تا همین چند وقت پیش اگر می‌گفتیم شاهد حضور بازیکن سابق بارسلونا در لیگ برتر ایران خواهیم بود، هیچکس باور نمی‌کرد! تقصیر ما فوتبال دوستان هم نبود، مدیران باشگاهی ما در تمام این سال‌ها این ذهنیت را برای ما ایجاد کرده بودند.
آنها که هر وقت در برابر توقع به حق هواداران قرار می‌گرفتند، می‌گفتند: با این پول‌هایی که ما می‌دهیم بازیکنان بزرگ به ایران نمی‌آیند. آنها اعتراف می‌کردند که برای حضور در ایران، باید به بازیکنان حداقل دو برابر پیشنهاد سایر باشگاه‌ها را بپردازند اما باز هم با این شرایط، بازیکن بزرگ به ایران نمی‌آید!
اما حالا منیر الحدادی با پیراهن استقلال بازی کرده و مشخص شده که اتفاقاً با پول‌هایی که ما می‌دهیم، بازیکنان بزرگ هم می‌آیند! همانطور که فصل قبل انزونزی آمد، فقط مشکل این بود که در این سال‌ها به بازیکن ۱۰۰ هزار دلاری ۲ میلیون دلار می‌دادند! البته که به اسم او و این پول از کیسه بیت المال خارج می‌شد!
اما فقط منیر الحدادی نیست. نگاه کنید به خریدهای تراکتور که یکی از دیگری بهتر هستند. اسکوچیچ قبل بازی گفته بود که فقط بازیکنان خارجی نمی‌آورد که اسم و رسم داشته باشند، باید انگیزه بازی داشته و به کار تیمش بیایند.
بعد از ماجرای آلوز، تراکتور دست به کار شد و خیلی سریع برای جانشینی مهندس سه فصل اخیر خود، رگی لوشکیا بازیکن اهل آلبانی را خرید و او در جدال هفته سوم مقابل آلومینیوم، برای اولین بار با پیراهن این تیم در لیگ برتر ما وارد میدان شد.
لوشکیا در فاصله بین دو نیمه جانشین مهدی ترابی شد و ۱۷ دقیقه بعد، در دقیقه ۶۲ گل چهارم تراکتور را وارد دروازه محمد خلیفه کرد. او به عنوان پلی میکر با این گلزنی سریع، یک باور غلط دیگر را هم باطل کرد.
همان مدیران و دوستانشان در توجیه خریدهای فاجعه بار خود می‌گفتند: بازیکن خارجی برای جا افتادن در فوتبال ما به چند ماه زمان نیاز دارند. در حالی که در تمام دنیا ازیکن می‌خرند که در همان لحظه به آنها کمک کند، همین کاری که لوشکیا خرید جدید تراکتور کرد!
بار دیگر ثابت شد بازیکن اگر بازیکن باشد و ارزش دلارهایی که به او داده‌ایم را داشته باشد، از همان دقیقه اول بازی اول به داد تیمش می‌رسد!
اینجا را بخوانید: خرید جدید تراکتور باز هم از آلبانی؛ جای ریکی را پر می‌کند یا مثل هموطنش می‌رود؟