع غیر فوتبالی که تخصصی ندارند- نباید در کار سرمربی دخالت کنند اما این برای قبل قرارداد بستن است. بعد امضا با بازیکن و مربی، باشگاه متعهد شده و باید تبعات قرارداد را بپذیرد. آیا نباید آنها ساپینتو را متوجه هزینه‌ای که برای این بازیکن کرده‌اند، می‌کردند؟
مربی اروپایی به حیطه‌بندی و کار اصولی باور دارد. تیم بستن وظیفه سرمربی است و هیچ مربی اروپایی حتی با شعارهای هواداران در ورزشگاه و نظر آدم‌های واقعی -نه ربات‌ها در فضای مجازی- بازیکن نمی‌خرد و نمی‌فروشد، بازی نمی‌دهد و نیمکت نشین نمی‌کند! حالا چطور شده که ساپینتو چنین کاری کرده؟
اصلا مگر می‌شود به مربی که این قدر راحت نظرش را تغییر می‌دهد، اعتماد کرد؟ امروز بگویی می‌خواهم و فردا نمی‌خواهم؟ بازیکنان در هیچ کجای دنیا برای چنین مربی بازی نمی‌کنند و اتفاقا مربیان پشت بازیکن خود در برابر همه -از رسانه و هوادار تا مدیران- می‌ایستند.
اگر هم ماجرا چیز دیگریست و کاسه کوزه در این ماجرا سر ساپینتو شکست، چرا واکنش نشان نداد؟ او با این حجم از محبوبیت، به راحتی می‌تواند از خودش رفع اتهام کند و اگر یک کلمه می‌گفت ماجرا این نیست، هواداران و رسانه‌ها پشتش می‌ایستادند. چرا چنین نکرد؟ آن هم با تربیتی که اروپایی‌ها دارند و برابر اتهام کوتاه نمی‌آیند.
اگر مربی ایرانی طرف ماجرا بود، می‌گفتیم رودربایستی کرده، از آینده کاریش ترسیده و نخواسته مدیران را با خود بد کند، رفاقت و فداکاری کرده و گردن گرفته، اصلا بخاطر اسم بزرگ استقلال و کارنامه‌اش حاضر به هر کاری شده و ... اما در مورد مربی خارجی چه می‌توان گفت؟
یعنی ماندن در استقلال اینقدر برایش مهم است که حاضر شود ندانم کاری دیگران را گردن بگیرد؟! هر چه بود، این داستان به همین راحتی تمام نمی‌شود!
بیشتر بخوانید: نام مقصران قرارداد استقلال با عیسی آل‌کثیر لو رفت!
