رویارویی‌های ایران و عراق در عرصه ورزشی به ویژه فوتبال پس از پایان جنگ تحمیلی شکلی به مراتب حساس‌تر به خود گرفته است.
تیم ملی فوتبال ایران که در مرحله نهایی پیکارهای انتخابی جام جهانی ۲۰۰۲ با عراق هم‌گروه شده بود، شانزدهم شهریور سال ۱۳۸۰ جدال رفت خود با این تیم را در بغداد برگزار کرد و به یک پیروزی بسیار شیرین دست یافت.
شاگردان میروسلاو بلاژویچ که با وجود اعمال منطقه پرواز ممنوع، با تلاش محسن صفایی فراهانی رئیس وقت فدراسیون و کمک کمال خرازی وزیر امور خارجه وقت کشورمان توانسته بودند با هواپیما به بغداد سفر کنند، شانزدهم شهریور سال ۸۰ با اتکا بر گل‌هایی که علی کریمی و علی دایی به ثمر رساندند، میزبان خود را با نتیجه ۲ بر یک شکست دادند و برای اولین بار پس از پایان جنگ عراقی‌ها را در خانه خودشان بردند.
یکی از صحنه‌های عجیب آن مسابقه بعد از گل دوم ایران رقم خورد. گلی که در دقایق پایانی بازی توسط علی دایی به ثمر رسیده شد و گروهی از هواداران عراقی شهریار را تشویق کردند اما نظامیان طرفدار صدام حسین با باتوم به آن‌ها حمله کردند و کتکشان زدند تا به این شکل حامیان علی دایی را ساکت کنند!
بازی برگشت دو تیم در تهران هم با برتری ۲ بر یک ایران تمام شد.