زمانی در پرسپولیس افشین قطبی وقتی تعداد بازیکنان دراختیارش در تمرینات بیش از حد استاندارد بودند (بیش از ۲۵ نفر)، سه چهار بازیکن را در ۴۰، ۳۰ دقیقه پایانی تمرین به پشت دروازه‌ها می‌فرستاد تا مشغول نرم‌دوی یا بازی تنیس‌فوتبال شوند. درواقع این دسته از بازیکنان متوجه می‌شدند برای بازی بعد جایی در تفکرات سرمربی ندارند و باید امیدوار باشند که در هفته‌های آینده به آن‌ها توجه شود. در آن مقطع این حرکت قطبی بازتاب خوبی در تمرینات این تیم نداشت و باعث شد این دسته از سرخ‌پوشان علیه او موضع‌گیری کنند که در ادامه با دخالت حمید استیلی و علیرضا مرزبان این رفتار دیگر در پرسپولیس تکرار نشد. اگرچه قطبی اعتقاد داشت بازیکن حرفه‌ای نباید در مقابل این تصمیم موضع بگیرد، اما استیلی و مرزبان نظرشان این بود بازیکنان ایرانی احساسی هستند و چنین رفتارهایی را توهین‌آمیز می‌دانند.
اگرچه کارشناسان فعلی نیز نظرشان این است این رفتارها چند سالی است که در هیچ جای دنیا اجرا نمی‌شود؛ چراکه بازیکنان امروز فوتبال دنیا به واسطه درآمد بالایی که دارند دیگر به مانند گذشته تابع هر تصمیمی در تیم خود نیستند و به نوعی کنترل آن‌ها سخت‌تر شده است. اما در این فصل مشابه این رفتارها را از وحید هاشمیان در تمرینات سرخ‌پوشان می‌بینیم. نفراتی مثل وحید امیری، محمدحسین صادقی، مجتبی فخریان و بعضاً علیرضا عنایت‌زاده، یعقوب براجعه و... از ابتدای فصل تا حالا چند بار از سوی هاشمیان در بخش مهم تمرین که فوتبال درون‌تیمی است به پشت دروازه فراخوانده شده تا به بازی تنیس فوتبال بپردازند.
در بین این بازیکنان وحید امیری با وجود اینکه بسیار از تصمیم هاشمیان ناراحت شده بود ترجیح داد سکوت اختیار کند و در ادامه نیز از جمع سرخ‌پوشان جدا شد. براجعه هم وقتی قبل از بازی حساس تیمش با سپاهان دید که حتی در لیست ذخیره‌ها جایی ندارد و باید پشت دروازه تمرین کند، خودش را به مصدومیت زد و تمرینات تیمش را ترک کرد. اما دیگر نفرات حداقل تا الان اعتراضی نداشته‌اند؛ هرچند که از لحاظ روحی‌روانی آسیب دیده و حتی شاید برخی‌شان اعتماد به نفس خود را از دست داده باشند. هاشمیان اعتقاد دارد در دوران حضورش در هامبورگ و بایرن مونیخ هم چنین رفتاری با او شده اما به مانند یک بازیکن حرفه‌ای عمل کرده و با تمرین بیشتر حقش را گرفته است. در هر صورت اصرار وحید به این نوع رفتار تا الان بازتاب خوبی در تمرینات تیمش نداشته و بازیکنانی هم که ترجیح داده‌اند سکوت کنند در گفت‌وگو با نزدیکان خود از شرایطشان حسابی اظهار تأسف کرده‌اند.
